Blood Mates

Hoofdstuk 17

Iedereen kijkt stil naar de twee jongens, afwachtend wat de volgende zet zal worden. Ik sta nog altijd een paar meter van de jongens vandaan. Ze staren elkaar zonder iets te zeggen aan. Iedereen verwacht een zoen of zelf een Mark maar niets blijkt minder waar.

Kaj haalt zijn handen weg bij het hoofd van de jongen en zet dan een stap naar achter toe. Hij geeft de jongen die vastgenageld staat aan de muur een blik en rent dan de zaal uit. Hij laat de jongen en de gehele zaal verward achter. De jongen weet zich geen plek te geven.

Ik zie dat Troy opstaat en achter Kaj aan wilt gaan. Ik geef Troy een teken dat hij dat niet moet doen en dat ik wel naar Kaj toega. Ik heb meerdere diepe gesprekken met Kaj gehad dus lijkt het me gepaster als ik naar hem ga. Troy geeft een knik en neemt weer plaats naast Iris. Ik ren net als Kaj door de deuren heen de zaal uit.

Ik kom terecht in de enorme gangen van het kasteel. Ik kijk zoekend om me heen maar zie geen teken van Kaj. In mijn gedachten graaf ik diep naar een plek waar Kaj heen zou zijn gegaan. De eerste optie die in mijn hoofd opkomt is de tuin van het kasteel. Ik twijfel dan ook niet lang en ren door de gangen opweg naar de tuin.

De geheimen weg brengt me de tuin in en zoals voorspelt zie ik een stuk verderop Kaj zitten. Ik ren naar hem toe en hoe dichter in bij hem in de buurt komt hoe beter ik kan zien hoe hij steentjes het water in gooit. Ik ga langzamer lopen hoe dichter ik bij hem in de buurt kom.

'Lolet ga weg', klinkt Kaj zijn stem zonder dat hij omkijkt. Ik luister niet naar hem en ga naast hem in het gras zitten. Hij gunt me een blik en blijft steentjes in het water gooien. Ik zeg niks en denk dat dat op dit moment het beste is. Hij moet erover beginnen wanneer hij dat wilt.

'Het is een jongen'. Zoals voorspelt trekt Kaj na een langs tijd stilte zijn mond open. 'Waarom moet het nou een fucking jongen zijn'. Boos gooit hij een steentje hard het water in. 'Wat is er zo erg aan dat het een jongen is?', vraag ik na een tijdje stilte. Kaj zucht en prutst aan zijn nagels.

'Lolet ik wil niet gay zijn. Ik heb me nog nooit in mijn hele leven aangetrokken gevoeld tot een jongen. Ik word alleen maar geil van het lichaam van chicks. Wat moet ik dan met een jongen'. Het laatste komt er gefrustreerd uit. Ik leg een hand op zijn schouder.

'Schijnbaar vinden de goden dat jij past bij hem. Je bent niet voor niets aan hem gekoppeld. Het kan zo maar zijn dat je je nooit aangetrokken hebt gevoelt tot een jongen omdat je er nooit voor open hebt gestaan. Er is niks mis mee om gay of bi te zijn maar stel je wel voor hem open', vertel ik hem op een rustige toon.

'Hij is wel schattig', zegt Kaj zacht. Ik krijg een kleine grijns op mijn lippen. Als zijn ogen op die van mij vallen geeft hij me een speelse duw. 'Het is je mate. Geef hem een kans', zeg ik en sta ondertussen op. 'Ik weet zijn naam niet eens', zegt hij zacht. 'Daar kom je vanzelf wel achter', zeg ik en geef hem een klopje op zijn schouder.

'Ga je mee naar binnen?', vraag ik hem. Kaj knikt langzaam en staat op. Hij trekt me in een knuffel waar ik even van schik. Ik sla mijn armen ook om hem heen. 'Bedankt', zegt hij zacht.

We lopen de zaal weer in. Gelijk zijn er tientallen ogen op ons gericht. Niemand zegt iets waardoor ik en Kaj weer plaatsnemen op onze stoelen. Ik geef Nora even een blik die met een glimlach naar Kaj kijkt. Ze heeft het beste met hem voor al weet ze dat dit een probleem voor haar gaat worden.

Na een heerlijke uitgebreiden lunch lopen ik, Kaj en Troy door de gang heen. Er is niks meer gezegd over het hele voorval tussen Kaj en de jongen. Ik heb ook de jongen niet meer gezien. Kaj lijkt zich nog steeds niet op zijn gemak te voelen.

Zodra we de gang van de kamer in lopen valt mijn oog op een jongen die met dekens in zijn armen net een kamer uit komt gelopen. Ik herken hem bijna gelijk en laat mijn blik met die van Kaj kruizen. Kaj word knal rood en weet niks meer uit te brengen. Hij stopt met lopen en staart naar zijn mate

De jongen lijkt het eerst niet op te merken maar zodra hij opkijkt ziet hij ons staan. Er verschijnt een roze kleur op zijn wangen. Ik laat mijn ogen nog een keer over hem heen gaan. Hij is niet heel groot en lijkt niet ouder dan een jaar of 16 - 17. Zijn haren zijn bruin en zitten netjes in model.

Ik leg mijn hand op de rug van Kaj en geef hem een subtiele duw in de rug richting van de jongen. Kaj lijkt even te twijfelen maar loopt dan naar de jongen toe. Troy komt naar me staan en slaat een arm om me heen. Ik glimlach en leg mijn hoofd tegen zijn borst aan.

'Hij ziet er lief uit', zegt Troy terwijl we beiden staan te kijken naar de twee jongens die staan te praten. 'Ja klopt', stem ik toe. 'Hoelang zou het gaan duren totdat Kaj hem markt?', vraag ik grijnzend. Troy begint te lachen. 'Ik geef ze drie dagen', zegt Troy met een grijns.

De twee jongen draaien zich om en lopen van ons weg richting te enorme deuren. 'Zo te zien heeft Kaj het voor elkaar gekregen hem mee naar buiten te krijgen', concludeer ik. 'Verbaast me weer helemaal niks', lacht Troy en trekt mij dan mee richting "onze" kamer