Alien

Proloog

Ik lag op de grond, maar iedereen was in gevecht en had niet door dat ik in de problemen zat. De man voor mij hief zijn geweer, klaar om het genadeschot te geven. Ik moest snel iets bedenken, anders was ik er geweest. 

Nu vraag je je vast af hoe ik in deze situatie gekomen ben. Wel.. Dat is een lang verhaal. 

Wel. Mijn leven is altijd heel normaal geweest. Ik ben Estelle Wilson. Ik heb heel mijn leven bij mijn grootouders gewoond. Geen idee waar mijn ouders gebleven zijn. Ik ben 16, en zit in wetenschappen-wiskunde, in het 4e jaar. Ik ben altijd een heel actieve tiener geweest: zwemmen, tekenen, paardrijden,... en dat zijn maar enkele van mijn hobby's. 

Maar dat veranderde allemaal op die ene dag. 

Ik stond rustig op: het was een zonnige dinsdagochtend in de zomervakantie. Ik ging mijn paarden, dancer en Gem verzorgen en ging dan pas ontbijten. 

'Hey oma, opa.' 

'Hey lieverd.' 

Zoals altijd nam ik wat cornflakes, en zoals altijd kwam Spike bedelen, en negeerde ik hem compleet. Oefening baart kunst, zeggen ze. 

Ik liep naar de kast en ging mijn tekenspullen nemen. Ik besloot Dancer te tekenen. Toen Dancer op het papier stond borg ik mijn spullen op, stak de tekening bij de anderen o, mijn -ondertussen- uitpuilende map vol tekeningen,en liep naar buiten om Gem te gaan opzadelen voor een buitenritje. Dancer had een spier verrekt, dus veel keus had ik niet. 

Gem genoot van de rust in het bos. Net als ik. Er is geen betere manier om je hoofd leeg te maken. Ik kwam wel enkele mensen tegen waar ik een praatje mee sloeg, maar dat waren maar 3 ofzo. 

Ik zadelde weer al en ging verder met mijn tekening. Er klonk een beleefd klopje op de deur, en oma deed die open. 

'Estelle, het is voor jou.' Oma werd gevolgd door een man in pak. En mijn hart sloeg meer dan 1 tel over toen ik het herkende.

_________________________________________________________________________________________________________________

HEY.

HET EERSTE HOOFDSTUK. IK HOOP DAT HET LEUK WAS!

DOEI!!!