DOLUNAY 1- Mavi Kurt

18 : BiR DaMlA UğRuNa

Şarkı önerisi : Selena Gomez - ı Can't Enough

Mukti : Luke

Yeni bölümle yine karşınızdayım. Beğenmediğiniz bir şey olursa ya da hata falan görürseniz yoruma bırakın ki düzeltiyim. Onun dışında yine klasikler -beğenmeyi unutmayın jsjsjs

İyi okumalar💙
 
                   🌑🌒🌓🌔🌕🌖🌗🌘🌑

Alex Edwards

Laura ile aramız iyice kötüleşirken, yalnız kaldığımı fark ettim. En yakın arkadaşım ölmüştü. Daha ne olsun?! Liam delirmişti.

Ben mi ? Ben hep derinlerde yaşadım duygularımı. Hep sakin bir kızdım. Küçükken herkes oynarken ben, bir köşeye çekilir onları izlerdim. Neden mi? Arkadaşım yoktu çünkü. Arkadaş olsa da umurumda değil zaten önemli olan iyi değil kötü gününde yanında olanlar. Artık arkadaşım mı dersin kankam mı onu bilemem.

Okul zili çalınca edebiyat sınıfına doğru geçtim.
Ders oldukça sıkıcı geçmişti. Okul sonrası ek derslere kaldım eğer sınıfta kalırsam yaz okuluna gitmek istemiyordum. Çaprazımda duran sanırsam benle yaşıt olan oğlan, bana bakıp bakıp duruyordu. Gözleri değişikti ne yeşil ne mavi. Çok değişik bir renkti sarıyı andırıyor ama sarı da değildi. -garip- die geçirdim içimden.
Sınıftaki hoca konuşurken gözlerim kamaşmaya başladı ve...

                      * * * * * * *
Omuzumun sertçe dürtülmesiyle uyandım ve gözlerimi araladım. Sınıf bomboştu. Omuzumu dürten Bayan Ally'den başkası değildi.
"Sonunda uyanabildiniz genç hanım!" . "Herkes nerde ?" Sorduğum sorunun saçmalığını fark edip sustum. Öğretmencim sınıftan çıkar çıkmaz toparlandım. Hava kararmıştı!

Koridora çıkıp dolabıma ilerlerken çözemediğim tıkırtılar geliyordu. Sınıf ikinci kattaydı ya alt kattan ya bu kattan gelen tıkırtılar ürkünç olsa da dolabıma ilerlemeye devam ettim. içinden okumak için Liam ve Merry ile aldığım kitabı ve BFF kolyemi aldım. Diğer yarısı mezarda Merry ile beraberdi. Gözümden bir damla süzülürken önüme döndüm ve okul çıkışına doğru yürüdüm. Karanlık çoktan çökmüştü. Ürkünç dursa da mecbur yürüyerek gidecektim artık. Aklıma annemi aramak gelince telefonumu arandım.

   Sonra aklıma onu sıranın altında bıraktığım gelince koşar adım tekrar içeri girdim. Tam sınıfa varmıştım ki malzeme dolabından bir şeylerin devrilme sesi geldi , aynı hızla arkamı duvara dönüp dolabı süzmeye başladım. Dolap dediğime bakmayın o kadar küçük değil ama adımlık.

Bir devrilme sesi daha gelince geri geri sınıfa girdim. Kapıdan içeri girdim ve sırtıma değen sıcak nefesle arkamı döndüm.... bu ....

* * * * *
Laura Nikolov

Akşam olmuştu ve Alex'e uğramaya karar verdim. Annem uyumuştu, tektim. Alex'i defalarca aradım ama ne açan , ne de meşgule atan oldu. Tek duyduğum lanet olası sekreterin sesiydi,
"Aradığınız kişiye şu anda ulaşılamıyor, lütfen daha sonra tekrar dene....."

Ben de yanına gitmeye karar verdim. Siyah asker tarzı botlarımı, siyah şortumu-biliyorum çok uyumluyumdur- gri bir tişört ve beyaz hırkamı giyip dışarı çıktım. Annemin arabacığını alıp yola koyuldum.

Alex'in Evine vardığımızda annesi kapıyı mosmor gözlerle açtı. Ağladığı belliydi.
"Bayan Edwards, neden ağladınız ?"gözlerini sildi ve " Merry'ye olanları öğrendiğimden beri Alex'i olan ilgim arttı ve o bu saate kadar hala eve gelmedi!" Ona sımsıkı sarıldım.