49.2

2.2K 66 10
                                    

POV Indy

Na deze zware week ging ik weer naar school. Het was moeilijker dan ik had gedacht. Ik werd nog steeds gezien als de vriendin van Shawn Mendes. Veel mensen willen met mij op de foto of ze vragen om een handtekening. Soms ging ik wel gewoon met de mensen op de foto, puur omdat ik ze dat verschuldigd ben. Sommigen waren zo bijdehand dat ze mij vroegen of Shawn en ik uit elkaar waren. Hoe durven ze?

Ik negeerde al de mensen en hun vragen. Ik weet dat het niet erg aardig van mij was en dat ik eigenlijk met die mensen op de foto zou moeten gaan, maar ik kon het op een gegeven moment gewoon niet meer. Ik werd nageroepen door boze leerlingen. Ik negeerde alle mensen en heb nu altijd mijn oortjes in op school. Ik liep altijd met een neergebogen hoofd en een hand voor mijn gezicht. "Indy?" Hoor ik Eef roepen. Ik kijk op en zie dat ze een foto maakt. Ik glimlach even naar haar en loop dan weer door. Even later krijg ik een foto van Eef binnen. Het is de foto die ze net had gemaakt.

-
Eef: Het is echt een mooie foto geworden lieverd❤️
Eef:

Indy: Hij is lelijkEef: Nee absoluut niet Eef: Kijk hoe mooi je bentIndy: Als Shawn daar ook zo over gedacht had, was hij hier nu nog Eef: Indy

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Indy: Hij is lelijk
Eef: Nee absoluut niet
Eef: Kijk hoe mooi je bent
Indy: Als Shawn daar ook zo over gedacht had, was hij hier nu nog
Eef: Indy...
Indy: Nee Eef. Klaar.
Eef: Oké zie ik je zo in de les
Indy: Jaa..
-

Het is een stomme foto geworden. Dat is alles wat ik er nog over te zeggen heb. "Indy? Wil je op de foto met mij?" Vraagt een meisje dan als ze voor mijn neus springt. "Nee sorry. Vandaag even niet."

De eerste dag dat ik weer op school was, is het voorgekomen dat drie docenten me moesten opsluiten in een lokaal totdat alle meiden naar hun lokaal waren gegaan. Ik zat daar wel een half uur en kon daarna pas rustig door de school lopen, maar ik miste wel de helft van mijn les. En rustig door de school lopen, was het ook niet. Ik keek telkens over mijn schouders en voelde me erg opgelaten. Ik kon niet meer rustig door school lopen. Ik voelde me niet meer veilig en op mijn gemak zoals ik hiervoor deed. Een constant angstig gevoel. Alsof ik constant een paniekaanval heb. Het stopt maar niet. Ik wil niet meer naar school. Ik wil niets meer.

Ik nam een baantje aan bij de Hema en stopte bij de Kruidvat. Ik wou daar sowieso al weg, maar nu wil ik het omdat ik mijn oude leventje wil vergeten. Ik wil weer de gezellige Indy worden die iedereen kent.

Bij de HEMA ontmoette ik een paar geweldige mensen en ik ging daarmee uit. We feestten, werden dronken en namen zelfs een keer een pilletje. Ik was daar altijd zwaar op tegen, maar toen leek het een enorm goed idee. Achteraf heb ik er enorm veel spijt van omdat ik mijzelf verloor. Mijn nieuwe vrienden veranderen mij en dat kan goed zijn, maar toch wil ik het niet. Toch waren zij een lichtpuntje aan mijn duistere hemel. Door hen werd ik weer een beetje blijer en wist ik dat er nog wel leuke mensen op de aarde bestaan. Dat ik niet alleen ben op deze aarde.

Ik vertelde ze deels wat er met mij aan de hand was. Ik vertelde ze dat het uit was met mijn vriendje, ze leken niet te weten dat het over Shawn Mendes ging, en ik vertelde ze hoe hij me heeft achtergelaten. Zij vonden het, net als ik, een klote streek en ze probeerde me op te vrolijken. En het lukte ze verdomd goed. Ik vergeet Shawn helemaal als er een halve fles Bacardi en zeven shotjes door mijn keelgat zijn gestroomd. Geweldig spul dat alcohol.

In mijn dronkenbui heb ik ze ook vertelt over mijn andere ex vriendje en mijn paniekaanvallen. Als ik nuchter ben, vind ik het echt heel erg lastig om het erover te hebben. Je stelt je toch open tegenover iemand en laat je zwakste punten zien. Maar als ik dronken ben, heb ik geen enkele schaamte. Het kan mij dan geen ene reet schelen. Achteraf kan ik er dan ook heel erg veel spijt van hebben. Maar gelukkig kunnen ze het allemaal accepteren en proberen ze mij er juist bij te helpen.

-
HEMA HOERTJES:
Michael: Wie komt er vanaaf bij mij chillen
Jace: Ben er om tien
Charlotte: Yea gezellieeee
Charlotte: Ben der iets later maar ik join de fissa
Indy: Jaa is goeddd
Indy: Gezelliggg
Jace: Ik neem wel wat lekkers mee
Indy: Ik kan ook wel wat fixen i guess
Michael: Wij hebben ook nog van mijn pa
Jace: Aaiitt das altijd goeie shit man
Michael: Ik weet
Rachel: Yassss
Rachel: LET'S GET DRUNK TONIGHT BITCHEZZZ
Michael: Jij krijgt dus niets
Rachel: 😭😭
Jace: Haha
Indy: Jammer Rach
Rachel: Ik steel wel wat van jou! 😉
Indy: Joeeeee
Michael: Jullie kunnen blijven slapen vanaaf btw
Indy: Allright thanksss
-

"Goedemorgen lieverd, ontbijtje?" Vraagt mijn moeder elke ochtend. "Nee, bedankt." Zeg ik dan zoals elke ochtend. Ik ben ondertussen al elf en een halve kilo afgevallen de afgelopen weken. Ik eet niet meer. Ik eet elke middag één appel. Dat is het. Ik weet niet eens waarom ik niets eet, want in de eerste paar weken at ik juist enorm veel. Vooral junkfood, want dat is echt heerlijk als je een film of serie kijkt. Het heeft geen reden. Ik heb gewoon geen honger meer. En dat allemaal omdat die geweldige, knappe, sexy klootzak uit mijn leven stapte omdat ik niet genoeg voor hem beteken. En dat zonder vaarwel.

He's Not Like Them [Part 1]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu