• 8 •

53 16 22
                                    

''Pak jij je laptop dan ruimen wij de tafel af.'' Met tegenzin schuif ik mijn stoel naar achter en loop naar boven om mijn laptop te pakken. Het was van begin tot eind ongemakkelijk tijdens het eten. Niemand die een woord zei en als er iets werd gezegd reageerde iemand anders er wel weer kattig op. Ik gris mijn laptop mijn bureau en start hem alvast op wanneer ik naar beneden loop. Wanneer ik beneden kom ruimt Erik net het tafelkleed op. Dat afruimen doen ze snel met z'n drieën, oftewel een mooi excuus om het nooit meer te doen.

Ik ga aan tafel zitten en check mijn Facebook. Mijn moeder komt naast mij zitten en kijkt mij afwachtend aan. ''Nou laten we beginnen.'' Ik trek een wenkbrauw omhoog. ''Je bent echt serieus?'' Mompel ik een beetje voor mezelf terwijl ik naar studielink ga. Ik log in en zie mijn inschrijven op het beeldscherm. Mijn moeder schudt afkeurend haar hoofd. ''We beginnen gewoon bovenaan.'' Op dit moment kan ik bijna niet geloven dat dit mijn moeder is, maar jammer genoeg ben ik niet aan het slapen. Het lijkt wel in slowmotion te gaan als ik mijn muis naar de aanmelding beweeg en de eerste traan rolt al van mijn wang naar beneden.

''Ik snap dat je het niet leuk vind Olivia, maar geloof me; later zal je mij dankbaar zijn.'' Ik rol mijn ogen, hoe vaak ik die zin al wel niet gehoord heb. Ondertussen hoor ik Kick van de trap af komen. Top, die kan ik er ook nog wel bij hebben. ''Zullen we dan nu maar naar opleidingen kijken.'' Ik zucht en met tegenzin ga ik akkoord. Hoe vaak ik wel niet samen met mijn moeder naar opleidingen gekeken heb is niet meer op twee handen te tellen. ''Is docent beeldende kunst niet wat voor je?'' Oppert Kick vanaf de bank. Ik rol voor de zoveelste keer met mijn ogen, die jongen kan zich ook niet met zijn eigen bezig houden. ''Alsof ik voor de klas wil staan. Of überhaupt kan staan.'' Mok ik en keur dus meteen zijn idee af. Mijn moeder lijkt tevreden met mijn antwoord. Vast omdat het ook een soort van kunstopleiding is. Ik zou bijna de opleiding kiezen om haar te irriteren, maar bedenk mij dat dit wel over mijn toekomst gaat. Geen optie dus.

Na twee uur zoeken is het al half negen en ben ik er klaar mee. Mijn moeder lijkt, in tegenstelling tot mij, elke opleiding geschikt voor mij te vinden. ''Mam, ik ben er klaar mee.'' Zucht ik en ik klap de laptop dicht terwijl zij nog bezig was om de details van de opleiding verpleegkunde door te nemen. Mijn moeder laat een geïrriteerd geluidje horen, maar ik trek mij er niks van aan. ''Ik ga naar boven, ik zoek morgen wel verder.'' Met die woorden verlaat ik de woonkamer chagrijnig met de laptop onder mijn arm. Ik zet de laptop op mijn bureau en trek mijn pyjama alvast aan, ga op bed liggen en pak mijn telefoon. Wanneer ik een berichtje van Ryan zie krijg ik automatisch een glimlach op mijn gezicht.

Hij vraagt of ik zaterdag meega naar Amsterdam, want hij is bezig met een project. Dat lijkt mij wel wat dus dat geef ik als antwoord. Vervolgens stuur ik mijn vriendin een WhatsAppje om te vragen of ze morgen af kan spreken. Ik leg mijn telefoon naast mij neer en wacht op een berichtje, maar ook al wil ik het niet; mijn ogen worden zwaarder en ik val in slaap.

Wanneer ik wakker word kijk ik direct op mijn telefoon hoe laat het is: zeven uur. Logisch, want ik viel rond kwart voor negen al in slaap. Ik reageer eerst op Jasmijn, want zij kan afspreken en daar heb ik op dit moment behoefte aan. Daarna spring ik uit bed. Vandaag ga ik mij niet bezig houden met die verdomde opleidingen, maar gewoon alles even vergeten samen met Jasmijn. Snel kleed ik mij om en loop zo stil mogelijk naar beneden. Ik wil immers niet iedereen wakker maken om zeven uur.

Beneden maak ik snel een ontbijtje klaar en eet die op vervolgens plof ik op de bank en check ik mijn social media.

Na nog geen vijf minuten komt Kick al beneden. Dat zorgt er direct voor dat ik chagrijnig ben. Kan hij mij niet even alleen beneden laten zitten. Normaal is hij ook niet voor tien uur beneden te vinden, nu is het nog niet eens kwart over zeven.

''Goedemorgen.'' Kick glimlacht lief, maar ik vind het alleen maar irritant. ''Morgen.'' Krijg ik er nog net samen met een lachje uitgeperst. Kick komt achter mij staan en geeft een kus op mijn wang. ''Lekker geslapen?'' Hij doet net alsof dit de normaalste zaak van de wereld is, maar hij geeft mij nooit een kus op de wang. Plots denk ik terug aan de woorden van Ryan: "Als die jongen niet smoorverliefd op je is, dan weet ik het ook niet meer.''  ''Aarde aan Olivia.'' Kick zwaait zijn hand voor mijn ogen en ploft naast mij neer. Snapt hij niet dat het fucking zeven uur 's ochtends is en ik geen zin heb in een gesprek met hem? ''Ja.'' Antwoord ik dan maar snel. ''Ga je nog wat doen vandaag?'' Ik kijk in de ogen van Kick. ''Ja, naar Jasmijn.''

Hij knijpt zijn ogen een beetje samen en kijkt mij onderzoekend aan. ''Niet naar Ryan Wolf?'' Geïrriteerd kijk ik hem aan. ''Wat denk je nou? Dat ik daarover ga liegen?'' Kick haalt zijn schouders op. ''Trouwens moet ik verantwoording aan jou afleggen? Als ik naar Jasmijn ga, ga ik naar Jasmijn. Als ik naar Ryan ga, ga ik naar Ryan. Deal with it.'' Kick houdt zijn handen in de lucht als teken dat het oké is.

Kick blijft maar vragen stellen over van alles en nog wat. Ik word helemaal stapelgek. Tegen negen uur besluit ik om de deur uit te gaan en trek ik mijn fiets uit de schuur. Binnen hield ik het geen minuut langer vol en ik moet echt mijn verhaal kwijt bij Jasmijn.


Even een soort 'tussenhoofdstukje', want anders gaat het te snel en dit was een best belangrijk hoofdstuk.. Alleen niet zo leuk en interessant sorrryy..

Ik wil jullie trouwens ook bedanken voor de 100 reads! :)♥

Wolf ArtWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu