(Zoe's POV)
So eto nga ako ngayun, nakaupo sa sofa ng bahay KO. Andito nanaman ako. Andito na ako. Imma back. Infairness, mamiss ko yung mga asungot sa buhay ko. I mean, si Miko kung ano anong pinaplano para magkaroon ako ng kaibigan at ginawa pa niya akong spy puta hahaha. Pero in the end, I really did have friends.
"Whooo!!!" sigaw ni Pyro habang pinapalakasan yung speaker. Napansin ko na di na niya ako tinatawag na Antho. Which is weird dahil bumait bigla. Si Pete medyo distant na kasi lalo silang naging close ni April nung nawala ako. Si Mark na lang ang problema ko. Lalo siyang bumuntot saakin kasi sinama siya ni Miko saakin.
"Yoh Zoe! Want some banana" sabi ni Pete at biglang tinabihan ako sa sofa at dikit dikit saakin. Ugh I change my mind about him being distant.
"Hindi sa pakielamero ako pero totoo naman, diba dapat si April ang katabi mo hindi ako?" tanong ko at kinuha yung saging sa kamay niya. Bigla siyang natigilan at umiwas ng tingin.
This is a very twisted love story.
Alam ko ang tingin na yan at di ka makakatago saakin UnggoyPete. "Sabihin mo na lahat ang pwede mong sabihin kundi dudugo ang tenga mo sa kakatanong ko" sabi ko habang binabalatan ang saging pero nakatingin parin sa kanya.
"Ehhh ano kasi..." napakamot muna siya sa ulo. "Alam kong ikaw si Princess kaya I still feel something for you. May naiwan pa naman tayo diba?"
Pppfffftttttttttt lyinggggggg
"Yung naiwan natin, naiwan mo lang. Sigurado ko na ako pa ang unang nakamove on at nakalimot sayo. Nagkaroom pa ako ng Daniel diba? Pero g*go din yun katulad mo kaya di kami nagtagal, katulad mo."
Yung mukha niya. Alam kong alam niya na yun at di ko na kailangang iexplain na di ko na siya mahal. Pero may di sinasabi saakin to eh.
"Sabihin mo na. Isasaksak ko tong remote sa baga mo" sabi ko. Medyo uncomfortable siya. Joke, very very strawberry uncomfortable.
"Sabi ni April, I need to stay by your side dahil may feelings pa ako sayo. And she also said that you need to be protected from Mark because April doesn't want you to fall to him. So I thought, maybe she's right"
Ako, mahuhulog kay Mark? Hahahahaahahahahhahahahahahahhahahahahahahahahhahahahahahahahahahahahahahahahhahahahahahahahahahahahahahahahahahahahhahahahahahahahahhahahahahahahahahhahahahahahahahahahahahahaha--
Ulul!
"Listen Pete" sabi ko at hinawakan ang kwelyo niya. "Sometimes, what you thought is not the same with what you feel"
He looked priceless. Tatawa na sana ako pero wait a minute kailangan ko pang magspeech.
"Dati, kahit sinong babae na nakita mo maganda. Lahat sexy. Lahat dinedate mo. Lahat sayo. Pero tignan mo ngayon, diba kasama mo ang Zoe na patay na patay ka pero bakit di ka kinikilig?"
Medyo lumalambot yung expression niya. "pero ngayon ano..." mahinang tanong niya.
"Ngayon, kailangan mo nang puntahan ang babae na nakakuha ng isang playboy. Go to her."
Ngumite siya at agad na tumakbo palabas ng bahay. What nasa labas si April? O baka naman hindi si April yun? Babaero parin ang puta.
Pumunta ako sa second floor at nakasalubong ko si Mark. Lalagpasan ko na sana siya pero hinawakan niya ang kamay ko. Sigurado akong dradrama nanaman.
"Maguusap tayo noh?" tanong ko. Tumango siya. Pumunta kami sa balcony ng bahay Ko. Tinignan ko siya at tinaasan ng kilay.
"Zoe uhm... Do you trust me?"
"Maliban yan. What situation are you referring me to trust you?" Malay niyo tinatankng niya ako kung mapagkakatiwalaan ba siya at ihuhulog niya ako mula second floor.
"As a friend. No. As a man"
😕
Ehhh????
Hano daw? As a man? So meaning parang as a boyfriend? Matagal tagal akong di nakaaagot. I need to answer this question seriously.
"As a man, di ko rin alam kung anong isasagot ko. Alam ko yung ginawa mo kay April noon kaya medyo low standards yun dude. Pero that is like years ago. Since nakilala mo ako, di mo na ako tinantanan kaya baka ylu change. So do I trust you? I don't know unless you prove it"
Booom Zoe anong prove it?! Nagliwanag ang mukha niya.
"So hahayaan mo ako na magkaroon ng chance para sayo?" tanong niya. Erm... Ewan ko. Ang gulo. Napakagulo ng buhay ko.
"I don't trust guys. May dalawa na akong ex proving na lolokohin nanaman ako. " sabi ko. Tumawa lang siya. "Edi kung niloko kita ipaalala mo na sayo lang ako"
I didn't blush or anything. I just laughed. Parang antaas ng pride nito ah. We'll see about that Mr. Tumakbo ako pababa sa living room at inakbayan sila Janea, Scarlet, April, at Joy.
"So yun nga naging friendly na si Zoe" sabi ni April at sinubukang abutin yung isang bowl ng chips.
"Hindi naman, ngayon ko lang naappriciate ang thrill ng buhay." sabi ko habang tumatawa. This is I guess a happy ending for us. For everyone. Pero alam ko na may susunod pang hamon sa buhay. Why?
because we are still living with five boys.
(The End)

BINABASA MO ANG
Living with five boys (editing)
Fiksi Remaja'Friends'. Mahirap hanapin pero madaling mawala. Paano kung kahit anong gawin mo ay hindi mo maramdaman na may ganun ka? Kahit nakitira ka na sa mga lalaki eh wa epek parin? Sa tingin mo ba mararamdaman mo yun kung iwanan mo sila?