My Bias Is My Boyfriend

Ch#38: Love end

Kookie's POV
"Itigil na natin 'to" para akong binuhusan ng malamig ng tubig sa sinabi niya.

"Scarlett ano bang problema?" Bakla na kung bakla pero tang ina. Siya ang kahinaan ko. Hindi ko kayang tanggapin kung mawawala siya sakin ang tagal ko siyang hinintay.

"Problema? Ikaw ang problema hindi mo ba nakikita yung mga taong nakapaligid sayo? Sakin? Lahat sila against satin! Ano bang hindi mo maintindihan don?! Kahit anong pilit nating dalawa hindi tayo para sa isa't isa kaya itigil na natin 'to"

Sabihin niyong isang masamang panaginip lang ito! Tang ina! Gisingin niyo na ako! Ayoko ng ganitong panaginip.

"Scarlett please.." hahawakan ko na sana ulit siya sa kamay pero umiwas siya. Bakit ba siya nagkakaganito?! Ano bang nagawa ko?

"Scarlett ayoko ng ganito. Sabihin mo kung anong nagawa kong mali. Please" parehas na kaming umiiyak dito. Alam kong nasasaktan din siya sa ginagawa niya sakin pero bakit niya pa ginagawa 'to?

"Kookie hindi mo ba nakikita? Ayaw nila sa kung ano mang namamagitan satin. At hindi ko kayang mabuhay kasama ka habang ang mga taong nasa paligid natin against satin. Ipagpatuloy mo yung career mo wag mong biguin yung mga fans mo. Simula ngayon kalimutan mo na ako dahil ikaw kinakalimutan na kita"

"Scarlett! Ano bang sinasabi mo?! Akala ko ba walang susuko satin?! Akala ko ba lalaban tayong dalawa ano ng nangyayari sayo?!" Ngumiti siya ng tipid pero alam kong sa ngiti niyang yun may bahid ng kalungkutan.

"Akala ko rin Kookie.. pero pagod na ako pagod na pagod na ako" hindi na ako nakapag salita sa sinabi niya. Umalis siya sa harap ko tinanaw ko na lang siyang sumakay sa kotse ng taong alam kong may gusto din sa kaniya.

Scarlett bakit mo ba ginagawa sakin 'to? Bakit mo ko sinasaktan ng ganito? Napasandal ako sa kotse ko at tumingala hindi ko maintindihan yung nararamdaman ko ngayon para akong pinapatay ng mga salita ni Scarlett.

Umalis ako sa lugar na yun. Hindi ko alam kung pano pa ako nakarating sa bangtan's house.

"Maknae! Okay ka lang?" Salubong sakin ni Taehyung  pero nilagpasan ko lang siya.

Pumunta ako sa kusina at kumuha ng 10 beer at nilagay ko yun sa tray. Alam kong nakatingin sila sakin pero wala akong pakialam. Umakyat ako sa taas at pumwesto sa balcony doon ko sinimulan tunggain yung bote.

"Jungkook what happen?" Nilingon ko saglit si Namjoon at nagiwas agad ako ng tingin. Umupo sa sa katabi kong upuan.

"Hyung... Ang sakit ang sakit sakit" umiiyak ako habang umiinom. Parang gusto ko ng tumalon dito para mawala tong sakit na nararamdaman ko.

"Jungkook ano bang nangyari?" Umiling ako bago tumungga ulit.

"Ayaw niya na sakin.. pagod na daw siya.. hindi niya na ako mahal.." kasabay nun tumawa ako ng bahagya.

"Jungkook hindi ganun kadali kalimutan ang pagmamahal mo sa isang tao. Sabihin na nating pagod na siya pero mahal ka pa niya" natigilan ako sa sinabi ni Hyung.

"Pero bakit niya ako sinasaktan ng ganito? Okay naman kami eh. Ano bang mali?" Tumungga ulit ako.

"Siguro dahil sa mga nangyayari sa kaniya, nagulo yung buhay niya naiintindihan ko siya kaya dapat ikaw din. Sa pagmamahal dapat handa kang masaktan hindi naman porket nagmamahal ka puro saya na lang"

Sa totoo lang gusto kong matawa dahil ngayon ko lang nakita yung ganitong side niya. Pero dahil sa sitwasyon hindi ko yun magawa.

"Ayusin mo yung sarili mo. Alalahanin mo 3 days na lang comeback na natin" tinap niya yung balikat ko at iniwan niya na ako.

Scarlett gusto kong linawin mo lahat sakin. Hindi ako papayag na ganito na lang tayo.

Gumising ako kinabukasan na masakit yung ulo ko. Anong oras na rin ako natapos mag-inom kagabi. Tumitig ako sa kisame ng kwarto ko. Akala ko panaginip lang lahat pero hindi dahil nararamdaman ko parin yung sakit imbes na mabawasan lalo atang lumala.

Wala sa sariling tumayo ako at nag-ayos. Paglabas ko ng kwarto lahat sila nakatingin sakin.

"Maknae coffee oh" inabot sakit ni jimin yung kape. Tumango lang ako sa kaniya.

"Jungkook pupunta tayo ngayon sa venue ng concert doon daw tayo magrerehearse" tumango lang din ako kay Namjoon.

Pagkatapos naming magbreakfast nag-ayos na kami. Nanibago pa nga ako dahil kanina habang kumakain kami napakatahimik nila siguro dahil alam nilang wala ako sa mood.

"Namjoon is the venue okay?" Tanong ng organizer nilibot ng mata ni Namjoon yung buong venue. Tumango siya don.

Pumwesto kamj sa stage una naming sasayawin yung 'I need you' nakailang ulit kami dahil lutang talaga yung utak ko. Lalo na yung lyrics ng kanta akala mo nangaasar pa. Tsk.

Natapos yung araw na yun na hindi ako umalis sa bangtan's house. Pagdating galing venue nagkulong na ako sa kwarto.

Kinabukasan ganun ulit yung ginawa ko. Hanggang sa dumating yung araw ng comeback namin. Wala ako sa sarili ko napaka busy nilang lahat samantalang ako  lutang.

Ginawa ko yung best ko para hindj ako magkamali. Salamat na lang dahil nakisama yung katawan ko. Pawis na pawis na ako. Pero may huli pa kamin kanta.

Pumwesto na kami sa bilog na alam kong maya maya iikot yun.

🎶🎶I'm a born singer jom neujeobeorin gobaek (I swear)
eonjenna meolgiman haesseotdeon shingiruga noon abe isseo (yeogi isseo)
I'm a born singer eojjeomyeon ireun gobaek
geuraedo neomu haengbokhae I\'m good🎶🎶🎶

Bumabalik sakin yung mga alaala namin ni Scarlett.unti unti nangilid yung luha ko. 
Nung panahong kinanta ko ito sa harapan titig na titig siya sakin nun.

🎶🎶🎶nansaeng cheoeum bangtaniran ireumeuro seon mudae 
Samnyeon jeon cheotmudaeui maeumeul dashi geomunhae
Yeojeonhi daegu chonnom raeppeowa dareulge eobseotji but
Amachueoran daneo wie peuroran daneoreul deot sseotji
Geutorok weonhadeon mudae raepeul hamyeo choom choolddae
Ajik sala isseumeul neuggyeo pigonhago godwin chooltwindae
Ddawineun gyeondilmanhae naesaramdeuli jikyeobonigga
Momi apado beotilmanhae hamseongdeuli millyeo onigga
Debwi jeonhooui chauijeom aidolgwa raeppeo sai gyeonggyeeh
Salado yeojeonhi nae gongcheken raimi chaisseo
Daegishilgwa mudae saieseon peneul deulgo gasareul sseo
Ireon naega nideul nooneneun myeoga dallajweosseo?
Damn shit nan yeojeonhae
Naega byeonhaetdago? (what?) gaseo jeonhae
Byeonhameobshi bonjileul jikyeo I\'m still rapperman
Samnyeonjeongwa dareumeobshi raebhago noraehae I\'m out🎶🎶🎶

Mahal na mahal ko siya. Mahal na mahal kita Scarlett.

🎶🎶🎶I\'m a born singer jom neujeobeorin gobaek (I swear)
eonjenna meolgiman haesseotdeon shingiruga noon abe isseo (yeogi isseo)
I\'m a born singer eojjeomyeon ireun gobaek
geuraedo neomu haengbokhae I\'m good🎶🎶🎶

Natapos yung kanta bigla akong napaupo. Wala akong pakialam kung nasa stage pa kami. Lumapit sakin sila Hyung at kinocomfort ako. Namimiss ko na siya. Sobrang miss na miss ko na siya.

Inalalayan nila ako umalis sa stage. Hanggang sa makarating kami sa room namin.

"Maknae are you okay?" Tanong ni Jin Hyung.

"Gusto ko ng umuwi" nagtanguan sila. Sumakay kami sa van. Tumingin lang ako sa bintana.

Hanggang dito na lang ba tayo Scarlett? Dito na ba nagtatapos ang lahat?

Is this the end of our love story?

—————————————
A/N: WALA TALAGANG FOREVER :<

TAG-ULAN NA WANATICS! INGAT KAYOOOOO!!

MHAHAL KOW POW KHAYOW!

COMMENT, FOLLOW AND VOTE!