ქეთის pov:
-დედამიწა იძახებს ანაბელს. -ვიყვირე მე და მის ოთახში შევვარდი.
ანაბელას pov:
ოთახში ვიჯექი და უბრალოდ ვფიქრობდი და თან ყიყლიყოს ვჭამდი.
-დედამიწა იძახებს ანაბელს. -გავიგე ქეთის ხმა, შემდეგ კი ოთახში შემომივარდა.
-არა რა! რა შევცოდე?! არა ისე კი ვიცი ბევრი შევცოდე, მაგრამ ამდენიც არ შემიცოდია. -თქვა და დრამატული სახე მიიღო.
-პირველი ორჯერ თქვი არა. მეორეც ისევ ყიყლიყოები უნდა გამილანძღო?! -ვუთხარი და ახალი ყიყლიყოს ნაჭერი გავიქანე პირში.
-არ დაიხრჩო! დროზე გამოდი ბიჭები მოვიდნენ და გელოდებიან. -მითხრა და ოთახი წუწუნით დატოვა.
მესამე პირი:
ანაბელა ბუზღუნით გავიდა მისაღებში სადაც ბიჭები იყვნენ.
-გასუქდები და მერე ვეღარ იცეკვებ. -წაკბინა ახლად მოსულმა ქეთიმ და ხელიდან ყიყლიყოები გამოგლიჯა.
-აუუუუუუ... დამიბრუნე ჩემი სიყვარულები. -დაიწუწუნა ანაბელმა.
-ჩიმჩიმ შენნაირი მეორე ვნახეთ. -თქვა ქუქმა.
-არვარ მე ჩიმჩიმის ნაირად. არ გეწყინოს ჩიმჩიმ. - უთხრა ქიუთი სახით ანაბელმა ჯიმინს.
-არ მეწყინება.
-მოკლედ ეხლა რატომ მოვედით. მენეჯერმა თქვა, რომ ჩვენთან ერთად უნდა იცხოვროთ სამივემ.-თქვა ნამჯუნი.
-რატომ სამივემ? -იკითხა ანასტასიამ.
-ბელმა სიმღერა უნდა ჩაწეროს. ქეთი ჩვენი პირადი ფოტოგრაფი იქნება ხოლო ანასტასია ვიზაჟისტი. -განმარტა ჯინმა.
-კარგი გასაგებია. -თქვა ქეთიმ.
-უი ხო მართლა... ანაბელმა სახე უნდა დაიფაროს არაა საჭირო ვინმემ იცნოს. -თქვა ქუქმა სერიოზული სახით.
-კარგი ეხლა წავალთ მოვემზადებით და როდის გადმოვდივართ? -იკითხა ბელმა.
-დღესვე. მძღოლი მოგაკითხავთ ჩვენ სასწრაფოდ მენეჯერმა დაგვიბარა. - თქვა შუგამ მთქნარებით.
