Gece, Anoreksiya Nevroza hastasıdır ve bir Psikiyatr ile tedavi görür. Psikiyatr Enver'in, yıllar önce Akıl Hastanesi'nde tedavi ettiği hastalarıyla bir gün karşı karşıya gelir. Hastaların ve Gece'nin geçmişi, onlar da bir yara bırakır; geçmişte yaş...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(SJSJHSUDINSNDDIKEDIO)
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Güneş'in ilk ışıkları hastane odalarına dolarken, Enver yüzünü buruşturarak yattığı yerden doğruldu. Dün gece hastaları üzerinde çalışmış, ilerleyen saatlerde gözü saate kaydığında gecenin ikisi olduğunu görmüş ve bitap düşmüştü. Sağ elini kaldırarak başını ovduğunda, beline giren ağrı sebebiyle de dişlerini sıktı.
Odasının kapısı iki kez tıklandığında, Cansel'in, Doğukan'ın ve Azra'nın eline geçen ilk günkü dosyaları açık bir şekilde masasında duruyordu. Üçünün de fotoğraftaki gözleri Enver ile kesiştiğinde, nefes vererek dosyaları kapattı ve "Gir," dedi nazik bir sesle. Sekreteri Elçin içeriye girdiğinde, "Günaydın, hocam," dedi gülümseyerek. "Kemal hoca telefonunuza ulaşamadığı için benim haber vermemi istedi," derken alt dudağını ısırmıştı hafifçe. "Sizinle konuşması gereken önemli bir konu varmış ve öğleden sonra caddedeki kafeye gelmenizi istedi."
Elçin cümlesini bitirir bitirmez, Enver masanın bir köşesinde duran telefonunu eline alıp kontrol etti. "Şarjım bitmiş, ben ona ulaşırım. Teşekkürler," diyerek gülümsedi, genç kadında ona gülümseyerek başını salladığında odadan çıkmıştı.
Elçin'in gidişinin ardından Enver hemen toparlandı ve bugün kimi ziyaret edeceğine göz gezdirdi, siyah ajandasının sayfalarında dolaşıyordu.
