Dark secrets :The game of revenge

Αλλαγή..

. 

Αγάπες ξέρω πως πάω μπρος και πίσω στις εποχές αλλά πιστεύω το καταλαβαίνετε.. κάποια πράγματα είναι απαραίτητο να ειπωθούν  .. παρόλα αυτά αν κάποιος δεν καταλάβει κάτι μπορεί ελεύθερα να ρωτήσει... εξάλλου σε λιγάκι θα τελειώσει αυτό και θα μπούμε καλύτερα στην ιστορία...

Νεφελη pov
(1 χρόνος μετά την άφιξη της στην Αμερική)

Η καθημερινή μου ρουτίνα πλέον έχει επιστρέψει... Κάθε πρωί χωρίς υπερβολή ο Μάνος με περιμένει στην πίσω αυλή.. πλέον ένας χρόνο αργότερα έχω ήδη προοδεύσει αρκετά.. βέβαια ακόμα έχω δρόμο αρκετό..

Έχω μάθεις όμως να χειρίζομαι όπλα κάθε είδους... μαχαίρια και το πιο σημαντικό από όλα  ... τα χέρια μου ..

Ο Μάνος λέει πως είναι το καλύτερο όπλο... Έχουμε έρθει πολύ κοντά η αλήθεια είναι κάτι που δεν το περίμενα .. βέβαια έχω απαγορεύσει στον εαυτο μου κάθε είδους ερωτική συναναστροφή κάτι που το ξέρει κι εκείνος..Όχι πως ποτέ προσπάθησε να μου δείξει το αντίθετο φυσικά..απλά είναι μερικές στιγμές που είμαστε τόσο μα τόσο κοντά.. Και η ένταση που βγαίνει μεταξύ μας τώρα τελευταία με αναστατώνει... Και βλέπω στα μάτια μου πως το ίδιο συμβαίνει σε αυτόν... εκείνος μου δίδαξε πως να κλείνω τα αισθήματα μου μέσα... όποια και αν είναι αυτά... Μου έμαθε να κρύβω ακόμα και τον σωματικό πόνο...

Τον εμπιστεύομαι με την ζωή μου ...  Κάθε μέρα μου υπενθυμίζει τον αρχικό μου σκοπό και στόχο..Όχι πως τον ξεχνάω αυτό δεν θα γίνει ΠΌΤΕ αλλά κάθε φορά που θα κουραστώ εκείνος είναι εκεί...Και για να μου θυμίζει ποια πρέπει να γίνω...

Κοιτάζω το ρολόι... 8 παρά 1 λεπτό...

Τρέχω γρήγορα προς τα κάτω και βγαίνω πίσω στο κήπο...

Μάνος:"Άργησες Phoenix..." ωωω ναι.. με φωνάζει έτσι εδώ και κάτι μήνες... λέει πως είμαι σαν το θρυλικό πουλί... πέθανα και αναγεννήθηκα μέσα από τις στάχτες μου ...

Νεφελη:"επιτρέπεται στην τελειότητα να αργεί που κ που " λέω και με μια κίνηση αρπαζει τον καρπό μου .. Εγώ σκύβω και γυρίζω το κορμί μου κάνω μια απότομη κίνηση και τον πετάω κάτω... ξαφνιαζεται αλλά με τραβάει και σκάω επάνω του ...