Gece, Anoreksiya Nevroza hastasıdır ve bir Psikiyatr ile tedavi görür. Psikiyatr Enver'in, yıllar önce Akıl Hastanesi'nde tedavi ettiği hastalarıyla bir gün karşı karşıya gelir. Hastaların ve Gece'nin geçmişi, onlar da bir yara bırakır; geçmişte yaş...
Upuzunnn bir aradan sonra yeni bölümleri yayımlıyorum... Okur etkileşimine bağlı olarak bölümleri her hafta yenileyeceğimi bilmenizi isterim. Hayalet okuyucu olmanız beni üzüyor, yeterli motivasyonu bulamıyorum maalesef. Oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen, her hafta burada buluşalım <3
Satır arası yorumlarda buluşalım!
Oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin :)
Keyifli okumalar!
"5. Bölüm: KALP"
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bazen, kendinizi boşlukta hissediyordunuz.
Bıkmış, çaresiz, umutsuz ya da yalnız... Bir şekilde o boşluk hissini tadıyordunuz ruhunuzun derinliklerinde ve bu hissin sizi boğmasına izin veriyordunuz.
Belki canını sıkan bir olay yaşanıyordu o gün, odanızda tek başına otururken gözyaşlarınızın usulca yanaklarınızdan süzülmesine izin veriyordunuz. Sessizce ağlıyordunuz, hıçkırmamak için dişlerini sıkıyordunuz; sonra banyoya gidiyor, yüzünüze soğuk su çarpıyor ve sanki ağlamamış ve hiç üzülmemiş gibi çıkıyordunuz o banyodan.
Alışılmış bir şeydi... Ayakta durmayı bir şekilde öğreniyordunuz işte. Ya öfkenizi kusarak ya da acınızı kalbinize gömerek.
"Gerçekler unutulur," demişti babam bir keresinde, annemin ölümünden birkaç ay sonrasıydı. Bahçedeki çardakta ikimiz oturuyorduk, Ece kurstaydı. Konuşmasına devam etmesi için gözlerine ilgiyle bakmıştım ve bunun sonucundan dudaklarından dökülmüştü kelimeler. "Ama asla geçmez."
