23. Hopital days

2.8K 85 6
                                    

POV Indy

Eindelijk kwam die chagrijnige zuster met mijn testuitslagen. Ik mag morgen eindelijk naar huis. Ik heb het gehad met dit ziekenhuis. Ik pak één van de boeken die mijn moeder voor me heeft meegenomen en ik begin te lezen. Normaal las ik niet zo vaak, maar de afgelopen dagen heb ik al twee boeken van vijfhonderd bladzijdes uitgelezen. Dat is meer dan ik in mijn hele leven heb gelezen. Ik las de boeken doordat ik simpelweg heel Netflix al heb uitgekeken. Wat duren deze dagen lang.

Vanuit het niets hoorde ik toen een gitaar. Ik keek op van mijn boek en zag Shawn in de deuropening staan. Hij had zijn gitaar in zijn handen en zong. "Damn, you look so beautiful with your clothes on." Hij kwam naast me op bed zitten. Ik begin te lachen, want ik draag de meest slordige pyjama en mijn haar zit in een warrig knotje. "And I'm not trying to come off too strong, but you know that I can't help it. 'Cause girl you're beautiful." Zijn stem klinkt zo mooi en het galmt door de hele kamer. Ik denk dat heel de afdeling Shawn kan horen zingen. Toch zingt hij alleen voor mij. "And I can't deny I want your body." Nog nooit heeft iemand zo iets liefst voor me gedaan. "But I'm a gentleman so I'll be the one who takes it slowly. 'Cause girl you're so beautiful." Zingt hij dan. Hij zet zijn gitaar tegen de muur aan en druk een kus op mijn voorhoofd. "Thank you. I loved it."

He's Not Like Them [Part 1]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu