(Scarlet's POV)
Nagimpake na kami dahil uuwi na kami sa Pilipinas. Inayos ko yung mga damit ko at nilagay sa maleta. Mayamaya may biglang kumatok sa pintuan.
"Sino yan?" tanong ko at sabay bukas. Pagkabukas ko pa lang ay niluwa na nun si Paul at niyakap ako.
"Ehhh?" yun lang ang lumabas sa bunganga ko. Naririnig ko ang paghikbi niya. What happened? Umiiyak ba siya?
"Hey Paul.. " sabi ko pero nagulat na lang ako nang bigla siyang sumigaw.
"Scarlet totoo ang pagmamahalan nating dalawa..." sabi niya. What is happening??????
"...pero mas mahal ko si Janea. Ikakasal na kami. Patawad kung di ko nasabi sayo nang maaga"
SERIOUSLY WHAT IS HAPPENING?
"A-aahh???? Ok lang naman kung masaya ka na. I'm happy for the both of you?" I'm still confused. Nakikisakay na lang ako sa trip niya. Nginitian niya ako at umalis. Napakamot ako sa ulo. I don't know what happened but I'm sure it's weird. Babalik na sana ako sa pagaayos nang may pumasok nanaman.
"Scarlet!!!!!!!!" Lumingon ako sa nagsalita. Joseph? Nagwave ako sa kanya at tinitigan ang nakangiti niyang labi. Ano kayang problema ng mga tao ngayun.
"Sa wakas!" sigaw niya habang tumatalon. He looks very happy. "Sa wakas ano?" tanong ko. He continued to jump until he stopped infront of me.
"Sa wakas bumitaw na si Paul sayo!" sigaw niya. Namula naman ako. So that is what this is about?
"A-ano naman kung bumitaw na siya?" nauutal kong tanong. Lalong lumawak ang ngiti niya at bakas sa mukha niya ang pamumula.
"Ibig sabihin nun wala nang sagabal satin hahaha"
Lalo akong namula. Di ko alam kung anong sasabihin ko. Nakatulala lang ako. My mind broke and I can't think of doing anything.
"Uy ok ka lang?" tanong niya. Tumango lang ako. Tumawa siya.
"Ang cute mo talagaaaa!!!" sigaw niya habang pinisil ang pisnge ko. Napangiti na din ako at pinisil din ang pisnge niya.
"Akala mo ah" sabi ko habang tumatawa. Mayat maya pumasok si Zoe at sinabihan kami na ilagay na yung mga gamit sa sasakyan. Tinulungan naman ako ni Joseph kaya hindi ako nahirapan. Tumulong din kami sa pagaayos ng gamit nila Nathan, Francisco at The Amazing sa kabilang sasakyan.
"Ano tara na?" tanong ni Miko at sumakay sa sasakyan. Biglang nagdabog si Joseph
"Di pa tayo nakakakain ng breakfast!!!!!!!!!" sigaw niya. Tumawa ako habang pinapakalma siya.
"Dadaan tayo sa Mcdo. Tara na sa kotse?" tanong ko at ngumiti siya habang tumatango. Sumakay kami sa van. Sa may bandang likod ako kaya katabi ko si Joseph. Bale ang pwesto namin ay...
Ako Joseph Paul Janea
James Joy April Mark
Pete Zoe
Pinagmasdan ko yung loob ng sasakyan. Mas masaya na ngayon kasi andito nansi Zoe. Yun nga lang katabi niya si Pete na nagdridrive.
"So may magpapamusic ba?" tanong ni Janea kaya agad na pinindot ni April yung stereo. Nagkantahan naman kaming lahat, like before. Mga 15 minutes lang a nakadating na kami sa Mcdonalds.
"Oh anong order niyo mga people" walang ganang tanong ni Zoe.
"Bestfriend kahit ano basta makain!" sigaw ni Joseph kaya natatawa kaming lahat. Dahil sa sinabi ni Joseph, walang choice si Zoe kundi magorder ng random. Tawanan kaming kumain habang papunta sa private jet ng 5A. Matagal din ang byahe kaya natulog muna ako.
Mga isang minuto pa lang ang pagkapikit ko nang may naramdaman ako sa balikat ko. Tinignan ko si Joseph na nakatulog habang yakap yung mcdo fries na kinakain niya kanina. Napangite na lang ako at isinandal ang ulo ko sa kanya. Natulog na rin ako.
Mayamaya yumakap na saakin si Joseph. Dumilat agad yung mga mata ko at tinignan siya. He is smiling while sleeping soundly. Namula ako at medyo niyugyog siya.
"J-joseph! Usog ka konti" mahinang sabi ko. Dumilat siya pero nakangiti at nakayakap parin saakin.
"I waaaahb yoo~h Scarlet" sabi niya na parang nagpapacute.
"Hahaha ang cute mo talaga" sabi ko at pinisil ang pisngi niya. Bigla naman siyang namula.
"Ibig sabihin ba nun yooo waaab me too~h?" tanong niya. Medyo tumawa ako. Joseph is a very charming guy. Hindi siya katulad ng ibang lalaki na stylish at mayabang. He do what he wanted to do like eating too much or acting like a kid. And that's what I saw in him. A cute angel. I guess, I like him....
"Oo na lang" sabi ko and we smiled at eachother,,, while blushing ofcoarse.
"AAAAAAYYYYYYYYIIIIIIIIEEEEEEEE"
Nagulat ako nung nakita silang lahat na nakatingin saamin. Nakikinig pala sila simula pa lang! 😳😳😳
"May forever na ba Scarlet?" tukso ni Joy at sabay tulak saakin. Ganun din si Janea. Si April tumawa nang malakas. "Kayong dalawa ah! Patulogtulog ka la diyan Joseph" sabi niya.
Si Paul at James naman niyuyogyog si Joseph. Si Mark nakikitawa lang kay April since katabi niya.
At O.P yung dalawa sa harapan dahil di nila abot yung scene.
"Guys ano ba..." nahihiyang sabi ko. Sa tingin ko ganub din si Joseph. Sino naman ang hindi matutukso kalag lahat ang kaibigan mo inaasar kayo diba?
"Malapit na tayo" sabi ni Zoe kaya napatahimik kami.
"Scarlet magingat ka diyan, delikado na" biglaang sabi ni Zoe
Dahil dun, inasar nanaman kami ng mga tao sa mundo. Pati si Janea nag hashtag Scarlet and Joseph is real sa Facebook at twitter. Tumigil lang sila sa pangaasar nung nakarating na kami. Nasa likod lang namin yung sasakyan nila Nathan kaya sabay kaming umakyat sa pravate plane.
Hinila ko yung maleta ko papunta kaso nga lang,,, natalisod ako. Hinintay ko na bunagsak ako pero nasalo ako...
..ni Joseph
"Uy ok ka lang?" tanong niya. Tumango ko pero napasigaw ako nung naramdaman ko na sumasakit yung paa ko.
"Nasugatan ata ako sa paa" sabi ko. Nanlaki ang mata niya. Tinignan niya yung paa ako, alalang alala siya.
"Kaya mo bang maglakad?" tanong niya. Dahil masakit yung paa ko, umiling ako. Feeling ko nabalatan yung dalawang paa ko. Sobrang sakit talaga. Nagulat ako nung lumuhid siya nang nakatalikod saakin.
"Ka-kargahin na kita... Mahirap na ka-kapag lumala yung sugat mo." sabi niya. Namula naman ako. Andami kayang tao.
"J-joseph.. Andaming tao. At paano yung maleta ko?" tanong ko. Biglang kinuha ni James yung maleta ko at nagthumbs up siya kay Joseph. Naiwan ako with no choice.
Dahan dahan akong umakyat sa likod ni Joseph. Nung kinarga na niya ako, narinig namin ang tilian ng mga tao. Nilibot ko ang mata ko. Andaming fans ng 5A . Lahat sila sumisigaw at habang kinukuhanan kami ng letrato.
Agad kong sinenyasan si Joseph na bilisan ang pagpasok sa plane para di kami mastuck doon. Dahan dahan niya akong nilapag sa upuan at tinabihan niya din ako.
"Well... That's unexpected" sabi niya habang nagkakamot sa ulo. Pati ako medyo nahiya sa nangyari kanina.
Napatawa na lang ako, at ganun din siya. I guess this is a happy day for me.
(itutuloy...)
BINABASA MO ANG
Living with five boys (editing)
Jugendliteratur'Friends'. Mahirap hanapin pero madaling mawala. Paano kung kahit anong gawin mo ay hindi mo maramdaman na may ganun ka? Kahit nakitira ka na sa mga lalaki eh wa epek parin? Sa tingin mo ba mararamdaman mo yun kung iwanan mo sila?
