Çiçek Kokan Katana (TAMAMLANDI)

13.Bölüm (Küçük Sır)

Gemiye geldiklerinde Luffy şaşkınca Jeanne'yi işaret edip "O kelepçeli mi kalacak?" diye sormuştu.

Robin "Şimdilik tedbir için bu gerekli." dedi o ellerin Zoro'nun üzerinde gezindiğini düşünüp sinirlenmemeye çalışırken.

"Sana danışmak istediğim bir konu var kaptan-san."

Nami ve Usopp şaşkınca "Luffy'e mi?!" diye atılmışlardı Robin'in bu amacını duyunca. "Emin misin?" Diye sordu Nami. "Luffy danışılacak kişi olarak iyi mi sence?"

Genç kadın gülerek "Evet." derken Luffy kollarını göğsünde birleştirip "Dinliyorum." demişti. Suratındaki ifade kaptan olmanın getirdiği şapşal gururla doluydu ve Robin anlattıkça kafasını aşağı yukarı oynatıp duruyordu.

En sonunda kocaman gülerek "Daha önce neden söylemediniz?" demişti bakışlarını Jeanne'ye çevirirken. Ayağa kalkıp "Tamam! Karar verildi!" diye bağırdı yumruğunu avucuna vurup.

"Şehrinizi yüzeye çıkarıp adanıza bayrağımızı dikiyoruz, bizim korumamız altında olduğunuzu herkes görmüş olur böylece."

Nami "Güzel plan Robin!" dedi parmağıyla okey işareti yaparken. "Luffy'nin yeni ödülü düşünülürse kimse adaya yaklaşmaya cesaret edemez."

Zoro uzandığı yerden sakesini içerken "Yaklaşırlarsa da canlarına okuyun." demişti. "Onları kontrol edip denize dökebilecek güçtesiniz."

Jeanne ile konuşup bu fikri nasıl bulduğunu sorduklarında o kadar yılın ardından gökyüzüyle buluşacak olmanın mutluluğuna kapılıp ağlamıştı bir süre.

Sorun çıkarmayacağını söyleyip teşekkür ettiğinde kelepçelerini çıkarırken "Savaşın." demişti Zoro. "Kaçmak bir çözüm değil."

Kılıç ustası göz ucuyla onu izleyen Robin'i görünceyse yavaşça onun yanına ilerlemişti Jeanne'yi bileklerini ovar vaziyette bırakıp.

"Hayatımı kurtardın, teşekkürler."

Robin "Başka bir kadınla evlenmene izin verecek değildim ya." diyerek Zoro'nun koluna girince kızarıp heyecanlanmıştım genç adam. "Ne yapıyorsun?"

"Ne mi yapıyorum? Hoşlandığım adamın koluna giriyorum, bu yanlış mı?"

Etrafına bakıp "Sesli söyleme şunu!" demişti kılıç ustası bir çocuk gibi. Bu utangaçlığına gülmek istese de onunla uğraşmayı tercih etmişti Robin.

"Yoksa benimle olduğun öğrenilsin istemiyor musun? O kadar mı kötü bir seçeneğim senin için?"

"Hayır, öyle demiyorum." Kafasını kaşırken soğuk terler döküyordu bir yandan. "Sadece... Biraz alışmam gerek bu şeye."

Tek kaşını kaldırmıştı genç kadın. "Bu neye? Çıkmaza girdiği için farkında olmadan sesini yükseltip "İlişkiye!" dedi genç adam bir anda.

Tüm gözler bu ikisine çevrilince "Bir sorun mu var?" diye soran Nami'ye gülerek "Hayır, yok." diye cevap vermişti Robin.

"Aptal, marimo! Geldiğinizden beri Robin-chaan'ın dibindesin! Arana mesafe koy biraz."

"Buna sen mi karar vereceksin, kıvırcık kaş?! Haa?!"

Kafalarını tokuşturup diklenmeye başlamışlardı birbirilerine her zaman olduğu gibi.

"Evet, ben karar vereceğim. Robin-chaan'ı rahat bırak!"