Love will find you (Completed)

მანამ სანამ სიკვდილი არ დაგვაშორებს (დასასრული)

-------2წლის შემდეგ---------

ოთახი იმდენად არეულია თითქმის ყველაფრის ნახვა შეგიძლიათ იატაკზე. შეიძლება დალანდოთ შორტები, ბავშვის სათამაშოები, მაისურები, ნასკები. მაგრამ ოთახში მარტოდ დარჩენილ წყვილს ეს სულ არ უქმნის დისკომფორტს. ერთმანეთს მჭიდროდ ეკვრიან და მგზნებარედ კოცნიან. ჯონგინი სეჰუნის უკანალს ხელებით ზელს რასაც სეჰუნის კვნესა ახლავს თან. ყელზე დატოვებული სასიყვარულო ნიშნები ჯერ კიდევ იასამნისფრად გამოიყურება. წყვილი ერთმანეთს კოცნებით და ნაკბენებით ფარავს რათა ყველამ იცოდეს, რომ ისინი ერთმანეთს ეკუთვნიან.

-ძალიან მომენატრე

-მ-მ-ეც

კვნესას აყოლებს საწოლზე, ჯონგინს ქვემოთ, მოქცეული სეჰუნი რომელსაც ამ დროს სიტყვების ერთმანეთზე გადაბმა უჭირს. ჯონგინი ისევ ისე ზემოქმედებს მასზე. ახლაც როცა ჯონგინის, ცბიერ, ღიმილს უყურებს და მისი მზერის მიმართულებით იყურება სიამოვნებისგანაც აჟრიალებს და შიშისაგან. ჯონგინი მტაცებელს ჰგავს, რომელმაც მისი ნადავლი ბუნაგში წაიღო. სეჰუნი გრძნობს, რომ ჯონგინს ეკუთვნის და მის ზემოდან მოქცეული დომინანტი არაფრის ფასად არ დათმობს მას.

-აჰ, მამიკო, უფრო ღრმად...აჰ...გთხოვ....

დომინანტიც ბიძგებს აჩქარებს და მასში ათავებს.

ორი სხეული შიშველი წევს საწოლზე და ერთმანეთს თვალებში შეჰყურებს

-ძალიან მომნატრებიხარ, მეორედ აღარ ვიჩხუბოთ ან თუ ვიჩხუბებთ სახლიდან წასვლა არ გაბედო აქ უფრო ადვილად შემოგირიგებ

ჯონგინს გვერდულად ეღიმება

-სერიოზულად, შენში ორი ადამიანი ცხოვრობს

-ყველაში ცხოვრობს ორი ადამიანი

-როდის მერე გახდი ფილოსოფოსი?

-მას მერე რაც 3 თვე ჩემს ზარებს არ პასუხობდი, მას მერე რაც კინაღამ დაგკარგე