Ansel Elgort: Thief
Sakince aklımdan bütün konuları tekrar ediyordum. Bir haftadır bu sınava hazırlanıyordum geçmemem ihtimal bile değildi.
"Bence artık bırakıp bilgilerin kafanda yerleşmesine izin vermelisin."
Jisung kafasını Minho'nun karnına dayamış uyumaya çalışırken mırıldandı. Bahçede çimlerin üzerinde oturuyorduk. Onlar oynaşırken ben de ders çalışıyordum. Jeongin üşüttüğü için bugün gelmemişti. Okuldan sonra onun yanına gitsem iyi olacaktı.
"Siz oynaşmaya devam edin sınavda göreceğim ben sizi."
"Bir haftadır çalışıyorsun zaten kendini çok zorluyorsun."
Diğer sayfayı çevirirken omuz silktim.
"Sınırlar genişletilmek içindir."
"Hayır," yerinden kalkıp doğruldu.
"Sınırlar nerede duracağını bilmek içindir şimdi o kitabı kaldır artık."
Gözlerimi devirsemde haklı olduğunu biliyordum. Kitabı yanıma koyup ağaca yaslandım. Etrafı izlerken onlar hala daha oynaşıyordu. Gözlerimi kapatıp biraz kestirmeye karar vermiştim ki ondan önce kokusu geldi. Hızla gözlerimi açtığımda birkaç metre önümdeydi.
"Uyuyacak mısın?"
Cevap vermeyip kolundan tutarak onu çimlere oturttum. Kafamı kucağına koyduğumda hala daha şaşkın duruyordu.
"Burada mı uyuyacaksın?"
"Evet, uyumayayım mı?"
"Uyuyabilirsin ben sana bir şey sormaya gelmiştim."
Gözlerimi açıp yüzüne baktım. Aşağıdan bile kusursuz görünüyordu.
"Son bir haftadır seninle çok zaman geçiremedik.."
"Fazla öpüşmedik mi diyorsun?"
Sırıtarak söylediğimde bu halime alışmış olmalı ki sadece gözlerini devirdi.
"Akşam annemler şehir dışına çıkıyor bize gelsene zaman geçiririz?"
"Öpüşürüz diyorsun yani?"
"Lanet olsun evet öpüşürüz diyorum mutlu musun?!"
Bağardığı için birkaç kişi bize baktığında homurdanıyordu.
"Tamam olur ama önce annemle konuşmam gerek,"
"Gerek yok annenle ben konuştum."
"Annemle mi? Ne zaman?"
Sanki önemsiz bir şeymiş gibi omuz silkerek söyledi.
"Beş dakika önce telefonda.."
"Sende annemin numarası mı var?"
"Evet grubumuz bile var teyzenlerle,"
"Ne?!"
Gülmesini zar zor durdurdu.
"Şaka yapıyorum teyzenlerle grubumuz yok,"
"kuzenlerinle var."
"Ne demek kuzenlerinle grubumuz var?!"
"Annen eklemiş damadım diye kuzenlerinle tanıştım. Çok sevimliler hepsi, pazar günü hepberaber kahvaltı edecekmişiz."
Ben cidden inanamıyordum. Anneme cidden inanamıyordum.
"Boşver anneni de gelecek misin?"
"Okuldan sonra bir iki saat Jeongin'e uğrayacağım saat dokuz gibi orada olurum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Little -CHANGLIX-
FanfictionFelix~ Bu bir aşk hikayesi değildi. Bu Changbinin nasıl kalbime girip içinde ergenliği dahil bütün duygu karmaşalarını yaşadığı bir hikayeydi. Ya da öyle değildi ve ben şu an ağzına sıçmak istediğim için böyle düşünüyordum. Her iki şekilde de kalbim...