-უკაცრავად ამ ჩამწერ ოთახთან დაცვა რატომ დგას? -იკითხა ბიჭმა.
-ასეთი ბრძანებაა აქ ვერავინ ვერ შევა.
-რატო ვითომ? -შეეპასუხა და წარბი აწია.
-ასეა საჭირო.- უთხრა დაცვამ და ზუსტად ამ დროს დაუძახეს.
-ქუქ მოდი დროზე სად ხარ.
-მოვდივარ! -გასძახა და მალევე ექვსეულის გვერდით დაიკავა ადგილი.
-იმ დაცვას რას ელაპარაკებოდი? - ჰკითხა ჯიმინმა.
-ჩამწერი ოთახიდან ხმა ისმის და დაცვა დგას. თქვა თუ არა ჯინს სიცილი აუტყდა.
-ვიღაცას ინტრიგამ გამარჯობაო უთხრა. -თქვა ჰობიმ.
-ნუ დამცინით და ჩამწერ ოთახში მაინც შევაღწევ. -თქვა და მალევე მიაღწიეს დანიშნულების ადგილას.
ანაბელას pov:
საკანში ვიჯექი, როდესაც ბადრაგის ხმა გავიგე.
-ანაბელ წამოდი უფროსი გიბარებს. -მითხრა და ციხის უფროსთან წამიყვანა.
-დაჯექი. -გასცა განკარგულება. დავემორჩილე და სკამზე დავჯექი ბადრაგი კი კაბინეტიდან გაუშვა.
-იცოდე სიმართლე მითხარი. -მითხრა თუ არა ჩემგან გაკვირვებული მზერა მიიღო.
-ნუ მიყურებ ასე! მოკლედ გეტყვი. ბიგჰიტიდან წერილი მოგვივიდა სადაც გვთხოვენ, რომ შენ იქ გაგიშვათ. -რა მინდა ბიგჰიტში?!
-კი, მაგრამ მე იქ რა მინდა? იქ აიდოლებს ამზადებენ როგორც ვიცი.
-ზუსტად! საიდანღაც იქ შენი ხმა მოხვდა. ვიფიქრე ამაზე და ვაპირებ გაგიშვა, მაგრამ დაცვა გამოგყვება და ვერავინ ვერ გნახავს. ეხლა კი მიდი მოემზადე და პირბადე არ დაფავიწყდეს. -მითხრა და ვარდისფერი ფერის პირბადე გამომიწოდა. ამაზე ჩამეღიმა ეს ხომ ჩემი საყვარელი ფერია... ბადრაგს დაუძახა და მაკევე გავედი კაბინეტიდან.
-რაო ლამაზო რა გვინდაო?! -მკითხა ბადრაგმა ინტერესით.
-მეთვითონაც ვერ გავიგე. მხოლოდ ის ვიცი, რომ უნდა მოცემზადო. -ვუთხარი და მალევე ჩემი ახალი ტანსაცმლიანად საშხაპეში ავღმოჩნდი. მალევე მოვემზადე და ბიგჰიტში წამიყვანეს. ხმის ჩამწერ ოთახში შემიყვანეს და მცველები გარეთ დარჩნენ გარეთ, რომ არავინ არ შემოსულიყო.
