Dark secrets :The game of revenge

Το ένα τέταρτο

.

Αισθάνομαι καλύτερα... .μπόρεσα  και χαλάρωσα λίγο...έβαλα το μυαλό μου σε μια τάξη  .. Όσο μπόρεσα δηλαδή...

Κοιτάζω το ρολόι... δεκα και μισή...μισή ώρα μένει μόνο...

Σηκώνομαι επάνω και με αυτές σταθερές κινήσεις αρχίζω και ετοιμάζομαι...βγάζω τα ρούχα μου και κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέφτη... νιώθω την ανάγκη αμέσως να αποκτήσω ένα ακόμα τατουάζ ... ανοίγω την ντουλάπα..

Βγάζω τα μαύρα μου ρούχα.. τα φοράω και πιάνω τα μαλλιά μου ένα ψηλό κότσο... φοράω τις θήκες μου και κάθομαι στο γραφείο  ... ανοίγω το συρτάρι και βγάζω την μαύρη όμορφη θήκη μου ... Μια θήκη δώρο του Μάνου με κάθε λογής μαχαίρια μέσα..

Παίρνω το αγαπημένο μου... περνάω το δάχτυλο μου πάνω από τη λεπίδα... γελάω..

Το τοποθετώ στην θήκη επάνω μου και γίνεται μέρος του κορμιού μου αμέσως κάνω το ίδιο με ένα μαχαίρι ακόμα και τέλος με το όπλο  ...

Σηκώνομαι και πηγαίνω προς τη πόρτα παίρνω μια μεγάλη ανάσα και κατεβαίνω κάτω...

Ο Νίκος με περιμένει έτοιμος κι εκείνος στο σαλόνι.. Στο σπίτι μόνο φρουροί από δω και από εκεί αλλά οι άλλοι τρεις πουθενά...

Πλησιάζω κι με βλέπει..

Νίκος:"είσαι... Είσαι έτοιμη βλέπω Φοίνιξ"

Νεφελη:"πάντα.."

Νίκος:"ωραία η απόσταση είναι 30 λεπτά όπως ξέρεις ο στόχος θα είναι κάτω υπό προστασία... μπαίνουμε αργά την πίσω μεριά σκοτώνουμε αθόρυβα και καταλήγουμε μέσα... Από εκεί και πέρα μόλις τελειώσει βρισκόμαστε πάλι έξω και δρόμο... φορά αυτό.."
Λέει και μου πετάει ένα ηλεκτρονικό πράγμα σαν  Bluetooth ... το φοράω

Νίκος:"αν γίνει καμία στραβή θα μιλήσουμε από δω ..πατάς απλά το μπλε κουμπί και σε ακούω... Προσοχή..το μεγάλο μαύρο κουμπί δίνει σημα στο Πάρη... Τον ειδοποιεί πως κάτι στράβωσε.. Είσαι έτοιμη??"

Νεφελη:"πάμε.."

Βγαίνουμε και μπαίνουμε στο αμάξι.. κάθεται στην θέση του οδηγου κι εγώ δίπλα του ... γυριζει και μου χαμογελάει...Αλλά στο δικό μου πρόσωπο δεν υπάρχει χαμόγελο...

Εικόνες με εκείνον μέσα μου έρχονται να γεννήσουν μέσα μου ξανά εφιάλτες... Δεν ξεχνάω..Και ούτε κι εκείνος...

Νεφελη:'πάντα εσείς οι τέσσερις έτσι? "

Νίκος:'πάντα...Αλλά τώρα με σένα είμαστε πέντε.."