Eva’sPov
Είχα βάρδια στην ρεσεψιόν. Ταξινομούσα έγγραφα του ξενοδοχείου, ή τουλάχιστον προσπαθούσα. Ήταν ακόμα πρωί έτσι δεν είχε πολύ κόσμο και φασαρία. Κάποια στιγμή άκουσα βήματα στο μαρμάρινο πάτωμα της ρεσεψιόν. Ήταν ο Νάιαλ. Ένιωσα τους χτύπους της καρδιάς μου να γίνονται όλο πιο δυνατοί. Ήρθε στην ρεσεψιόν και μου χαμογέλασε. Χαμογέλασα αμήχανα.
"Γεια.." Μου είπε.
"Γεια σου Νάιαλ." Ίσως αυτή ήταν η πιο αμήχανη στιγμή που μπορεί να έχω ζήσει!
"Πρέπει να μιλήσουμε..ξέρεις για εχθές..εκτός αν είσαι απασχολημένη.." Είπε και άρχισε να κοιτάει κάτω και να δαγκώνει τα χείλια του. Τον κοίταξα, τα μάγουλα του είχαν γίνει κατακόκκινα και αυτό με έκανε να χαμογελάσω. Αυτό ήταν που μου άρεσε σε αυτόν, είχε αισθήματα και δεν σκεφτόταν μόνο να κάνει έρωτα με μια γυναίκα αλλά να την κάνει ευτυχισμένη με τον δικό του τρόπο. Και το κατάφερνε.
"Ναι..πρέπει να ταξινομήσω αυτά τα χαρτιά πρώτα..και μετά θα πάμε κάπου μόνοι μας..ένταξη;" Τον ρώτησα
"Εντάξει..θα σε βοηθήσω να τελειώσεις πιο γρήγορα..και δεν θέλω να μου το αρνηθείς" Μου είπε, εγώ του χαμογέλασα.
Ήρθε μέσα στην ρεσεψιόν και άρχισα να του εξηγώ τι να κάνει . Αρχίσαμε να φτιάχνουμε τα χαρτιά. Μια στιγμή πιάσαμε το ίδιο χαρτί. Ο Νάιαλ μετακίνησε την παλάμη του, προς την δικιά μου. Εγώ γύρισα και τον κοίταξα, το ίδιο έκανε και αυτός. Ένιωσα ένα ρίγος όταν κατάλαβα πως τα γαλάζια μάτια του κοιτούσαν τα δικά μου. Ο Νάιαλ ήρθε πιο κοντά . Και αργά όρχησε να φέρνει τα χείλια του πιο κοντά στα δικά μου. Μέχρι που ένιωσα τα απαλά του χείλια. Μετά από λίγο σταμάτησε.
"Νομίζω πως τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να μιλήσουμε.." Του είπα.
"Ναι..θα ξεκινήσω εγώ..όλα αυτά που σου είπα εχθές δεν σου τα είπα επειδή είχα πιεί αλλά επειδή είναι αλήθεια και τα εννοούσα. Και ίσως αν δεν σου είχα το θάρρος να σου πω πως νιώθω..και θέλω να σε ρωτήσω..θα ήθελες να βγεις μαζί μου απόψε;"
"Ναι.." Του είπα.
"Δηλαδή νιώθεις το ίδιο;"
"Ναι..είμαι ερωτευμένη με έναν γαλανομάτη Ιρλανδό.." Του είπα και τον φίλησα άλλη μία φορά και πήγαμε πίσω στην δουλειά μας.
Μετά από λίγη ώρα τελειώσαμε. Ο Νάιαλ ήρθε από πίσω μου, με πήρε αγκαλιά και έβαλε το κεφάλι του στο ώμο μου. Και μου ψιθύρισε στο αυτί:
"θα έρθω να σε πάρω στις 9:00 από το δωμάτιο σου.." Με φίλησε στον ώμο και έφυγε..
YOU ARE READING
Our Lives with One Direction
Fanfiction( Αυτή είναι η πρώτη μου ιστορία οπότε σας παρακαλώ πολύ να μου γράψετε τις παρατηρήσεις σας) Όλα ξεκίνησαν από ένα ξέγνοιαστο καλοκαιρινό απόγευμα που μια παρεα 5 κοριτσιων που περιμεναν με ανηπομονησια την άφιξη μιας φίλης τους από Αθήνα . Όμως ε...
