Çiçek Kokan Katana (TAMAMLANDI)

2.Bölüm (Aşağı Düşüş)

Yürümeye başladıklarında, Luffy "Macera. Macera." diye diye gözleri parlayarak geziyordu.

Usopp her zamanki gibi tedirgindi ve Chopper'la eğlenerek içindeki korkuyu gidermeye çalışıyordu.

Çalılıklardan bir ses gelince herkes o tarafa odaklanmıştı. Luffy önden koşmaya başlayınca diğerleri de onun peşine takılmıştı yada takıldıklarını sanıyorlardı.

Zoro, kaptanını izlerken yine kendini bir anda başka bir yerde bulmuştu. Şu kaybolma huyunun gerçekten sinir bozucu olmaya başladığını düşündü.

Etrafta kimseyi göremezken; panik anında, onu izlediği için peşine takılmış olan Robin'i fark edip bir anda onu görünce korkmuştu.

"Robin! Bu kadar sessiz yaklaşmasana!"

"Özür dilerim, kılıç ustası-san ama kaybolduğunu fark edince senin peşinden gelmek istedim."

Zoro utanarak "Kaybolmadım ben!" diye bağırdıktan sonra düşük bir ses tonuyla "Sadece keşif yapıyordum." dedi.

Robin kıkırdadıktan sonra tekrar Zoro'nun yanına yürüdü, Zoro içinden onun fazla yakına geldiğini düşünüyordu ama Robin bu durumdan memnundu.

"Sesin geldiği yönün tam tersine..."

Robin cümlesini bitiremeden büyük bir bomba sesi geldi, Robin hemen önünde duran Zoro'nun göğsüne tutunurken bir yandan da sesin geldiği yönde ne olduğunu tahmin etmeye çalışıyordu.

İkisi bir an göz göze geldiler ve o tarafa doğru hamle yapmak istediler ama ayaklarının altındaki zemin sallanmaya başlayınca dengesiz bir şekilde bir sağa bir sola savruldulae

Kendilerini korumak istediklerinde toprağın paramparça olacağı akıllarına gelmemişti. Robin toprağın altına düşmelerini engellemek için çiçekten ağ kurarak tutunmaya çalıştı ama toprak sadece kaymıyordu, aynı zamanda fazlasıyla sıcaktı. Yandığını hissedince ağı bırakmak zorunda kaldı ve Zoro'yla birlikte aşağı düştüler.

Düşüş o kadar uzun sürdü ki nerde olduklarını bir an unutmuşlardı. Zoro düşerken Robin'i tutmak için ona uzanmaya çalıştı ama onu tutan Robin olmuştu. Robin çiçeklerini kullanarak düşüşlerini hafifletmişti, böylece yere indiklerinde fazla yaralanmamışlardı.

"Kahretsin, neredeyiz biz?" Zoro bunu söylerken başını ovalıyordu.

"Bilmiyorum ama sanırım buna sebep olan şey hala adanın yukarısında. Luffy ve diğerleri iyi olur umarım." Zoro üstündeki tozu silkelerken ayağa kalktı ve gülümseyerek cevap verdi.

"Endişelenme, onlara hiçbir şey olmaz. Hadi etrafa bakınalım."

Zoro, koluna tekrar giren Robin'i görünce yine kızarmıştı.

"Robin?!"

"Kaybolmak istemezsin, öyle değil mi?"

Bu gülümsemeye karşı verecek hiçbir cevabı yoktu. Robin'in bu bu kadar yakınında olması hoşuna gidiyordu ama aynı zamanda ürkütücüydü.

Daha önce kızlara karşı aklının ucundan dahi geçmeyen düşüncelerle boğuşmak zorunda kalıyordu ve bunları kafasından kovmak için fazlasıyla uğraş veriyordu.

Aklından "Kendine gel, seni aptal. İyice o sapık aşçıya benzedin." cümlelerini geçirerek kendine kızmayı da ihmal etmiyordu.

Robin'in bu durumla bir sıkıntısı yoktu, hatta bu koluna girme işi tamamen bir bahaneydi. Sadece Zoro'ya yakın olmak istiyordu.

Onun verdiği sert ve şaşkın tepkileri seviyordu. Kabuğu kırılsa daha nazik bir adam olabilir diye düşünerek, onunla vakit geçirmek istiyordu çünkü her ne kadar sürekli birlikte olsalarda Zoro tamamen kapalı kutuydu.