Serseri ve Çirkin (2)♐

"Romantik öküz "♐

Kimya

Sabah gözlerimi açtığımda yerdeydim benim öküz kocam sağ olsun. Sinirle yüzüne baktığımda masumca uyuyordu. Bu kadar tatlı olmasa büyük ihtimalle sinirle üstüne atlardım. Yani daha önce korkup okyanusla yattığım bir gece yapmadığım şey değil yani.

Gerçi o geceden sonra bir daha onla uyumamıştım gerçi ben istesemde o istememişti ama bende keyfimden onla istemiyordum herhelde.

Tek uyuyamam benim suçum değil.

Ama okyanusun benimle uyumak istememesi sorun olmuyordu. Her ne kadar babam çoğu zaman itiraz etsede sonunda dayanamayıp biricik kızını kıramıyordu. Her ne kadar normalde anneler kızlarıyla anlaşması gerekirken bizde tam zıttıydı. Benim kahramanım babamdı.

Ne zaman hastalansam annemin itirazlarına rağmen benim başımda beklerdi. Hatta bir keresinde bir ay üstünde çalıştığı bir işi kaybetmişti. Her ne kadar bu kötübir durumda olsa babamın beni bu kadar çok sevmesi bir başkaydı.

Ben yağızdan önce ona aşıktım her küçük çocuk gibi babasını annesinden bile kıskanan biriydim.

Yağıza ise kitap okudukça aşık oldum. Bu size saçma gelecek ama ben kitaptaki o soğuk karakterlere aşık oldukça aslında yağızada aşık oluyordum. Ben her kitap okuyuşumda karakterleri hep yağıza benzetiyorum. Bir süre sonra bu düşünceler elimde olmamaya başladı.

Kendime ne kadar engel olmaya çalışsamda artık her kitap okumaya başladığımda bir deli gibi aklıma sadece o geliyordu. Ilk zamanlarda çok korktum.

Bir yerde akraba sayılırdık. Ilk zamanlarda sürekli rüyalarıma girmesininde çok yardımı olmuyordu doğrusu. Ilk zamanda birilerine anlatmayı gerçekten çok istiyordum. Anneme anlatmayı düşündüm ama sonra sırf ben mutlu olayım diye aslı teyzeyle konuşur bizi baş göz etmeye çalışırlar. Sonra yağız zeki çocuk benim gibi mal değil anlar sonra bir taraflarıyla güler diye korktum.

Babama anlatsam şu an yas tutuyor olurdum büyük ihtimalle gerçi babamın yağızı öldürmemesine hala şaşırıyorum ama büyük ihtimalle ben dul kalmıyım diyedir.

Okyanusa söylesem oda babasının oğlu aşık olan ben olmama rağmen yine gider yağıza saldırırdı.

Inanç benim küçük kardeşim. Büyük ihtimalle abazalığını konuşturur bana bir taraflarıyla gülerdi. Şahsen o bizim neşe kaynağımızdı. Yoksa okyanusla hayat çekilmez Allahtan erkek olmasına rağmen pek benzemiyoruz. Gerçi benzesemde fena olmazdı ama konumuz bu değil.

E böyle anormal aile olunca doğal olarak içinde tutmak zorunda kalıyorsun.

Mecburen.

Onları fazla özlemiştim. Okyanusu bile özlemiştim o derece siz düşünün. Tamam yağızın yanında olmak güzeldi ama.

Gözlerimin önünde el sallanmasıyla ne kadar süredir böyle daldığımı düşündüm. Sonra hemen şaşkın şekilde bana bakan yağızı gördüm. Sonra yanağımda bir sıcaklık hissedince ağladığımı fark ettim.

"Annemleri özledim."

Gözlerini devirdi.

"Eğer dün gecemizi odamızda geçirmiş olsaydık böyle olmazdı."

Sinirden hemen ayağa kalkacakken bileğimden tutup beni altına aldı. Ben korkudan gözlerimi açmış mavi gözlerine bakarken o ise dudaklarıma bakıyordu. Ben daha ne olup bittiğini anlamadan dudaklarımın üstünde bir baskı vardı. Gözlerimi kapatmış hiç bir karşılık veremiyordum. Vermek istesemde veremiyordum.