• 17 •

61 14 5
                                    

Ryan is beneden in het atelier en ik zit boven een beetje op mijn telefoon, want ik ben supermoe. Eerst zat ik in het atelier, maar ik was zo'n beetje non-stop aan het gapen. Ik besluit dat ik even wil douchen, dus loop ik naar de brandtrap. ''Ik ga even douchen!'' Roep ik naar beneden. ''Ik douche wel met je mee.'' Ryan legt zijn penseel neer en loopt richting de brandtrap.

''In je dromen.'' Ik blaas Ryan een lucht kusje toe en hij blijft onderaan de brandtrap staan. Hij doet net alsof hij in zijn hart gestoken is. ''Stel je niet aan.'' Lach ik en Ryan lacht mee.

''Ah kom op, Olijfje.'' Ik rol met mijn ogen, dat is trouwens echt een tik van mij geworden en ik moet er snel mee ophouden. ''Nee, niks ervan. Hup aan het werk.'' Ik wijs met mijn vinger naar het schilderij waar hij mee bezig was. 

''Mm, je moet nog wel iets doen aan je bazige toon. Die werkt nog niet echt.'' Toch draait Ryan zich om en pakt zijn penseel op. Een beetje verward blijf ik boven staan. ''Waarom ga je dan toch bezig, als ik niet bazig kan praten.''

''Omdat je fucking schattig bent, Groen Olijfje van me.'' Ik bloos en draai me snel om naar de slaapkamer. Daar pak ik schoon ondergoed en een wit overhemd van Ryan, want dat zit gewoon lekker. Vervolgens loop ik naar de badkamer ik gooi de kleren op een kastje en pak een schone handdoek die ik erbij leg. Ik kleed mij uit en wacht tot de stralen warm zijn om daarna onder de douche te stappen. 

De warme stralen vallen over mijn lichaam en ik ontspan. Ik wil het niet, maar mijn gedachtes gaan als vanzelf terug naar Kick. Zijn handen die overal op mijn lichaam zitten en vervolgens de pijn. De pijn die ik voel als ik er alleen maar aan denk. Ik schud mijn hoofd. Hier moet ik niet aan denken. ''Denk aan iets leuks.'' Fluister ik mezelf toe. Ik probeer om mijn gedachtes te verzetten naar Ryan.

Een glimlachje verschijnt op mijn gezicht als ik aan Ryan denk. Wat zijn we nu eigenlijk? Een stel? Hij heeft mij niet 'officieel' gevraagd, maar we hebben wel beiden gezegd dat we verliefd op elkaar zijn en we zoenen met elkaar. Het is waarschijnlijk een typisch jongensding om ervan uit te gaan dat we nu samen zijn of een typisch meidending om ervan uit te gaan dat we niet officieel samen zijn. Ik ga uit van het laatste en beschouw Ryan en mij als stel.

Dat betekent wel dat ik me op een gegeven moment helemaal bloot zou moeten geven, letterlijk. Alleen denk ik dat ik daar na Kick nog niet klaar voor ben. Zou Ryan zo lang op mij kunnen wachten? Straks doet hij hetzelfde als Kick. Ik zucht geïrriteerd door mijn eigen gedachtes. Natuurlijk zou Ryan zoiets niet doen en alweer heb ik het voor elkaar om aan Kick te denken. ''Klootzak.'' Mompel ik in mezelf en ik zet de douche uit. 

Snel droog ik me af, kam mijn haren en trek het ondergoed en overhemd aan. Wanneer ik de badkamer uitstap begint mijn maag te rommelen. Mijn blik schiet naar de klok; zes uur. Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan, ik had allang aan het eten kunnen beginnen. Ik ga weer bovenaan de trap staan. ''Ryan, wat zal ik maken?'' Hij lijkt helemaal op te gaan in zijn schilderij, want hij vertoont totaal geen reactie. Ik haal mijn schouders op en loop naar beneden.

Op dit moment vervloek ik de brandtrap. Het metaal en de gaatjes zijn gewoon vet pijnlijk aan mijn blote voeten. Wanneer ik naast Ryan sta merkt hij me pas op. ''Je ziet er sexy uit in mijn overhemd.'' Hij grijnst jongensachtig naar mij en trekt mij naar hem toe. Hij drukt een kus op mijn wang.

''Wat wil je eten?''

''Chinees, ik bel wel even.'' Voor ik het doorheb laat Ryan mij los en vist zijn mobiel uit zijn achterzak. ''Maar ik wilde koken.'' Ik trek een pruillip. Ryan tikt tegen mijn neus aan. ''Kan je nog zo schattig doen, maar ik heb zin in Chinees.'' Ik zucht door zijn koppigheid en wacht geduldig tot Ryan besteld heeft.

''Zullen we vanavond een film kijken?'' Ryan schudt zijn hoofd. ''Sorry, Olijfje vanavond moet ik even weg.'' Ik frons mijn wenkbrauwen. ''Waar ga je heen?''

Wolf ArtWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu