Our Lives with One Direction

Μέρος 25

Giorgo’s Pov

~Το ίδιο πρωί.~

 

    Ο ήλιος άρχισε να χτυπάει το πρόσωπό μου. Έμπαινε από το παράθυρο του δωματίου. Ξύπνησα τυλιγμένος στα λευκά σεντόνια που είχε κάθε δωμάτιο στο ξενοδοχείο. Με μια κίνηση τα πέταξα από πάνω μου και σηκώθηκα. Μπήκα στο μπάνιο και πήγα στον νιπτήρα. Άνοιξα την βρύση, άφησα το κρύο νερό να τρέξει και έριξα λίγο στο πρόσωπό μου.  Κοίταξα τον καθρέπτη και άρχισα να σκέπτομαι πόσο υποκριτής είμαι.. Ο Λίαμ είχε δίκιο δεν μου αξίζει η Μαρία, ούτε η Ελένη, καμία δεν μου αξίζει! Τις κοροϊδεύω και τις δύο. Ίσως πρέπει να διαλέξω, μια από τις δύο..αλλά πια είναι και οι δύο υπέροχες. Όμως πριν έρθει ο Λίαμ δεν είχα τέτοιες ενοχές και δεν σκεπτόμουν αυτό το θέμα όλη την ώρα! 

    Ξαφνικά εκείνη την στιγμή μου ήρθε μια ιδέα. Αφού ο Λίαμ έφταιγε που ένιωθα ενοχές για αυτό που κάνω γιατί να μην βρω έναν τρόπο να διώξω αυτόν και τους ανεπιθύμητους φίλους του από εδώ;  Άρχισα να σκέφτομαι τρόπους να τους κάνω να φύγουν από το ξενοδοχείο.  Και τότε μου ήρθε η ιδέα. Θα έπρεπε να καλέσω μερικούς  παπαράτσι και δημοσιογράφους έξω από το ξενοδοχείο. Θα τους  ειδοποιήσω  πως οι ‘One Direction’ μένουν σε αυτό το ξενοδοχείο. Μετά εκείνοι θα ενοχληθούν και θα φύγουν. Τέλειο σχέδιο!  Απλά έπρεπε  μόνο να ‘καλύψω τα ίχνη μου’, θα πάρω από το κινητό της Εύας. Έτσι για να καταλάβουν όλοι πως αυτή και οι φίλες της το έκαναν..

    Είχα αποφασίσει πως θα το έκανα!  Και δεν υπήρχε κανένας να με σταματήσει. Έτσι ντύθηκα και πήγα στην κουζίνα του ξενοδοχείου για να αρχίσω την δουλειά μου,  με την ανυπομονησία για την εφαρμογή του σχεδίου μου.  Όταν τελείωσα την δουλειά μου, πήγα στην ρεσεψιόν για να ρωτήσω που ήταν η Εύα, αλλά ήταν εκεί με τον Νάιαλ. Ήμουν κοντά στις σκάλες που οδηγούν στα δωμάτια.   Εκείνος φαινόταν να φεύγει και να έρχεται προς το μέρος μου. Με κοίταξε με την άκρη του ματιού του, με προσπέρασε και άρχισε να ανεβαίνει τις σκάλες. Εγώ πήγα στην ρεσεψιόν. Η Εύα ήταν στο υπολογιστή. Για μια στιγμή πήρε τα μάτια της από την οθόνη του και με κοίταξε. Εγώ άρχισα να κοιτάω τριγύρω για να βρω το κινητό της.

‘’Θέλεις κάτι;’’ Με ρώτησε.

‘’Εεε..ναι..χρειάζομαι μερικά υλικά να μου παραγγείλεις.’’ Είπε και εκείνη την στιγμή είδα το κινητό της δίπλα από 2 στήλες  με χαρτιά.