~15~

2.5K 211 13
                                    

Royal'dan
Gerçekten de birkaç dakika geçmeden Jin ve Namjoon beni almaya geldiler.
"Buraya gel Royal!" diye bağırdı Jin aynı zamanda kolumdan tutarak.
"Ne yaptığını sanıyorsun sen? Benim bilmediğim ne biliyosun onun hakkında? Hemen anlat!"
"O... o sorunlu biri. Vampir olduğundan değil. Bu hali vampir olmadan önce de vardı. Öyle sorunlu biriydi ki ailesi onu terk etti ama o suçu kendisinde değil ailesinde aradı. Onla arkadaşlık etme Royal. Kendi iyiliğin için, Royal. Lütfen." dedi. Beni biraz olsun etkilemişti ama çok değil. Tae hakkındaki fikirlerimi değiştirmedi.
Çünkü onu bir çok kez rüyamda gördüm ve bana yardıma muhtaç biri gibi gözüktü.
Bunu galiba sesli söyledim. İkisi de bana bir süre baktı sonra aynı anda
"Rüyanda mı?" diye sordular. Hafif kafamı salladım ve arkalarındaki Tae'ye baktım. Endişeli duruyordu. Sanki beni merak ediyordu. Sonra zihnimden şu sözcükler geçti

Onlar. Hakkımda. Söylüyorlar. Ne. Düşüneceksin.Benim. Hakkımda. Ne. Royal.
Bu sefer her seferinden daha karmaşıktı. Ama bir soraya oturtabildim.

Onlar hakkımda ne söylüyorlar? Royal benim hakkımda ne düşüneceksin?
İçimden ona cevap vermek geldi. Kendimi zorladım ve şunları söyledim.
Senin hakkında iyi şeyler söylemiyorlar Tae. Ama ben sana inanıyorum.

Bu kelimelerin sonunda çok iyi şeyler olmadı.
Kendimi aniden yerde buldum. Gözlerime bir ağırlık çöktü ve başım çatlıcak kadar ağrımaya başladı. Yukardan iki kişinin ismimi çağırdığını duydum. Bu ikisi Namjoon ve Jin olmalıydı. Karşımda ise Tae vardı.
"Sakin ol. Ben yanımdayım." diyen ama onu dinlemeyen bir ben.
Sakin kalamıyordum çünkü hiçbir şey göremiyordum. Sadece sesler vardı.
Adımı seslenenler, siren sesleri, hemşire olduğunu düşündüğüm kişinin sesleri harmanlanıyordu.
•••
"Royal!"
Bu kimdi?
"Royal?"
Sesi tanıyorum. Abim.
"Gözlerini açabilirsin. Yapabilirsin Royal."
Bu kişiyi de tanıyorum. Rüyalarımı süsleyen kişi. Taehyung.
"Denemeye devam et. Eminim yapıcaksın."
"Ne kadar denediğimin farkında bile değilsin Taehyung."
dedim zihnimde ve zihnimde bir cevap buldum.
"Ne kadar denediğinin farkındayım. Gözlerin kıpraşıyor. Hadi denemeye devam et."
Bu sefer bir şey demeden denemeye devam ettim.
Denedim. Denedim ve denedim. En sonunda da başardım.
Etraf bulanıktı ama sonunda açmıştım gözlerimi. İlk birkaç kez kırptım gözlerimi sonra

Delta/KTHHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin