(Brent's pov)
Pumunta kami sa hotel kung saan nagstay yung The Way at 5 Awsomness.
Pumunta kami sa room nila. Kakatok na sana ako pero
pinagiisipan ko pa
Hmmmmmm. Paano kung magising yung iba? Paano kung may makakita saamin? Paano ku---
*knock knock!!!!*
"Hoy! Bat kayo kumatok!" sigaw ko sa mga body guard ko.
Body guard ko
Si Joseph yung sumalubong saamin. Siyempre ngumiti agad ako dahil ayaw ko pagalitan yung mga body guard sa harap niya.
"Hello Joseph! Nandyan ba si Janea?" -Me
Tumingin siya sa likod ko. Nagulat siya sa mga body guard ko
"Ano naman ang ginagawa mo dito sa Paris?" -Joseph habang kumakain ng sandwich
Nakakatawa siya. Pero nandito ako para sa isang tao
Nawala nalang yung ngiti ko.
"Kunin niyo si Janea" -Me
Pumasok kaagad sila at yung dalawa hinawakan si Joseph. Naawa ako sa kanya pero wala akong magagawa. Masisira lahat ang plano namin. Or should I say, plano niya.
"Wag kang maingay. Dapat di sila magising" sabi ko nalang
Tinakpan nila yung bunganga ni Joseph. Pero ang likot niya at sinusubukang magsalita. Galaw siya nang galaw hanggang mahulog yung kinakain niya
Nanliit yumg mata niya. At biglang
"YUNG SANDWICH KO!!!"
"Joseph ingay mo!" -James
"Sakit mo sa tenga!!!" -April
"Ang agaaga yung pagkain ang iniisip mo!" -Paul
Nagsilabasan silang lahat sa kwarto nila at sabay sabay nanglaki yung mga mata nila.
"TULONG!!!!" -Joseph
Nung nakita ko si Janea, agad kong inutusan na kunin siya.
Lumabas agad kami at pumasok sa kotse.
Mga ilang kilometro na kaming nakalayo nung may napansin ako
"ANONG GINAGAWA NI JOSEPH DITO?!" sinigawan ko na tong mga guard.
"Di ko alam sa kanya"
"Anong ako? Siya yung nagbuhat!"
"Eh siya naman yung nagsabi"
"Bakit ako?"
"Alangan ako?"
Nabwibwisit na ako sa mga boses nang mga lintik na guard yan!
"Patulugin niyo sila" sabi ko at inindection nila si Joseph at Janea.
Sorry kung nadamay kayong dalawa lalo ka na Janea sa kagaguhan niya
Pagdating namin sa warehouse, tinali na namin sila para di makatakas.
*Dad calling*
Haynako siya nanaman
(Nahuli niyo na ba siya?)
"Malamang" I said boringly
(Good. Bihisan niyo na siya. At nagalit saakin yung pari kaya maghanap ka na lang ng bago)
Nagalit? At kailan naman ako makakahanap ng pari?
Napatingin ako kay Joseph.
"May nahanap na ako"
(At mamayang gabi yung kasal kaya magready na kayo)
"Ano?!"
*call ended*
Mamayang gabi? Tanga ba siya? Gagawa siya ng kasal tapos mamayang gabi?!
"Ugh! Kunin niyo yung wedding gown at bihisan niyo si Janea. Please lang wag niyo siyang mamanyakin. At si Joseph kailangan niyong hanapan ng pangpari ASAP" hinabol ko yung hininga ko. Wooo haba ng speach
"Yes sir" -Gaurd ko
Pumunta ako sa CR at tumingin sa salamin.
Mamaya na yung kasal. And how old am I ? 16?!
"Iish! Cedrick tulungan niyo ako!!!!!!" -Me
*Cedrick calling*
"Hello?"
*Um.. Ah...... Ano kasi um....Brent pinapatanong ni Tom at Mike kung kailangan mo daw ng tulong sa bwisit mong tatay*
Natigilan ako.
"Uy grabe salamat! Wuhooo!"
*Kailangan mo kami! Yeheey! Uy Tom! Mike! Kaila---- booooogggssshhh *
"Hello guys? Hello?"
Ano naman ang nangyari! Sinugod ba sila ng tatay kong ugok?!
* Cedrick lampa ka parin hanggang ngayon!*
Anong nangyayari? ~___^
*Um Brent sorry si Cedrick kasi nahulog niya yung phone kasi nadapa! Hayaan mo. Lampa kasi* ~Tom
*Di ako lampa!* sa tingin ko si Cedrick yun
"Maraming salamat talaga mga dude! Um..... sa star bucks, maybe ngayon 12:00"
*Okay dude!!!*
*call ended*
Hay salamat! Buti may kaibigan akong katulad nila!
Nakita kong gumalaw si Joseph. Gising na siya!!!!!
Okay Brent. It's acting time
"Goodmorning father. Malapit na po yung kasal kaya maghanda ka na" ~Me
"AASKJHFDSSTYGHJF!!!" sigaw ni Joseph
"Ano?" -Me
"!!!!"-Joseph
"Ano?" -Me
" asdfghjkl... " -Joseph
Napansin ko na nakatakip yung bunganga niya
"Ay sorry nakatakip pala yung bunganga mo" sabi ko
"asdfghjkl..." sabi niya kasi parang nanghihina na siya kasiaigaw saakin
Tinanggal ko yung takip ng bibig niya. Magsasalita palang ako , nakisabat na siya
"PUTANG*NA KA BRENT! ANO BA ANG GINAWA KO SAYO AT AKO PA ANG PINILI MO NA PARI! " sigaw niya
"Dami mong---" ~Me
"G*GO KA! T*RANTADO KA! F*CK YOU! BWISIT KA! ANAK KA NI SATANA ---"
Binalik niya yung takip ng bunganga ko. Di pa ako nakakasalita! :(
"Dami mong alam na badwords, father" -Me
Lumayas na ako dun sa warehouse para i-meet sila Cedrick
After 1 hour of driving at paghihintay sa kanila, nakita na din nila ako at sa wakas! Nandito na sila.
"Brent!!! Ano nang plan---" di naituloy ni Cedrick yung sinasabi niya kasi nadapa siya.
"Ano ka ba! Hanggang dito ba naman? Ang daming tao!" ~Tom
" -____- " -Cedrick's face
"Okay guys. Here's our plan. But first, kailangan nating makita si Zoe"
(itutuloy.. )

BINABASA MO ANG
Living with five boys (editing)
Novela Juvenil'Friends'. Mahirap hanapin pero madaling mawala. Paano kung kahit anong gawin mo ay hindi mo maramdaman na may ganun ka? Kahit nakitira ka na sa mga lalaki eh wa epek parin? Sa tingin mo ba mararamdaman mo yun kung iwanan mo sila?