Serseri ve Çirkin (2)♐

"Temizlik"♐

Kimya

Gözlerimin içine bakıyordu.O kadar yakındık ki bir an filmlerde ki gibi olacağını düşündüm ama yanıldım.Hemen kendisini toparlayıp benide kaldırdı.Hiç yüzüme bakmadan elimi tutup içeri soktu gerçi ondan sonra etrafım dolunca ortadan kayboldu.

Belkide umut etmek yersizdir ya evlendikten sonrada böyle olursa ama yinede bir insan kalbine söz geçiremez o insanın elinde olan bir şey değildir.Yaklaşık 3 saat sonra kesinlikle pijamalarımı giymiş yatağa uzanmış geleceği düşünüyordum bana bahçede söyledikleri anlaşmalı bir evlilik onun karısı olduktan sonra ne önemi vardı ki onun gözlerinin içine bakabildikten sonra ne önemi vardı ki her sabah onu yanımda bulduktan sonra ne önemi vardı ki insan kendini nasıl teselli edeceğini şaşıyor bazen benim kiside o hesap işde.

Aslında ne kadar çok koyuyor insana belki belki belki içimden binlerce neden sıralayabilirim herneyse hiç düşünmemek en iyisidir bazen.

Sabah gözlerimi açmamla annemi karşımda görmem bir oldu.Hemen yorganı kafama geri çektim çünkü ben bu bakışları biliyorum.

"Hadi kalk yağız geldi düğün için gelinlik seçeceksiniz daha düğün yeri bakacaksınız hadi kalk çocuk aşağıda ağaç oldu yarım saattir senin uyandırmaya çalışıyorum sen evlenince nasıl kalkacaksın hiç anlamıyorum."

Hayır çocuğa yine rezil oldum harika hemen kalkıp banyoya koştum.Aynada kendimi görünce ben bile korktum çocuk 1 hafta sonra her sabah beni böyle görecek ve sanırım evliliğimiz fazla uzun sürmeyecek.Hemen üstümü değiştirip saçımı yaptım.Altıma bol paça bir pantolon üstümede bulabildiğim en geniş kazaklarımdan birini giydim rahat olmayı seviyorum napabilirim .

Ayrıca tarzımada laf ettirmem gayet güzel giyindiğimi düşünüyorum ayrıca insanın fazla kiloları olunca göstermek için o kadar yanıp tutuşmuyor.Hemen saçımı gelişi güzel bir topuz yapıp aşağı indim.Yağız ile babam konuşuyorlardı.Kahvaltıda kendilerini bu kadar neye kaptırdıysalar artık çok hareretli konuşuyorlardı.Büyük ihtimalle politikadır.Hiç sevmem.Okyanus kendi aleminde telefonda mesajlaşıyor Allah bilir yine nazlıyla atışıyorlardır bu çocuğun benim ikizim olduğuna kim inanır Allah aşkına.

Tam ben böyle düşüncelere dalmışken yağız ayağı kalkıp babama bir şeyler deyip beni kolumdan tuttuğu gibi kapıya sürükledi.Harbi öküz bir insan evladı bu kadar odun olurmu ya.Beni kırmızı spor arabasının içine bindirip kendi tarafına geçti.

"Kemerini bağla"

Bir insan daha ne kadar öküz olabilir.Herneyse sabah sabah onu sinirlendirmiyim diye hemen kemere uzandım.Bu kadar şanssız olur mu bir insan takılmış işte çekiyorum çekiyorum gelmiyor en sonunda tam koparıcam.

"Tamam bırak hiç bir şeye dokunma ben takarım."

Benim tarafıma doğru uzanıp kemerimi taktı.Sonrada kendi kemerini takıp arabayı çalıştırdı.Hiçbir şey söylemiyordu.Kendimi cama doğru çevirip dışarıyı izlemeye başladım.Arabanın şehir merkezine gitmediğini ancak ağaçları görünce anladım.Bir an paniğe kapıldım.

"Nereye gidiyoruz?"

"Alışverişten önce seni balayımızın geçeceği yere götürecem tabi aileler öyle sanacak sadece bir hafta kalıcaz herneyse babanla konuşuyorduk ve sanki babamla anlaşmışlar gibi ikisi de çocuk konusundan bahsettiler sanırım artık senin beni değiştiremeyeceğini anladılar ki bunu deniyorlar. Bu yüzden dün söylediklerim geçersiz evlendikten sonra balayında çocuk için çalışacağız bu yüzden kendini hazırlasan iyi edersin "

Yok ben hala rüyadayım ağzım açık kaldı. Hemen kendimi toparladım artık bir cevap vermenin sırasıydı bu kadarı da yeter yani tam cesaretimi toplamış konuşacakken küçük hoş bir ağaçlık evin önünde durdu. O kadar hoş ki hiç böyle bir ev görmemiştim.Dört bir yanı ağaçlarla kaplı şu kitaplarda bahsedilen av evleri gibiydi.