Merak Kediyi Öldürür

**MUTLAKA BU NOTU OKUYUN** Üşenmeyin ***

Sonunda bir hikayeye başlıyorum ve çok ani oldu :d Bir ay bölüm biriktirme süresi tanımıştım kendime ama her dediğim gibi lafla kaldı.

Bu hikayenin kurgusu istediğim gibi olamadıumarım sizin İlginizi görür. Karakterler için aklımda fikirler var ve paylaştıkça eklemeyi düşünüyorum jfkgh

Yalnızca karakterlerin görünüşünü dikkate almanızı istiyorum, bulduğum karaketer 1.81 boyunda ancak ben hikayede bu kadar uzun istemiyorum. O yüzden sadece yüzünü hayal edin :d

Ancaksöyle bir sorun var ki karakter kadrosu çokgeniş olacak gibi. Sürekli yeni girip çıkan karakterler olacakbunlarındışında da 20 ye yakınkalıcı karekter olacak, o yüzden hepsini cast ekleyemem :( Ama resim koymaya çalışırım

Ne uzattım ya jdjjg son olarak eski okuyucularım bundan önceki hikayem "Kamera" nın A&D bölümünde yazdıklarımı dikkate alırlar umarım :D

Yeniler ise buna gerek yok çünkü zaten o tarz bir durum yaşatmazsınız bana ndjdj sizleri seviyorum başlıyorum bakalım yorumlarınızı eksik etmeyin ona göre devam eder yada silerim :*

Hikaye için bir şarkı belirledim: Green Day -Boulevard Of Broken Dreams

İlk bölüm için fazla uzun oldu umarım sıkılmazsınız^^

Multi: Armağan

Hayatımız Candy Crush gibidir. Odus rolü bize düşüyor, taşlar ise hayatımızdaki insanlar. Her bir insan o taşlar gibi kendine uygunbirinibulduğu zaman hayatımızdan çıkar gider. Her gidişte sarsılırız. Odus gibi bir sağa bir sola. Ama sonra doğruhamle ile hayatımızı yoluna sokabiliriz. Ya da tek birhamle ile sonumuzu getiririz.

Kaçınılmaz son ise elinde sonunda düşeceğimizdir..

Ben düştüm.

..

Hayatımın en önemli kararını verircesine başımı eğdim ve plan yapmaya başladım. Gözlerimin hırs ile parladığına emindim. Bu durumda gerçekten hırs yapmaya değecek bir şey bekliyor insan. Ama benim gibi hayatı teknoloji kavramı ile bütünleşmiş bir insandan önemli bir şey beklenmiyor.

Benim yaşımdaki kızlar gibi erkek peşinde koşmayan, üniversiteyi kazanmış olma heyecanı ile yanıp tutuşmayan, arkadaşları ile vakit geçirmekten eskisi kadar zevk almayan bir kişiliktim.

Eskisi gibiden kastım ben ilk okula giderken olsa gerek. Teknoloji ile aşk yaşamaya başlamadan önce.

''Eğer şu sırayı indirmeyi başarırsam hem kirazı aşağıya düşürürüm hem de beşli yapmış olurum. Onun için alt sırayla oynamalıyım.'' diye mırıldanarak parmaklarımı ekranın üzerinde gezdirdim.

Hamlelerimin sonucunda olacakları aklımda canlandırıyor böylece imkansız olarak adlandırdığım bölüme bir çıkış yolu arıyordum.

Aklımda canlanan sahne ile yeşilleri patlattım. Şuan tek yaptığım bilgisayarıma kapanıp Candy Crush oynamaktı.

Bilmiyorum kaç milyonuncu denemem. Genelde tek karşılartığım cümle ''Odus düştü'' cümlesi olur. Belki de düşmek kaderimin bir parçası.