Dünki utanç patlamasından sonra yataktan çıkmayı hiçmi hiç istemiyordum.Annem "mira hadi kahvaltı hazır"açıkmıştım ve saten bugün annemin temizlik günüydü iyi yiyip güç kazamalıydım "tamam geliyorum"yataktaki pikeyi iteleyip kafamın üstünden yastığımı çıkardım banyoma doğru ilerledim ve günlük işlerimi hallettim hello kitty resimli mini şortumu ve üzerine yine hello kitty resimli askılı tisörtümü giydim biliyorum cok cocuksu ama napiyim cok şirinler.Annemin bağırmalari sonucunda merdivenlerden kaplumbaga hızında indim ama bana gulmeyin hastayim işte normalde ucarak inerim ama neyse...Kahvalti masasının basina gecip agzıma sokabildigim kadar kahvaltılık doldurdum.Annemle babam gunluk sohbetlerine devam ederken annem babamin sozunu keserek kızım bugun için kimseyle sozlesme biliyosun bugun temizlik gunum "tamam anne biliyorum ama hani bi temizlikci tutsak fena olmaz niye biz ugrasiyoruz ki"annem beni umursamayarak "kızım guzel temizlemiyolar yüzeysel temizliyolar olmaz öyle biz yapariz"iddalasmaya gerek duymadan" tamam"dedim. hemen odama çıkarak saçımı ev topuzu yaptım.Ayılı terliklerimi giyerek "ben hazırım" diye bağırdım merdivenlerden aşağı indiğimde ruzgarin annesi ve benim annem kahve içiyorlardı.Hani temizlik yapıcaktık ya diye düşünürken "kızım temizlik işini erteledik yarın rüzgarın doğum günüymüş esma ablan senden ve benden parti için yardımcı olmamızı istedi eğer işin yoksa AVM'ye gidip elbise ve gerekli şeyleri almamız lazım dedi o sırada cam kapının ardından çok tatlı bi rüzgar çıktı hello kittylerimleçok şirindim ama yinede ruzgarın bana içten içe güldüğünü hissedebiliyordum. "Temizlikten kaçış alışverişse ben bi giyinip geliyorum"dedim ve hastalık mastalık takmadan bildiğiniz tepar attım.Üzerime avm gidilecegi için rahat ve sade bir elbise tercih ettim.Kırmızı dolgu topuklu ayakkabılarımı geçirip saçlarımıda salaş bir örgüyle hafif toparladım çantamı alıp aşşağı indim annemler odada değildi her ne kadar dünün utancıyla kırmızılaşarak sorduğum "annemler nerede:?"sorusuna karşılık arabayı garajdan çıkartmaya gittiler bende seni bekliyodum"benimi niye beni bekliyoki vay arkadaş aklımda deli sorular "neden beni bekliyosun ki?"aha sordum gitti."Sana bişi hatırlatıcaktım da ondan"allam ya sen bana ne hatırlatabilirsin ki "ne hatırlatıcakmışsın"dedim bilmiş bilmiş bakarak "pedlerini yanına al dicektim sonra bana kalıyo"al adamı böyle göt ederler abisi allahım ya ilk defa bi erkekten pedlerini al diye bir kelime duymuştum aslında hatırlattıgı iyi oldu ben gene unutmuştum "ayy saol unuttum ben onları"deyince hafif kızardım ama sonuçta işe yaradı dimi annemler dışarıdan bağırıyorlardı rüzgar bana döndü ve "sen mağlum şeylerini al ben dışardayım" kafamı salladım ve hemen odama koştum çantama bütün hepsini doldurduktan sonra annemin kullandığı ve esma teyseninde ön yan koltuğa oturmasıyla mecburiyetten rüzgarın yanına oturdum yine wahattsaptan konuşuyorduk hala numaramı nereden aldığı konusundaki sorularıma son vermek amaçlı "numaramı nerden aldın?"diye bir mesaj attım 50 saniye sonrasında hayır tabiki saymıyorum üzerime gelmesenize mesaj geldi "annenden"anammı tabiki de o benim anam off anne yaa "nedemm kii"bu sefer 25 saniye sonra mesaj geldi tamam sayıyorum ama yanlış anlamayın can sıkıntısı işte napcan"o gün üzerine portakal suyu dökülüp erken gittiğin günün gecesi lazım falan olur diye vermişti"neyse bi işe yaramış.Avm girdik ve ben hemen vitrinlere yapıştım annem ve esma abla üst kata parti malzemelerinin yanına koştu.Annem giderken gine anneliğini yaparak rüzgara "kızım sana emanet rüzgar" dedi.Anne bi gün ya bigün normal bi anne ol tabi rüzgardan beklenmeyen bi tepki gelince bende çok saşırdımamabelli etmedim yani öyle düşünüyorum rüzgar kendiini hazır ol duruşuna alıp hafif sırıtmıştı annemle birbirlerine bakıştıktan sonra bana dönüp çok şirin bi şekilde göz kırptı gerçekten çok şirindi.Kafamı dağıtmak için rüzgarın eline yapışıp "buraya girelim lütfennnnn" dedim.Çok sevimli sırıtmıştım zoru zoruna girdi mağazaya.Askılara yapışık 10-15 elbiseyi elime alıp kabinlere koştum rüzgarın hala sağa sola mal mal bakındığını görünce hızlı bir şekilde geri döndüm ve eline yapışıp çekiştirdim kendimi eğitim gören köpekler gibi hissediyordum.Rüzgarı kabinin önündeki puf koltuğa oturtduktan sonra kabinin içine daldım ve baya baya kısa bi gögüs ve sırt dekolteli bir elbise giydim dışarı çıktığımda rüzgar gözlerini kocaman bir şekilde açarak kolumdan tuttu ve beni kabine soktu "hemen değiştir şunu bu ne kızım giyinmeseydin daha mantıklıydı"noluyo lannn saane olum "noluyo ya giyerim giymem" konuşmam üzerine 2 saat bön bön baktıktan sonra" annen seni bana emanet etti"dedi bilmiş bilmiş bakarak.Bu arada hala kabinin içinde dip dibeydik.Kızarmıstim ve sinirli bi şekilde " iyi çık dışarıya" dedim.Kapıyi sinirle carparak cikti kapiyi kapatip elbisenin arkamdaki fermuarina uzandim biraz açıldı ama yarısından fazlasi acilmiyodu zorlarak cıkmaya çalıştım ama işe yaramadı son çare yine rüzgardı kapıyı hafif aralayarak rüzgarı çağırdım.Bana garip garip bakarak kapıya yaklaştı " noldu"yine domates rengimi alarak " fermuarim sıkıştı" dedim."Ne yani ben napiyim"dedi " git de bir görevli çağır"dedim her ne kadar anlamadıgi belli olsa da kafasını sallayıp gitti. 5 dakikadır burdayım ama hâlâ gelmiyor acaba öldümü diye düşünürken kabinin kapısı çaldı " gir " diye bağırdım. Kapı açıldığında kapının önünde rüzgar vardı "bayan görevli yok hepsi genç ve yakışıklı kendin açmaya çalışsana"ey allahım sen bana sabır ver açabilsem milleti başıma toplamam heralde"ya açamıyorum işte" diye bagırdım.Kapıyı hızlıca açtı ve içeri girdi o an onun girmesinden daha çok bu kabinlerin neden bu kadar küçük diye düşünürken derin düşüncelerimle arama rüzgarın sesi girdi "dön arkanı"haa oldu abisi soyunammı bide istermisin "başka isteğin" dedim sırıtarak "valla kusura bakma bu elbise çıkacak ve benden başka çaren yok dönermisin arkanı"dedi kendimi her ne kadar kurbanlık kuzu gibi hissetsemden arkamı döndüm elini fermura götürdü benim indirebildiğim kadar indirdi belki bi 10 dakika falan uğraştı en son sinirlendiğinde o sinirle fermurı sonuna kadar açtı açmasının şokunu atlatır atlatmaz ellerini gözüne koydu ve kapıyı açta çıkıyım dedi kapıyı açmamla kapatmam bir oldu rüzgarı dışarı ittirip elbiseyi çıkardım tabiki de kendi kıyafetlerimi giymedim başka elbiseler denedim ama hepsi rüzgarın hoşuna gitti bendeki inat ilk elbiseyi alıp rüzgara onu almadığımı söyledim hiç bişi anlamadı keriz kendimi eve yorgun argın attım.Hemen odama dalıp günün yorgunluğunu duşta attım.Yarın çok güzel olucaktı.MİRANIN DENEDİĞİ VE RÜZGARIN BEGENMEDİĞİ ELBİSE MEDYADA
