The Music of my Life *EDITING*

Chapter 30

Masaya kaming nagkwekwentuhan ni Wynter sa room nya ng pumasok si tito, hindi ko maiwasang hindi maiyak, nasa stage 4 na ng cancer si Wynter at alam kong ano mang oras pwede syang kunin saamin, na syang ikinatatakot namin, minsan magigising ako nahihirapan si Wynter kaya kahit madaling araw talagang tatakbo ako para tumawag ng doktor, syempre mahirap kasi sobrang dilim ng lugar since gabi na at tulog na ang karamihan sakanila, kada minuto nga magigising ako dahil sa kaba chine-check kung humihinga pa si Wynter.

Binigyan na din sya ng taning ng doktor, 3 weeks na lang ang meron si Wynter kaya napag usapan namin ni tito na ibigay na ang lahat sakanya. "Daddy!" Wynter shrieked in happiness, halatang nanghihina na ito base sa boses nito, tito kiss Wynter in her forehead. "Good afternoon baby, nakatulog ka ba ng maayos?" Magiliw naman na tumango si Wynter. "Good nagpaalam nga pala ako kahapon kay Dr. Fernandez kung pwede kang ilabas for 2 days basta may assistant ng hospital, and Dr. Huarez will accompany us tomorrow and the next day." Masayang masaya si Wynter sa binalita ni tito sakanya and I am so glad she's happy.

               *~*~*~*~*~*~*~*~*
"Can I meet Wynter?" Pinalo ko si Vince at ningisian. "Hindi pwede." Napanguso naman ito kaya napailing na lang ako, geez akalain mo tong masungit na batang to kaya din palang maging makulit. "Wynter's condition is getting worst, ayaw pa nga ng doctor na paalisin ulit si Wynter sa hospital alam mo yung unang beses kasing lumabas sya ng hospital halos mag 50/50 na ang buhay nya." Nakayuko kong sabi sakanya, nag aaral na pala ako sa school nila Vince not to mention I am a member of the council there, inangat naman ni VinVin ang chin ko. "KamKam cheer up, magiging maayos din si Wynter. Always believe in him." Napatango na lang ako sa sinabi nya, well maybe VinVin is right I should trust him.

Nagulat ako ng may maramdaman ako sa pisnge ko, isang malagkit na bagay icing, oo nga pala! Today is Vincent's 14th birthday kaya pala may dalang cake gustong mag celebrate ng loko, nakangisi itong nakatingin saakin kaya naman hinabol ko ito at pinahiran din ng icing. "HAPPY BIRTHDAY VINVIN!!!!" I shouted happily while chasing him again, napahinto lang kami ng dumating sila tita Van. "Nako kayong dalawa talaga, linisin nyo na ang mga sarili nyo at kakain na tayo!" Napakamot na lang ako sa ulo ng bigla silang dumating, VinVin look at them with an awe face. "Paano nyo po nalaman na nandito kami ni bestfriend?" Siniko ko ito sa tagiliran ng inakbayan nya ako, tumawa naman si tito sa sariling anak. Eto talagang pamilya ni VinVin masyadong masaya, sometimes I envy them for having this kind of family. Hindi ko kasi sya naranasan, at thankful din ako kasi sila ang tumatayong pamilya ko ngayon though I still have uncle who is only mean to me.

I sat on a blanket and get a food, looking through the wonderful place, this is my first time going in here and I wish that Wynter is with me, she always wish to see this beautiful place but she doesn't have the courage to do so because of her disease.

                 *~*~*~*~*~*~*~*
I hold Wynter's hand while we we're both watching the sunset, we are here at isla de grien, tito brought this island for us but it will have my name as an owner of the Island, at wala akong balak gawing tourist spot ito. Wynter smile at me. "Ate mangako ka saakin na hindi ka iiyak kapag nawala ako." napatigil ako sa sinabi neto, mangako? Parang hindi ko ata kaya yon, paano ko naman gagawin yon kung hindi ko nga kayang mawala ang kaisa isa kong kapatid, yes I treated her like a sister I don't want to let her go, hinawakan nya ang kamay ko at doon ko lang napansin na umiiyak na ito. "Ate, nanghihina na ako pakiramdam ko any minute from now bibigay na ako, please promise me that you won't cry for me, I wanted to see you smile before I go, ayokong makitang malungkot ka, sige ka baka multuhin kita! And please kung ano man ang marinig mo sa future sana hindi ka magbago, buksan mo ang puso mo ate don't let the anger ate you. I am so fain to meet an emulative person like, I really admire you ate kasi sa kabila ng lahat ng nangyari sayo you still manage to put a smile on your face.