Love will find you (Completed)

როგორც საქმე მოითხოვს

ერთი კვირა მოწყენილობაში და იმის მოლოდინში გაიდის თუ როდის გავიცნობ ჩემს მომავალ ქმარს. ამდენხნიანმა სახლში ყურყუტმა სულ გამომადებილა ამიტომ გადავწყვიტე არემთან ერთად პარკში გამესეირნა.

-მოვკვდი მოწყენილობისგან,ჯუნიიი

-ეგ შენი უსაქმურობის ბრალია

-სულაც არა,გამოცდებისთვის ვემზადებოდი

-რას შვრები?
-მთელი კვირაა დადებილებული ვარ გავიდეთ და ყველაფერს მოგიყვები

-კარგი

ჩემს ერთფეროვან ოთახს ამრეზით შევავლე თვალი და თეთრი, უღიმღამო კარადისკენ წავედი რომელიც ოთახის ბოლოში მდებარეობდა. მხოლოდ პარკში წასვლას ვაპირებდი ასე, რომ უბრალო ჯინსი და მოკლესახელოებიანი, შავი, მაღლითა გადავიცვი. იმის გამო, რომ გარეთ კვლავ ცივა შავ, ტყავის ქურთუკსაც ვიცმევ. ტელეფონს ჯიბეში ვიდებ და სახლიდან ისე გავრბივარ თითქოს მალე მეტეორი დაეცემა და უნდა მოვასწრო.

-რა ხდება ახალი? მითხარი, მოვკვდი ინტერესით

-კარგი რა, ჯერ მოსვლა დამაცადე, მომიკითხე იქნებ როგორ ვარ?

ტუჩებს სასაცილოდ ვბრეც

-ოო, ვიცი როგორც ხარ. ცხენივით ჯანმრთელი და ღონიერი. ეხლა კი დაიწყე

აი აქ მოვუხმე ჩემს სამსახიობო ნიჭს და ჯუნის გასულელება გადავწყვიტე

-ჯუნი...მე, არც კი ვიცი როგორ გითხრა. იმდენი რამე გადამხდა-ლამის მეც ვიჯერებ იმ ისტორიას რაც თავში მომდის და თვალზე ცრემლი მადგება- მოკლედ ერთი გოგო გავიცანი. ჩვენი ურთიერთობა იმ ფაზამდე მივიდა ხომ ხვდები? ის, გოგო, დაფეხმძიმდა. აღმოჩნდა, რომ ის, გოგო, დაოჯახებულია და მისი ქმარი დამდევს მოსაკლავად. ამიტომაც სახლიდან უკვე ერთი კვირაა არ გამოვსულვარ. ცუდ დღეში ვარ არადა იმ გოგოს ძალიან ვენდობოდი და თან ახლა მას ჩემი შვილი ჰყავს მე კი ვიღაც ფსიქოპატი დამდევს ნაჯახით ხელში