Więzy Przeznaczenia: Nowa historia

Rozdział 19

*Perspektywa Lilii*

Właśnie wróciłam ze szpitala do domu z Ivem. Wzięłam swoją torbę z ubraniami i powędrowałam do naszej sypialni by się rozpakować. Gdy byłam już przy końcu poczułam niewyobrażalny ból w całym cielę. Zaczęłam się zwijać z bólu na ziemi i krzyczeć. Po chwili do pokoju wpadł przerażony Iv. 

-Kruszynko co się dzieję?- Zapytał przestraszony i wziął mnie na ręce. Ból troszkę ustąpił a ja postanowiłam zapytać Vii(Mojej wilczycy) Co się ze mną dzieję. 

-Co się z nami dzieję ?- zapytałam. 

-Przechodzisz pierwszą przemianę.- powiedział nie znajomy mi głos 

-Ale ja pierwszą przemianę przeszłam w dzieciństwie.- Powiedziałam. 

-Ale w wilka a teraz zostałam wilkołakiem jak i kotołakiem.- Zamurowało mnie to co usłyszałam.

-Jak to niby możliwe? i kim ty jesteś do cholery ?!- Krzyknęłam w mojej głowie. 

-Jestem Lowen, twój wewnętrzny kot. A jak byłaś porwana i zemdlałaś ci idioci wstrzyknęli ci krew innej kotołaczki tak właśnie jestem.-Tak i wszystko jasne. Usłyszałam łamane kości i odskoczyłam od Iva by mu się nic nie stało. Gdy już odzyskałam wzrok stałam na czterech łapach a mój mate wpatrywał się we mnie z otwartą buzią. Jego oczy zrobiły się wiśniowe. No świetnie wpoił się we mnie po raz drugi. Yey (Wyczujcie ten sarkazm)

-Moja.- Powiedział i mnie przytulił. 

-Tak, tak jestem twoja.- Zaśmiałam się przekazując mu telepatycznie wiadomość. Gdy mnie puścił odwróciłam się do lustra jeszcze bardziej się zdziwiłam. Ponieważ byłam białą tygrysicą a znam się też na kotołakach wiem że taka rasa jest wyjątkowa. Wpatrywałam się tak w lustro aż moich przemyśleń nie przerwał Iv. 

-Jesteś piękna.- Powiedział z szerokim uśmiechem na twarzy. Podeszłam do niego i przejechałam ogonem po jego szczęce a on zamruczał jak kotek. Mój mate siedział skrzyżnie więc położyłam się na jego nogach, a on zaczął mnie głaskać przez co mruczałam. Wyczerpana pierwszą przemianą zasnęłam. 

Mam nadzieję że rozdział się podobał :)