The Right One

Chapter 8

Drake P.O.V

"Hey bro,supp" napatingin ako sa likod ng malamang ko na si ethan pala ang tumapik sakin.
"Ikaw pala..."sabay kong sabi at bumalik sa king paginom ng alak.
"Why did you call me huh!?"sabi nito at sumenyas sa bartender sa harap para humingi ng alak.
"Hm. I want you to investigate her"sabay bigay ko sa kanya ng litrato ng babae na siya namang kinangiti nito.
"Tsk... Seriously bro...why?. May atraso ba tong magandang dilag nato sayo at kailangan mo pa siyang paimbestigahan"sabay ngisi nito sa akin at tinungga ang alak sa kanyang harapan. Tinignan ko naman siya ng masama.
"I'm dead serious bro.. Gagawin mo ba o hindi?"sabi ko rito at ininom ang natitira kong alak.
"Okay.. Okay.. So mage-enroll pa ba tayo? Malapit na ang last school year natin sa university?"sabi nito
"I don't know"sabi ko rito habang nanatiling nakatingin sa harap.
"Anong di mo alam.. Tsk... Ang akala ko ba bro may gusto kang patunayan sa daddy mo bakit parang sumusuko kana?"sabi nito at uminom ulit.
"Di ako sumusuko okay... Gusto kong malaman niya na di na ko bata para sumunod sa lahat ng utos niya.. "Sabi ko rito. May hindi kasi kami pagkakaintindihan ni dad.
"Yun naman pala e. Bakit parang ayaw mo na ituloy to bro... Remember, this is the last year in our college life"mariin niyang sabi.
"Oo na oo na..intindihin mo muna ang pinapaimbestiga ko sayo"inis na sabi ko rito.
"Bakit kailangan ko pa kasi siya imbestigahan..sino ba siya?"tanong nito sa akin na siya namang kinatingin ko
"Actually i know her  but di lahat..i saw her also"tipid na sabi ko rito.
"Hm. So you like her na rin siguro no?"tanong nito sa akin di ko siya sinagot. Umiling na lang ako para malaman niya ang naging sagot ko sa tanong niya.Kahit naman sumagot ako aasarin at aasarin lang din ako nitong ugok na to!
"Tsk..i don't think so bro... Anyways i have to go... Some important to do"sabi nito at tumagay muna ng panghuli nitong inom bago umalis.
"Sige bro.. Thanks for the time"sabi ko
"Welcome bro...sa pasukan na lang ulit bye"sabi nito at tinapik ako nito bilang pamamaalam niya.

Malalaman ko rin ko rin kong sino ka talaga crazy woman😎

Jessy P.O.V

Napagdesisyunan kong puntahan si bianca beshy. Dahil nga ngtatampo siya akin ewan ko ba kung bakit ganon na lang ang tampo niya sa akin kapag sinasabi kong kasama ko si randall gayong alam naman niya na matagal na kami nito. At simula ng nakilala niya ako ay kami na ni randall kaya di ko lubos maisip kong bakit ganon na lang ang pagkatampo nito sa akin. Matawagan nga si rhian besh.

Ring~ring~

[Annyeong ...waeyo?] Sagot nito.

[Besh..need you right now... Pupunta ako sa bahay nila bianca ngayon. Sama ka ba?] Sabi ko rito

[Awwss.. Sorry besh.. Urgent meeting galing kay tita ngaun.. But don't worry mauna kana doon hahabol ako.. I'm promise okay] sabi nito na para bang nagmamadali talaga siya.

[Ganon ba sige..ingat ka besh] agad naman akong naglungkot pero i'll understand her.

Habang nilalakbay ko ang daan patungo kila bianca ay dumaan muna ako ng cake shop para pasalubong na rin sa kanya. Sa haba ng byahe ay sa wakas nakarating na rin. Ipinarada ko muna sa loob nila ang sasakyan ko. May pagkamansyon din kasi tong bahay nila. Nakilala agad ako ni Manong Mike kaya agad naman niya akong pinagbuksang ng gate. Agad akong nagpasalamat at ng maiparada ko na ay bumababa ako at pumasok sa bahay na talaga nila.
"Ma'am Jessy. Hinahanap niyo po ba si Señorita Bianca?"tanong sa akin ni Manang Gina na isa sa pinaka matagal na katulong ni bianca dito sa kanila. Naikwento rin samin ni Bianca na siya na rin ang nagalaga noong bata pa siya pero bago si bianca ay ang tatay na muna nito ang inalagaan ni Manang Gina.
"Manang talaga! Sabi ko ho ay Jes na lang. Masyado pong pormal ang Ma'am.. Opo sana manang nandito po ba si Bianca?" Sabi ko kay manang na siya namang kinangiti niya niyakap ko din si manang at nagmano. Nakaugalian na rin namin since si rhian talaga ang nagturo sa amin nito. Sa amin kasi ay di uso ang mano kumbaga beso lang sapat na sa parents ko kaya naman nong nalaman ni mom at dad na ganoon ay di na nila ako pinagbebeso pa. Natutuwa nga sila dahil malaki ang impluwensiya ni rhian sa amin.Hindi naman sa walang galang kapag di ka nagmano ganon lang tlaga ang pakikitungo o paggalang sa mga nakakatanda ang pagbeso.
"Nako iha umalis kanina pero ang sabi niya ay babalik din agad siya. Antayin mo na lamang siya iha"sabi ni manang sa akin. Tumango naman ako bilang sagot sa sinabi ni manang sa akin
"Sige po manang aantayin ko na lamang po siya sa hardin"tumayo ako para pumunta sa hardin nila.
"Gusto mo ba ng makakain at maiinom iha"umiling na lamang ako.
"Hindi na po manang busog pa po ako. Salamat na lang po"sabay ngiti ko kay manang. At pumunta sa na ako sa hardin para antayin si bianca.

At lumipas ang ilang oras na pagaantay ko nagulat na lamang  ako ng may nagsalita.
"What are you doing here"sabi nito sa akin. Si bianca na pala at naglakad papunta sa gawi ko.
"Hi bianx"Sabi ko rito at ngumiti tinignan ko siya ngunit walang emosyon akong nakita sa mga mata niya agad naman akong nalungkot. Naglakad naman sa may mga halaman at kinuha ang pandilig binuksan niya ang gripo nito at nagdilig. Tumayo ako para humingi sa kanya ng sorry.
"Hey.. You know di ko alam kong bakit nagalit ka but.. i-i'm so sorry bianx for what i have done."sabi ko rito tumingin sa kanya. Nahinto naman ito sa kanyang ginagawa at tumingin sa akin.
"Hayss. Wala ka naman dapat ihingi ng patawad sa akin jes. Ako lang tong masyadong sensitive. I don't know why but I think.. I think namimiss ko lang kayo dahil nga busy kayong dalawa"mahaba nitong sabi at naglakad papunta sa akin bigla na lamang niya akong niyakap. Naiiyak tuloy ako. Ginantihan ko na rin siya ng yakap. Yakap na parang magkapatid.
"I'm sorry again bianx. Don't worry i'm make sure that we having a time for each other"sabi ko rito. At tumingin sa kanyang mata habang nakayakap pa rin sa beywang niya.
"Oh.. I think i'm late"napatingin kaming dalawa sa gawi ng sliding door kung saan palabas ng hardin. Nandoon sa rhian nakasandal sa sliding door at halatang hinihingal pa. Napatawa naman kami ni bianca. At pinunasan namin ang luha dahilan ng pagkabati namin ni bianca. Para kaming ewan.😢😂
"Ahaha.. Halika na nga dito rhian besh"sabi ni bianca sa kanya mabilis namang naglakad si rhian papunta sa gawi namin at niyakap din kami.
"Ah so nagdrama pa kayo bago nagkabati!?"patanong na sabi ni rhian sa amin ngumiti lang kami ni bianca.Tumawa kami ng sabay sabay dahil sa naisip namin na para kaming ewan na ngdadrama tas tatawa.

I love both of them. Di ko alam kong paano na lang kapag wala sila sa tabi ko.😍💋

•••••

Aws! Sweet ng magkakaibigan no!. So ang aral na nalaman ko rito sa chapter na to.
'Wag kayong mawawalan ng oras sa isa't isa lalo na sa pagkakaibigan. Parang lovelife lang kailangan may time sa isa't isa para di magkasawaan.'
Am i right!😊👍

Sorry if so boring again tong chaptiee na itech. Syempre baka sa susunod na susunod na chapter ay magsawa kayo dahil puro love scene na kaya unting tiis lang mga besk okay! Hinay hinayin lang natin ah!
😂😊👍
Thanks for understanding!

Don't forget to tap a button star
Keep reading!👍
Kamsahamnida😍
Saranghae😘