He's Not Like Them [Part 1]

44. Homesick

POV Indy

Diezelfde avond gingen Shawn en ik weer naar het festival. We kwamen de jongeren die we de dag hiervoor hadden ontmoet weer tegen. De twee meiden hingen gelijk om de nek van Shawn en er was een jongen ganaamd Boyd die wel erg dichtbij mij ging staan. Ik herken hem ergens van, maar ik weet niet waarvan. Ik zou zweren dat hij leek op... Nee, nee, nee, dat kan niet. Shawn probeerde ondertussen de meiden van zich af te schudden, maar ze bleven maar terugkomen.

Toen Shawn even was afgeleidt en in gesprek was met de twee meiden had Boyd zijn hand om mij heen geslagen. Ik deins achteruit, maar ik kan niet verder omdat ik tegen een toilethokje aansta. Ik kan niet meer praten of bewegen. De jongen komt erg dicht tegen me aanstaan en drukt zijn been tussen die van mij. Hij pakt met zijn ene hand mijn wangen vast en knijpt erin waardoor mijn lippen als een vis naar voren puilen. Ik krijg tranen in mijn ogen en kijk de jongen goed in zijn ogen. Nu pas weet ik het weer.

"Heb je me gemist, Indy?" Vraagt hij dan als hij nog iets harder in mijn wangen knijpt. Zijn andere hand glijdt over mijn rug naar mijn kont. Hij trekt me helemaal tegen zich aan en bijt in zijn onderlip. "Ik vroeg je wat." Herhaalt hij dan. Ik schud mijn hoofd moeizaam. "Ik jou wel, meisje." Zegt hij en hij plant een kusje naast mijn lippen. Ik ben verstijfd en durf niets te doen omdat ik de jongen nu ineens herken. Dan haalt hij langzaam de bandjes van mijn hemdje en bh van mijn schouder en geeft hij hier een kusje op. Ik kijk langs hem en kan nog steeds niets doen. "Laat me alsjeblieft met rust, Peter." Zegt ik met een bevende stem. "Dus je herkent me nog wel." Zegt hij dan. "Helpen mijn kusjes je om mij te herinneren?" Zegt hij terwijl hij nog een kusje in mijn nek geeft. "Stop alsjeblieft." Smeek ik hem.

Nog voordat ik het hem nog een keer kan vragen hoor ik een bekende stem. "Get away from her." Peter kijkt op en ligt binnen één stoot op de grond. Meteen neemt Shawn me in zijn armen en drukt mijn hoofd tegen zijn borst. "Are you okay, beautiful?" Vraagt hij zachtjes. "I... I don't know." Zeg ik terwijl ik mijn tranen probeer in te houden. "I'm here. I'll protect you." Zegt hij dan. Ik wil hier niet te lang bij stilstaan. Peter ligt bewusteloos op de grond en Shawn denkt nu waarschijnlijk dat ik niet voor mezelf kan zorgen. Ik wil hier weg en mijn gedachten vergeten. "Let's party." Zeg ik om uit deze situatie te ontsnappen. "Are you sure about that?" Vraagt hij bezorgd. "Of course!" Roep ik terwijl ik Shawn al dansend meetrek.

Als we eenmaal in het midden van het plein staan, wordt er een liedje van Shawn gespeeld. "Please have mercy on me. Take it easy on my heart. Even though you don't mean to hurt me. You keep tearing me apart. Would you please have mercy, mercy on my heart. Would you please have mercy, mercy on my heart." Speelt de band.

"I really love this band!" Roept Shawn dan naar me. "Me too! But I love the song more!" Roep ik grappend terug. "You're so funny." Zegt hij dan. Ik pak zijn rechterhand vast waardoor Shawn zijn kaken stevig op elkaar bijt. Dan kijk ik naar zijn hand en zie dan dat hij helemaal rood is. Ik schrik ervan. Shawn is gewond door mij. Hoe kan ik hem dit aandoen? "Does it hurts?" Vraag ik en ik geef een kusje op zijn knokkels. "A little bit." Antwoordt hij dan. "Let's go to the first aid." Zeg ik terwijl ik hem mee probeer te trekken. "No. There's no need for that." Zegt hij dan weer, maar ik haalde hem uiteindelijk wel over.

De vrouw bij de EHBO wikkelde Shawns hand in met verband en vertelde ons dat dat er zeker vijf dagen om moest blijven. Nadat we bij de EHBO post waren geweest, keerde we gelijk terug naar Shawns appartement.