KUSURSUZ KAN

Part 13

Playlist: Justin Timberlake - Cry Me A River

------------------------------------------

Nefes alış verişim ve kalp atışlarım herkesin duyabileceği seviyedeydi. Koştum, kulübeye doğru koştum. Kapısına geldiğimde durdum içeri girdiğimde göreceklerimden korkuyordum. İçerdeki seslere kulak verdim:

-Ben, üzgünüm Dylin, elimden gelenin en iyisini yaptım.

İçeriye girdiğimde Jesicca'nın yüzündeki damarlar belirginleşmiş, zaten beyaz olan teni kireç beyazına dönmüştü. Tırnakları daha keskin, saçları daha solgundu. Teni porselen gibi parlıyordu. Daha önce hiç ölü bir vücut görmemiştim ama bu şekilde olduğunu düşünmüyordum. Bu ışıltı Dylin ve Matt'in tenindeki ışıltıydı. Vampir ışıltısı, vampir teni, belirgin damarlar ve o beyaz renk.. Aniden açılan gözlerine baktım o güzel mavi gözleri kırçıllı kahveye dönüşüyordu aralarında bordo çizgiler olan kırçıllı kahve..

-Dylin Lily'yi çıkar!

Dylin bir iki saniye daha Jesicca'ya baktıktan sonra kolumdan tutup beni dışarıya çıkardı. Evet sanırım artık kendimle bir konuşma yapma zamanı gelmişti, yalnız kalmışken, tamamen yalnızken.. Hazır olmalıydım, bundan sonra karşılaşacağım her şeye hazır olmalıydım Jessy'yi koruyamadım, arkadaşımı o pislik, o lanet olası heriften koruyamadım. Tanrım artık yüzüm biraz gülse n'olur? Bir aydır yaşadıklarımı başkası yaşasa ya delirir akıl hastanesini boylardı ya katil olur hapis yatardı ya da iki gün daha yaşayamadan ölürdü. Ölmeyi tercih ederdim, bu lanet yaşamı yaşamaktansa ölmek daha iyi olurdu tanrım. Ben yine acıların içinde boğulan genç kız dramımla boğuşurken Dylin beni arabaya bindirmiş ve gazlamıştı. Aklım başımda değildi yani bir aydır hiç uğramadı desem yeridir.

-Jesicca, yani o şey..

-Lily gerçekten üzgünüm, üzgünüz büyüyü kaldıramadı eskisi gibi hayata dönmesi imkansızdı.

-Bana söz vermiştin, Dylin dün gece bana söz verdin, sana ve sevdiklerine zarar gelmeyecek dedin!

-Yapılan büyü için elimden bir şey gelmez, gelemez.

-O katil herif şimdi dışarda Dylin elini kolunu sallaya sallaya geziyor Jesicca ise acı çekiyor ben yalnızlığımla boğuşuyorum ama Matt, o dışarda Dylin hiçbir bedel ödemiyor bu haksızlık!

-Bir bedel ödüyor Lily hemde çok büyük bir bedel. Kendi canı yetmedi ailesinin canını hiçe saydı dekaralar gün geçtikçe yaklaşıyor bize.

-Arabayı durdur.

-Saçmalıyorsun Lily.

-Dylin durdur dedim!

Arabanın kapısını açtığım anda Dylin arabayı frenledi. Araçtan inip etrafı ağaçlarla dolu ıssız ve asfalt yolda yürümeye başladım. Birkaç şiddetli gök gürültüsünün ardından aniden bastıran yağmurun altında ağlayabiliyordum güçsüz düşmeme gerek yoktu yüzüme düşen yağmur damlaları ıslatıyordu suratımı. Göz yaşlarım karışıyordu yağmur damlalarına. Dylin'in kalın sesi duyuluyordu ardımdan..

-Lily buraya gel! Sana söylüyorum, bak bu saatte buradan ne taksi geçer ne de başka bir şey!

Cevap vermemekte ısrarlı olduğumu anlayınca peşimden koştu. Belimden tutup çekti kendine, o şiddetli yağmurda bile anlamıştı bakışlarımdan ağladığımı. Bir eliyle beni sıkıca kavradığı belimden kendine doğru çekiyor bir eliyle de gözlerimin altını siliyordu o sildikçe yine ıslanıyordu yanaklarım. Sırılsıklam olmuştuk o yağmurda hava iyice kararmaya başlamıştı. Yaklaştı eliyle saçımı geriye doğru itti kulağıma yaklaşıp fısıldadı:

-Avcunun içerisine aldın beni kendimi ne zaman bulmaya çalışsam gözlerinde, kalbinin en derin yerlerinde buluyorum kendimi. Kokuna karşı koymal inan çok zor diğer insanlar gibi değilsin, çok kuvvetli bir kan kokusuna sahipsin. Aşık olmasam yaşıyor olman neredeyse imkansız.

Bunları söylerken gözbebekleri büyüyor ve o masmavi gözleri bordoya çalıyordu, çok hızlı nefes alıp vermeye başlamıştı belimden daha sıkı tutuyor beni kendine daha kuvvetli çekiyordu. İlk defa korkmuyordum onun kuvvetinden, şiddetinden. Her verdiği nefes dondurucu soğuğu olan rüzgar gibi çarpıyordu boynuma. Geri çekilmek istemiyordum ama buna mecburdum ben bunları düşünürken Dylin benden önce davrandı ve kendini geri çekti. Duyulan bir çığlıkla -bugün duyduğum ikinci korku dolu çığlık- Dylin koşup arabaya binmemi söyledi ve çığlığın geldiği tarafa doğru koştu. Arabaya bindim yaklaşık yirmi dakika sonra arabanın şoför koltuğunun kapısı açıldı, bu Jackti. Araca binip anahtarı çevirdi.

-Hala canlısın, ilginç.

Ben Jack'in bu dalga geçen tavrına karşılık vermek içib ağzımı açmaya yeltendim ama yine aracı bağırtana kadar gaza basarak beni koltuğa yapıştırdı ve ben yine ağzımı açamadım. Şu kuzenler beni deli etmeye bayılıyorlardı.

-Dylin nerde, sen burda olduğumu nerden biliyorsun ve en önemlisi nereye gidiyoruz ha birde Jesic..

-Dylin dekaraların öldürdüğü ailenin yakınlarında nedeni ise daha fazla aile ölmesin, ben bir büyücüyüm kimin nerde olduğundan her zaman haberim var, seni eve bırakıyorum küçük hanım Jesicca'ya gelince sanırım vampirler ailesine yeni bir üye geldi.

-Dylin kendini nasıl böyle bir tehlikeye atabilir, Jesicca nerde ne zaman göreceğim onu iyi olacak mı hatta görebilecek miyim?

-Dylin'in nelerle savaştığını bir bilsen, Jesicca bir süre Melissa ile kalmalı annesine sende kalıcağını söyledim.

-Kathrine sana inandı mı yani seni tanımıyor bile.

-Bak şimdi, Alo anne ben iki üç gün Lily'de kalacağım beni merak etme kafamı dağıtmak istiyorum okul öncesi.

Bu Jessy'nin sesiydi aman tanrım gerçekten çok komikti, gülebilecek durumda olan en son kişiydim ama kendimi tutamadım. Bu çocuk gerçekten çok komikti.

-Aslında sinir bozucu olmasan komik çocuksun.

-Sende bu kadar asi olmasan güzel kızsın.

Gülümsedim.

-Dylin ve Matt benden önce davrandı.

Bunu söylerken gülüyordu çok neşeliydi. Çocuk gibiydi Jack çok sevimliydi. Birden aracı frenledi. Kötü bir şeyler oluyordu bir aydır iyi bir şey olmuyordu zaten.

-Noldu neden durdun?

-İşler yolunda değil Lily, Matt tehlikede..

Lafını bitirdikten sonra arabayı 'U' dönüşü yapmak için gazladı. Matt tehlikede, hayatım ve Jesicca'da tehlikede sanırım yolun sonuna gelmek üzereydik, o sırada bir ses duydum derinden bir ses "Dikkatli ol kızım.." annemin sesi değildi bu bir erkeğin sesiydi, babamdı bu olan her şeyden haberi olan, tehlikenin burnumun ucunda olduğunu anlatmaya çalışan bir ses tonuyla bana dikkatli olmamı söyleyen babam..