Gece, Anoreksiya Nevroza hastasıdır ve bir Psikiyatr ile tedavi görür. Psikiyatr Enver'in, yıllar önce Akıl Hastanesi'nde tedavi ettiği hastalarıyla bir gün karşı karşıya gelir. Hastaların ve Gece'nin geçmişi, onlar da bir yara bırakır; geçmişte yaş...
Bu arada bölümleri yayımlamadan önce en az 5 kere okuyorum ama yayımladıktan sonra yazım hataları çıkıyor. Wattpadin bölüm güncellemesinden dolayı, eğer fark ederseniz yoruma belirtin lütfen.
Ve hiç hoşlanmadığım fakat yapma zorunluluğu hissettiğim bir şey yapacağım. Artık her bölüm başına sınır ekleyeceğim, sadece hayalet okuyucu olanlar var. Kurgu gerçekten zorlayıcı bir kurgu ve büyük bir emek vererek yazmaya çalışıyorum. Lütfen, hayalet okuyucu olmadan satır arası yorum yapıp, oy vermeyi unutmayın...
SINIR: 80 YORUM - 50 OY
Keyifli okumalar!
"2013"
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Akşamüzeri saatleriydi.
Kar artık durmuştu; geriye yalnızca yeryüzüne bıraktığı beyaz örtü kalmıştı.
Enver, hastanenin koridorunda cama yaslanmış bir şekilde dışarıyı izliyordu; hava kararmaya başlarken sert bir rüzgar esmiş ve bir ağacın dalında toplanmış karların yere düşmesine sebep olmuştu.
Enver iç çekip gözlerini kıstı. Doğukan'ın nasıl olduğunu merak ediyordu, ayrıca bir sonraki hastası için saati kontrol etmeyi de ihmal etmiyordu. Koridordaki saat her saniye kendini hatırlatıyor, sesi boş koridorda yankılanıyordu.
Tik... Tak... Tik... Tak...
Gün akşamı yerine davet etmeye hazırlanırken, elinde çevirdiği kaseti cebine attı ve yavaş adımlarla koridorda ilerlemeye başladı. Bulunduğu kat çok sessizdi, hücrelerden de bir ses gelmiyordu.
Birkaç adım daha attıktan sonra neşeli bir ses kulağına ulaştı ve eş zamanlı olarak ayakları duraksadı. Önünde durduğu hücre, Doğukan'ın hücresinin hemen yanıydı ve bir erkek sesi koridora yayılıyordu. Neşeli, şarkı söyleyen bir ses.
Cenk, diye düşündü Enver, hücrenin kapısına bakarken.
Birkaç saniye sonra Doğukan'ın hücresi açıldı ve rahatsız edici alarm sesi iki saniye koridora doldurduktan sonra hücreden çıkan iki hasta bakıcı ile göz göze geldi.
"Hocam," dedi hasta bakıcı, Enver'e yaklaşırken. "Hasta uyandı, sizi görmek istiyor." Enver başını salladı. "Tamam, siz gidebilirsiniz."
