7-Korkak

389 37 63
                                    

Lana Del Rey: Young And Beautiful

Gerçekten de gelmişti. Öylecek  o  küçük bedeniyle ağaca tırmanmış daha sonrada  pencereden içeri  girmişti. Tabi ki pencereyi açık bırakmamıştım. Eski filmlerdeki gibi penceremi taşlamıştı ve ben de açmak zorunda kalmıştım. Şimdi odamı incelerken şaşkınlığımdan kurtulmaya çalışıyordum.

"Odan çok ruhsuz."

Gözlerimi devirip yatağa oturdum.

"Ne zamandan beri odaların ruhları var?"

Sadece gülümsedi ve kitaplarıma bakmaya devam etti. Annem ve babam dışarı çıkmıştı yarım saate kadar  gelirlerdi sanırım.

"Burada ne işin var Changbin?"

Omuz silkip yanıma oturdu.

"Seni görmeye geldim."

"Tamam, şimdi gördün ve gidebilirsin."

Gülmeye başladığında derin bir nefes aldım. Nedensizce heyecanlıydım ve en son istediğim şey heyecandan kusmaktı.

"Bugün neden kavga ettin? Birisini dövebileceğini düşünmüyordum."

Kaşlarımın çatılmasına engel olamazken o keyifle tepkilerimi izliyordu.

"Neden birisini dövemeyecek mişim?"

Daha fazla sırıttı.

"Çünkü kız gibi görünüyorsun."

"Asıl sen kız gibi görünüyorsun! Hem sen kısasın! Kızlar kısa olur."

Saçma yükselişime daha fazla güldü.

"Ahh cidden karnım ağrımaya başladı gülmekten."

"Cehhenme git Changbin."

Odadan çıktığımda peşimden geldi.

"Demek bana yemek hazırlama kararı aldın? Ben de acıkmıştım zaten."

Onu duymazdan gelerek annemin yaptığı kurabiyeleri yemeye başladım. Ne yaptığını gerçekten merak etmesemde  dolabı açınca ona döndüm. İki tane bardak çıkartıp süt koydu. Kendi eviymiş gibi benim bile yerinden emin  olamadığım  tabağa kurabiyeleri de koyduktan sonra bana baktı.

"Beni izlemeyi sevdiğini biliyorum ama buna yukarıda devam etsek?"

"Harika.."  sakin kalmaya çalışıyordum.

"Kesinlikle harika.."

"Benden mi bahsediyorsun?"

Gerçekten ölmek istiyordum. O ise yüz ifademe gülüyordu.

"Bu arada.." dedi hızla arkasını dönüp bana bakarken.

"Aramızda çok bir boy farkı yok."

"Yani?"

"Ben harikaysam sende biraz harika olabilirsin."

________________________

İlk baş surat yapsamda şu an eğleniyordum ama bunu onun bilmesine gerek yoktu.

"Ee.."

Dikatimi ona verdiğimde kartlarına tekrar baktı.

"Daha ne kadar bekleyeceksin?"

Ona ters bir bakış attım. Elimde ne olduğu hakkında bir fikri yoktu.

"Şu an oynamıyor olmam senin kazandığını düşünmene sebep oluyor. Yani bu anın tadını iyi çıkar."

Little -CHANGLIX-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin