OUR HIGHSCHOOL LOVE STORY

CHAPTER 1

Author's Note:

I'm editing chap 1 to Epilogue so ya'll might notice that may mga chapters na iba ang writing style, I'll fix those chaps as well soon so please bare with me, thank you!

Yoona's POV

"Yoona wake up may klase ka pa!" Napabalikwas ako dahil sa sigaw ni kuya Mark. I checked my phone kung anong oras na, Fuck it's 6am and my class starts in 7:30am. Inis kong inayos muna ang kama ko bago lumabas sa kuwarto.

Dumiretso ako sa kitchen and I saw kuya eating pancakes while holding a book in his left hand, He's sitting on our dining table, It's just a simple dining table, May lima itong upuan at pabilog na lamesa. I'm pretty sure he's reading some detective stories again, What a nerd!

I rolled my eyes ng makaupo ako sa harap nya, I saw him raised his brows while looking at me bago inilipat ang tingin sa librong binabasa. "It's 6am kuya bakit kailangan mokong gisingin ng maaga?" inis na panimula ko. I don't usually wake up really early, Mga 6:30 na ako nagigising dahil kung mas maaga pa ako magigising ay wala naman akong gagawin, Tutunganga lang sa tubig pag nasa banyo na ako.

"Tss it's better to be early, stop complaining at kumain kana" he answered, Still focusing on his book.

Kunot noo akong kumuha ng pancakes sa harapan nya at nilagyan ito ng onting syrup. Nabasa ko kasi sa google kagabi na nakakataba daw ang sobrang syrup. Iba ang nadadala ng sobrang boredom ko at kung ano ano na ang nasesearch ko sa google. Pati nga google earth ay naeexplore ko nadin lalo na kapag walang ginagawa.

Binilisan ko na agad ang aking pagkain at dumiretso na sa banyo para maligo, After kong maligo ay nakapagbihis nadin ako dahil 7pm na, Grabe naman tagal ko pala maligo!

Pag ka labas ko ng kwarto ay dumiretso na ako palapit sa maliit na shelf kung saan ay nandon ang mga sapatos namen, Malapit ito sa pintuan palabas ng bahay. Mag susoot na sana ako ng sapatos ng makitang wala sa shelf ang sapatos ko, Nang lumingon ako sa aking likuran ay nakita ko si Sushi na nakangisi habang hawak hawak ang pares ng sapatos ko, Punyeta kang bata ka!

"Paheram ako ate! gagamitin ko lang may P.E kame ngayon eh" Pilit ngiting sabi nya, Mas lalo lang akong naiinis sa pagmumukha nya. Panget nya kahit magkapatid kami. Char!

"Wag mo nga kong madaan sa ganyang ngiti mo Sushi! Mukha kang buang! Gagamitin ko den yang sapatos para sa p.e namen kaya gamitin mo nalang yang sapatos mong nakanganga o di kaya manghiram ka kay kuya!" Inis na sagot ko, Her fake smile slowly fade.

"Pang kapre kaya yang paa ni kuya!" tila narinig ni kuya ang sinabi ni Sushi kaya kunot noo itong lumapit samen.

"What did you say Sushi?" Takot kaming napaatras ni Sushi, When he's not in the mood nakakatakot sya. I mean it's normal for us na nagagalit sya pero kapag seryoso sya don kami mas natatakot. He's like a Lion when he's serious. Well mukha naman syang Lion, char baka masapak ako hehe.

"Joke lang kuya! ayusin mo nga yang mukha mo mas nagmumukha kang kapre" pangaasar ni Sushi, humalakhak pa ang gaga. Gustong gusto nya talagang inisin si kuya pero nang magbago ang mood sa aming tatlo ay umirap nalang si Kuya at inabot sakin ang bag ko.

"Tss tama na yang kalokohan nyo! Sushi give her shoes back, Bibilhan nalang kita ng bagong sapatos" He scolded us. Nakasimangot na inabot sakin ni Sushi ang sapatos ko. Bat parang galit ka pa? "Also stop with the childish act you two! Yoona it's almost 7:30 malalate kana" dagdag pa ni kuya.

Sinuot ko agad ang sapatos ko at humalik sa cheeks ni kuya "Ayusin mo pagaaral mo Yoona kundi-" hindi ko na pinatapos ang sinasabi ni kuya at sinarado ko agad ang pinto. Nakakasawa din minsan na puro sermon sya pero while growing up malalaman mo din kung bakit ka pinagsasabihan. He's like a mother and father to us. Simula nang iniwan kami nila mama at papa ay si kuya na ang nagtaguyod samin ni Sushi. The reason why malaki ang utang na loob namin kay kuya. His sacrifices to us meant alot more than anything in this world. Kahit nga may pag ka buang kami ni Sushi ay di parin sya nagsasawang intindihin kami.