Play list: Love's to Blame - Joel and Luke
Come Home - One Republic ft. Sara Bareilles
--------------------------------------------------------
Geldiğimi görünce ayağa kalktı. Korkuyordum, içerisi soğuktu vücüt ısısını düşürüyordu. Yavaşça yürüyerek karşısındaki koltuğa geçtim. Oturdu, ikimizde konuşmuyorduk. Aynı anda söze girince tekrar sustuk.
-Sen başla.
-Ne duymak istiyorsun?
-Parti gecesi ne olduğunu.
-Sen biliyorsun ne olduğunu.
Cevap vermedim -yine-.
-Korkuyorsun.
-Korkmam mı gerekiyor.
-Daha önce kaç kez bir vampirle karşılık oturup konuştun.
Etrafıma bakındım, hem güvende hissetmiyordum hemde insanların duymuş olmasından korkuyordum.
-Rüyam..
-Rüya değildi.
-Dylin ve ben birlikte mi olduk?
-Benle birlikte oldun.
Anlamıyordum gerçekten anlam veremiyordum aman tanrım biraz daha oturursam delirecektim. Ceketimi alıp kalktım masadan. Kapıya doğru yürüdüm kapının uzaklığı yaklaşık on metre kadardı ve Matt iki saniye geçmeden kapının önüne geçti. İnsanlar farketmemişti bile, ben buz kesmiştim, ellerim titriyordu Dylin'in o yaşlı adamı öldürdüğü an bile bu kadar korkmamıştım. Karşısında tamamen savunmasızdım, elini yüzüme götürdü sanki ellerini buz dolu bir kabın içerisinden yeni çıkarmıştı. Biraz daha yüzüme dokunsa kanımı donduracaktı. Önümden çekildi, gözlerine bakıp derin bir nefes aldım ellerim hala titriyordu yavaşça kapının koluna uzanıp çıktım. Kalbim duracaktı aklımdan Dylin geçti, Matt'i düşündüm rüya da hissettiklerim Matt'e karşı olanlar mıydı Dylin'e karşı mı? Gidemedim hızlıca geri dönüp Matt'e sarıldım.
-Ne istediğimi bilmiyorum.
-Ben biliyorum.
"Ne istiyorum" der gibi gözlerine baktım.
-Seni tüketecek bir aşk istiyorsun, tutku istiyorsun hatta biraz tehlike.
-Sen, sen ne istiyorsun?
-Sen, sadece sen.
-Korkuyorum.
-Neyden?
-Aşktan.
-Bir vampirlesin ve korktuğun şey aşk mı?
-Sen değil, bir vampir değil aşk tüketir insanı Matt, aşk yorar, aşk kırar, ölümden korkmuyorum.
-Gidebilirsin Lily özgürsün.
-Gitmek istemiyorum.
Konuşmasına izin vermeden öptüm onu. Soğuktu, kalp atışlarını duyabiliyordum, onda kendimi hissediyordum, Matt'le aramdaki bağ neydi bilmiyordum ama kendimi onda hissediyordum. Geri çekildi, arabasına binip gitti. Hiçbir şey söylemeden, bakmadan. Taksi istemiyordum yürüyerek gidecektim. Arkadan bir araç yaklaştı yanıma gelince yavaşladı, sapık olması yüksek ihtimaldi bakmadım, biri seslendi.
-Lily?
Dönüp baktım parti gecesi bize kapıyı açan şapkalı çocuktu.
-Sen?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KUSURSUZ KAN
Teen FictionBaşımda öylece dikilmiş adımı sayıklıyorlardı, elimi tutan esmer, uzun boylu, mavi gözlü, çok yakışıklı biriydi, sanırım adı Dylin, kumral kızın adı ise Melissa olmalıydı. -Siz kimsiniz, neredeyim ben. Birbirlerine baktılar sanırım yanlış bir şey so...