მესამე პირი:
დილიდან კარგი ამინდის გამო ყველა ციხის ეზოში იყო გასული და მხოლოდ ქეთი, ანასტასია და ანაბელა დარჩენილიყვნენ საკანში. ამის მიზეზი კი ბელას გაჯიუტება იყო, რომელმაც უარი განაცხადა ეზოში გასვლაზე.
-ანაბელ ადექი დროზე მაგ საწოლიდან და გარეთ გამოდი. -წიოდა ანასტასია.
-თუ ასე გინდათ გარეთ გასვლა თქვენ წადით მე მეძინება. -თქვა და თხელ გადასაფარებელში გაეხვია.
-ანაბელ ადექი, თორემ გადაგასხავ წყალს! -თქვა დამპლური სახით ქეთიმ.
-აიშ ვდგები! -თქვა და ზლაზვნით ადგა ფეხზე.
-ჩემი ჭკვიანი. -თქვა ქეთიმ და სასწრაფოდ გარეთ გაიყვანა.
ამ დროს ბიჭებთან...
-ჯიმინ დღეს რეპეტიცია არ გაქვს? -იკითხა ნამჯუნმა.
-არა დღეს დასვენებაა.
-წამო სადმე წავიდეთ. -თქვა თეჰიონმა.
-კარგი. -ყველა დაეთანხმა და წავიდა.
ტყის პირას ძალზედ ლამაზი ადგილი ნახეს. ლამაზი ხედი იშლებოდა მათ თვალწინ. წყალი ისეთი გამჭირვალე იყო ყველაფერს ხედავდი მის შიგნით რა ხდებოდა.
-კარგი ადგილია! ამ ადგილას ჩემ შეყვარებულთან ერთად მოვალ. -თქვა ქუქმადა ყველამ გაოცებული სახით შეხედა მას.
-შენ რა შეყვარებული გყავს და გვიმალავდი?
-არა შეყვარებული არ მყავს და როგორ დაგიმალავდით.
-მაშინ ვინ გიყვარს?
-არავინ არ მიყვარს!
-აბა შეყვარებულთან ერთად მოვალო?!-თქვა თეჰიონმა.
-ადრე თუ გვიან ხო მეყოლება.- ამას ამბობდა, მაგრამ გულის სიღრმეში ხომ იცოდა, რომ მისი გულის დაპატრონება უკვე მოახერხეს.
2თვის შემდეგ...
3 გოგონა და 1 ადვოკატი ოთახში სხედან და საუბრობენ.
-გოგონები თქვენთვის კარგი ამბავი მაქვს. 1 კვირაში უკვე სასამართლოა და თქვენი აქედან გამოყვანისთვის.
-რამდენად დიდია ამის შანსი? თანაც ჩემი ოჯახის წევრები საფრთხეში, რომ აღმოჩნდნენ?-თქვა ანაბელმა.
-დიდი შანსია თქვენი აქედა გასვლისა. ანაბელ ნუ გეშინია შენი ოჯახი უკვე უსაფრთხოდაა და დაცვა მათ იცავს.
-კარგი მადლობა. თქვენი ნებართვით ჩვენ წავალთ. -თქვა ანაბელმა და გოგონებმა ოთახი დატოვეს.სუკმა დაღლილობისაგან ამოიხვნეშა მართლაც, რომ დამღლელია ეს საქმე. ანასტასიას და ქეთის გამოყვანა ადვილია ანაბელას კი არ იცის რა ქნას...
ქეთის pov:
-ისე კარგი ტიპი ჩანს ეს სოკი. -ვთქვი მაშინვე დავბრუნდით თუ არა საკანში.
-სოკი არა სუკი. -შემისწორა ბელამ სიცილით.
-ხო სუპი მე რა ვთქვი აბა. -ვთქვი ისევ.
-სუკი გოგო რა სუპი. -მითხრა ანასტასიამ და სამივეს სიცილი აგვივარდა. ძლივს დავწყნარდით უფროსწორად დაწყნარდნენ.
-კარგი გოგოებო წავედი რეპეტიციაზე ქუქიმ უნდა მომშხამოს და ჯიმინმა ცეკვა ნასწავლოს. -თქვა და საკანი დატოვა.
მესამე პირი:
სუკი ბნელ ჩიხში შევიდა და თან სახე საიმედოდ ქონდა დაფარული.
-საქმის მთავარი გმირიც მოსულა. -გაისმა უცებ ხმა და შავებში ჩაცმული 5 კაცი გამოჩნდა.
-რა გადაწყვიტე? -თქვა მეორემ.
-გავაკეთებ რასაც გინდათ. არ გამოვა ციხიდან. -თქვა სუკმა.
-დამჯერი ბიჭი! 1 კვირაში შევხვდებით. მისამართს და დროს შეგატყობინებთ მანამდე კი შკვიანად. -თქვა მესამემ და წავიდნენ იქ კი სუკი დარჩა. რატომ გააკეთა ეს? არვიცი იქნებ სხვა გზა არ ქონდა. მან ხომ არ იცოდა ეხლა, რომ შეესწრენ მის საუბარს. კარგად შეფუთნულმა ბიჭმა ყველაფერი დაინახა და გაიგონა. იმ ადგილს კი სასწრაფოდ გაეცალა და ფიქრი დაიწყო თუ რა ეღონა. რა მთავარია ჩანაწერი მის ხელთაა, მაგრამ კიდევ სჭირდება სამხილები.
