He's Not Like Them [Part 1]

6. The first kiss

POV Indy

Na enige tijd is de film niet meer interessant en zijn we gezellig aan het praten. "How did you become so populair by the way?" Vraag ik dan een beetje beschaamd. Ik was bang dat hij zou denken dat ik hier alleen maar zit omdat hij populair, rijk en knap is. "You're being the interviewer now?" Vraagt hij dan op een grappige manier. "I'm just curious. I haven't stalked you on the internet so I've got to ask you, right?" Zeg ik een beetje arrogant. "You're right. Well... I started playing guitar when I was thirteen years old. I learned it myself by watching YouTube. I made a video of me singing and I put it online on Vine. I joined a tour named the MagCon Tour. After that a man came to me and asked me if I wanted to sign a record deal. And I accepted. Within a couple of months I got millions of followers and fans." Zegt hij en hij neemt nog een slokje cola. "That's really special, Shawn." Zeg ik en ook ik neem een slok cola. "I'm very thankful for it. I love everything about my life."

"Mendes, we're leaving in a couple of minutes." Zegt de bodyguard van Shawn als hij na twee uur weer in de deuropening staat. De man doet de deur dicht en laat ons weer alleen. Shawn loopt de bodyguard achterna en dan hoor ik ze overleggen. Ik weet niet waar het overgaat, maar ik hoor wel sommige woordjes. Ik denk dat het te maken heeft met het feit dat ze nu weggaan in plaats van morgen. Shawn had mij namelijk verteld dat ze tot morgenochtend zouden blijven. Shawn komt weer terug en zegt dan inderdaad dat hij nu al weg moet. "I had a great time with you, Indy." Hij kijkt me aan, maar dwaalt dan af met zijn ogen. Ik weet niet precies waar hij naar keek, maar het was niet naar mijn ogen. "Yea. We should do this more often." Zeg ik dan. Ik spring op van het bed en zoek mijn schoenen onder het bed. "We'll meet whenever I'm nearby." Zegt hij een beetje treurig. Ik kijk op en tot mijn verbazing staat Shawn ineens heel dichtbij. Ik sta op en als ik hem dan aankijk, opent hij zijn armen. Flashbacks schieten door mijn hoofd. Pure paniek.

Ik deins naar achteren, val bijna van het bed en probeer hem een beetje te ontwijken. Ik denk niet dat hij het doorhad, want hij bleef maar dichterbij komen. "Stop!" Schreeuw ik terwijl mijn ogen pure paniek uitstraalde. "Indy. It's okay. I just wanted to give you a goodbye hug." Ik sta stil en durf me niet meer te bewegen. Hij pakt voorzichtig mijn handen vast en vraagt wat er aan de hand is. "There's nothing. Just forget about it." Ik ontspan weer een beetje. Shawns ogen verlaten die van mij niet. "Are you sure, Indy?" Ik knik. "Okay." Ik raap al mijn moed bij elkaar en geef hem dan een knuffel. Dit was het dan. Hij gaat weer weg, ontmoet een veel mooier meisje en vergeet mij weer.

"Mendes?! It's time!" De deur gaat open en de brede bodyguard staat in de deuropening. "Coming." Antwoord Shawn. De deur gaat weer dicht en Shawn trekt een grijs vest aan en zet zijn zonnebril op. Dit was het dan echt. Ik glimlach naar hem en geef hem een kus op zijn wang. Dan ga ik op de grond zitten om mijn schoenen aan te trekken. Shawn komt ook naast ne zitten. Hij lacht en bijt op zijn onderlip. Ik pak zijn zonnebril van zijn hoofd en pak de pet die naast mij ligt. Ik zegt hem op zijn hoofd en lach hem uit. Toen drukte hij plots zijn lippen tegen die van mij aan. Zijn zachte lippen landen op die van mij en heel even vergeet ik alles om me heen. Ik krijg geen flashbacks. Helemaal niets. Een gevoel van geluk, dat voel ik. Ik voel vlinders in mijn buik en mijn hele lichaam warmt op. Shawn laat me los en glimlacht dan naar me. Hij doet zijn zonnebril omhoog en ik kijk hem nog één keer aan. "Goodbye, beautiful." Ik bloos en glimlach. Dan gaat Shawn de hotelkamer uit en blijf ik hier alleen achter. Na enkele minuten verlaat ook ik de hotelkamer.