Dark secrets :The game of revenge

καινούρια δεδομένα...

.

Άνοιξα τα μάτια μου μόνο και μόνο για να αντικρύσω πλάι μου να κοιμάται σαν άγγελος ο Άρης...
Πρώτη φορά κοιμάμαι και ξυπνάω με κάποιον.. Φυσικά με τον Μάνο γινόταν συχνά αλλά ποτέ δεν κοιμόμασταν όλη τη νύχτα μαζί...

Ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω όσα γίνανε χθες ... Δεν κουνιέμαι..απλά τον χαζεύω....αν θα μπορούσα να εκφράσω αυτά που νιώθω θα έλεγα πως απλά είμαι καλά.. Είμαι χαρούμενη... Είμαι... Είμαι ερωτευμένη....

Άρης:"Θα με χαζεύεις για πολύ γατούλα??" Λέει και καταλαβαίνω πως είναι ξύπνιος... Ένα γελακι ξεφεύγει από τα χείλη μου ... ταυτόχρονα νιώθω το χέρι του κάτω από το σεντόνι να με αγγίζει στην περιοχή μου ...κοκκινίζω ...ας με σκοτώσει κάποιος τώρα... εκείνος ανοίγει τα μάτια και με χαζεύει...

Άρης:"αυτό το μπλε των ματιών σου...σε συνδυασμό με τα κατακόκκινα μάγουλα σου με τρελαίνει...!!" Λεει και Γελάει πονηρά...

Του Ρίχνω μια στο μπράτσο και σηκώνομαι...

Άρης:"εεει!!! Που πας ??"

Νεφελη:"καφεδακι μωρό μου... καφεδάκι... αν δεν το πιω θα σε σκοτώσω..." σκυβω και του αφήνω ένα απαλό φίλι στα χείλη αλλά με τραβάει απότομα... βαθαίνει το φίλι μας και το χέρι του βρίσκεται κολλημένο στα όπισθια μου.. ειλικρινά?? Τέτοια ένταση δεν έχω ξαναζήσει...

Νεφελη:"έλα σηκωωωωω θα σου φτιάξω και σένα.."

Προχωράω και ανοίγω τη ντουλάπα... ψάχνω μέσα και με κοιτάει...

Άρης:"θα μου πάρεις και τα ρούχα τώρα??"

Νεφελη:"γιατί τι άλλο σου πήρα?" Λέω και φοράω ένα λευκό μπλουζάκι αρκετά φαρδύ σαν φόρεμα..

Άρης:"τα μυαλά μωρό μου ... τα μυαλά.." λέει και σηκώνεται.. με πλησιάζει από πίσω κάνει στην άκρη τα μαλλιά μου και ρουφάει δυνατά το λαιμό μου ... τα χέρια του περνάνε κάτω από την μπλούζα...

Άρης:"σου πάει..." λέει και με χαϊδεύει στην κοιλιά...
"Πάμε κάτω όμως γιατί θα ταίριαζε καλύτερα πεταμενη στο πάτωμα..."

Βάζει μια βερμούδα όπως όπως προσπαθώντας να κρύψει τον διογκωμένο εαυτό του πράγμα απίθανο... γελάω...

Άρης:"θέλεις να με βοηθήσεις μήπως??" Λέει αλλά τρέχω προς τη πόρτα..

Νεφελη:"ραντεβού στη κουζινααααα"

Βγαίνω έξω και σκηνές από χθες έρχονται στο μυαλό μου... Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι πως κάτω δεν υπάρχει ίχνος από αίμα ούτε από πτώματα... τίποτα...