Salgın tüm dünyaya yayılır ve ardından dünya ekonomisinin çökmesiyle üçüncü dünya savaşı başlar.
Bu süreçte eski lise arkadaşları öyle bir zorluk yaşarlar ki, önceleri ayrılmalarına sebep olan şey, şimdi onları bir birine bağlayan en büyük etken olu...
Sadece bedenleri, şekilleri, görüntüleri sevenlere ne yazık. Ölüm her şeyi yok edecek. Ruhları sevmeyi deneyin...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Dur dedim sana, dur!" Kaç saattir kafenin penceresinin önünde dikilmiş, belki SeokJin'i yalnız yakalama şansı elde edebilirim diye beklemiştim. Evet, yalnız bir şekilde şirket arabasına doğru ilerlediğini de görmüştüm, bu yüzden de şuan beni engellemeye çalışan korumaları umursamadan arkasından bağırıyordum. Beni duyduğuna emindim ama hiç bir tepki vermeden arabaya binmiş, suratıma bile bakmamıştı. Sonunda korumalar beni yere fırlatmayı başardığında arabanın kalkacağını düşünüp pes etmiştim.
Fakat garip bir şekilde geri geri gelen araba önümde durmuş ve içerisini göremediğim için pencere aşağı indirilmişti.
"Bin arabaya, burda böyle konuşamayız." Tüm ciddiyetini kaybederek kafasını arabaya yaslayıp bana seslendiğinde tereddüt etmem doğaldı ama haklı olduğunun farkında olduğum için zaman kaybetmeden arabaya binmiştim. Bugün kafe zaten boş olduğu için Chun tek başına idare edebilirdi, o yüzden rahattım.
"Nereye gidiyoruz?" tanımadığım biriyle siyah bir arabadaydım ve doğal olarak nereye götürüldüğümü merak ediyordum. Ama Seok Jin hiç oralı değil gibidi. Yeniden sahte ciddiyetini takınarak ayağını diğer ayağının üzerine aşırmıştı.
"Senin evine. Şöföre tarif et." dediğinde şaşkın bakışlarımı ciddi olup olmadığını anlamak için ifadesiz yüzünde gezdirdim. Ne yapmaya çalışıyordu bu deli?
"Neden? Ben seni evime davet ettiğimi hatırlamıyorum." sorarcasına cevap vermiştim, fakat o yüzüme dahi bakmıyordu.
"Daha güvenli bir yer biliyorsan söyle, Sevr! Diğer türlü seni yurda götürmek zorunda kalacağım ve biliyorsun, bombanın asıl merkezi orası!" yüzüme bakarak sesini yükseltmişti ve bomba derken Jeongguk'tan bahsettiğini anlamak zor değildi. Bir de tehtid ediyordu aklı sıra.
Anlamadığım tek şey, şuan sinirli olması gereken benken bu tavırlar neyin nesiydi böyle? Acaba çift kişilikli falan mıydı?
"Tamam, ama evde yalnız olamayacağız. Ev arkadaşım da var ve seni tanıyor." dediğimde sıkıntılı nefes verip biraz duraksadı.
"Ağzı sıkı biri mi?" dediğinde kafamla hemen onaylamıştım. Hi Ra asla benim istemediğim bir şeyleri gidipte başka biriyle paylaşmazdı, tek sorun ona tüm bunları nasıl açıklayacağımı bilmememdi.
🔹🔹🔹
"Beni nerden tanıyorsun?" ilk sorum tabii ki bununla ilgiliydi. Ona yalan söylemek istediğimde nasıl bir pot kırdığımı bilmiyordum ve beni tanıyor olması aklımda yüzlerce teorinin aynı anda dolaşmasına sebep olmuştu. Elbette, Jeongguk'un anlattığından emindim artık ama bunu nasıl açıkladığını deli gibi merak ediyodum.
