Laz kızı kolejde

Laz kızı kolejde |17•

MEDYA : EVRİM

Yeni bölüm isteyen? Biz geldiiik.😘

⬇⬇⬇

⬇⬇⬇

⬇⬇⬇

Çekici arabasından indikten sonra etrafıma baktım. Evren gibi bir adam böyle yerleri nereden biliyordu, şaşırıp kalıyordum onun yanında. "Laz kızını tamirhaneye getirelim dedim."

Kulağımın dibindeki sesi ile hızlıca ona döndüğümde güldü. Kolunu omzuma attıktan sonra beni ilerletmeye başladı. Omzumdaki kolu unutmaya çalışırken küçük, beyaz klube gibi bir yerin içine girdik. "Nasılsın, Arif Dayı?"

Arif dayı dediği adam elindeki çay ile bize döndüğünde sinirli kaşları Evren'i görünce anında normal halini almıştı. "Oo, kimleri görüyorum."

Evren, kolunu omzumdan çekip Arif dayıya sarıldı. Onlar küçük bir sarılma ve sohbetin ardından plastik sandalyelere oturduğunda ben ayakta kalmayı tercih etmiştim.

Arif dayı gülen bir suratla bana döndüğünde aadece tebessüm ettim. "Otursana kızım, ayakta kaldın."

"Peki," mırıldandıktan sonra plastik üçüncü boş sandalyeye oturmak için adımladım. Sandalyeye gönülsüzce oturacak iken Evren, üstündeki kapşonu çıkardıktan sonra hızlıca sandalyenin üstüne serdi.

Yaptığını fark ettiğimde omzuna küçük bir yumruk geçirdim. Arif dayıyı kırmıştık. Oturduğum sandalyeden kalkıp hırkayı aldıktan sonra tekrar oturdum. Kapşonu, hırkamın üstüne giydikten sonra dil çıkardım Evren'e. "Kapşonumu versene kızım."

"Vermiyorum, ben mi ver dedim sana?" Üstüme uzanıp kapattığım fermuarı açmaya çalıştığında sandalyede geri geri kaydım.

"Evren, vermiycem. Uğraşma!" kollarımı tuttuktan sonra fermuarı hızlıca açtı. Kollarımdan çıkardıktan sonra kendi elleri arasına aldı kapşonu.

"Öyle olsun Evren bey, siz görürsünüz." Sandalyede kendimi toparladıktan sonra bize bakan Arif dayıya gülümsedim.

"Ee, hadi tamirhaneye geldiniz işsiz duruyorsunuz." Arif dayının bizi kışkışlaması ile birlikte ayağa kalktık.

Evren ile hiç konuşmadan tamirhanenin arkasında yine az önceki gibi beyaz bir klubeye girdik. Duvarlarda birbirinden farklı tulumlar vardı.

Evren çenesini kaşıdıktan sonra duvardan iki tulum aldı. Bir tanesini bana, diğerini kendisine aldıktan sonra bana döndü. "Seni bekliyor olacağım." diyerek klubeden çıktı.

Kapıyı ardından kapattıktan sonra hızlıca beyaz kazağımı çıkardım. Beyaz sporcu atletim ile kaldığımda elimi hızlı tutarak kot tulumu giydim üzerime. Beyaz kazağımı duvarda gözüme kestirdiğim ilk çiviye astım. Evren'in giyinip giyinmediğinden emin olamadığım için biraz daaha zaman verdim bize.

Saçımı ev topuzu yaptıktan sonra Evren'inde hazır olma umudu ile birlikte kapıyı araladım. Evren hazırdı! Şükürler olsun.

Yanına adımladığımda yanağımdan makas alıp kolunu omzuma koydu. Beraber ilerlerken tamirhanenin içine geldiğimizde benim ön tarafını haşat ettiğim Evren'in arabasının yanına gelmiştik.

Arif dayı ve yanında benim ile aynı yaşta iki çoçuk ile birlikte araba ile ilgileniyordu. Çocuklar bize döndüğünde Evren'e biraz daha yanaştım.

Çocuklar bize baş selamı verdikten sonra hızlıca yanımızdan geçip gittiler. "Laz kızım, gel bakalım sana aletleri öğretelim."

Beraber masaların olduğu yere geldiğimizde Evren ingiliz anahtarını eline almıştı. "Bak şimdi bunu biliyor musun?"

Başımı aşağı yukarı salladım. "Evet, tornavida değil mi?"

Evren bana gözlerini kısarak baktıktan sonra fazla üstelemeyerek başını iki yana salladı. "Hayır bu İngiliz anahtarı."

Yüzümü 'vay anasını inanamıyorum' tipine dönüştürdüm. "Ee ne işe yarıyor bu. Nasıl kullanıyoruz."

Etrafına baktı bir süre aradığı şeyi bulamayınca omuz silkip masanın kenarında sıkıştırdı anahtarı. "Gel sende dene."

Elime aldığım İngiliz anahtarını onun anlatmasını dinledikten sonra masanın kenarına sıkıştırır gibi(!) yaptım. "Ya burada olmuyor, başka bir yerde yapayım."

Bana tepki vermeden etrafa bakındı bir süre. Onun bu boş anından yararlanarak İngiliz anahtarı ile birlikte burnunu sıkmaya başladım. "Evrim ne yapıyorsun, çek şunu."

Evren benden kurtulmaya çalışırken ve aynı zamanda burnunu sıktığım için ses tonu tuhaf çıkmıştı. Ben ona kahkahalar ile gülerken Evren tek eliyle beni göğsüne sıkıştırıp aynadan doğru ingiliz anahtarını burnundan çıkardı.

Onun bu haline kahkahalarım yavaş yavaş kıkırdamaya döndüğünde aynadan doğru bizi gülerek izleyen Arif dayı ve yanındaki iki çocuğu gördüm. "Evren, bıraksan mı artık?"

Bana tek kaşını kaldırdıktan sonra o da ben gibi aynadan arkamıza doğru baktı. Kolunu gevşetince hızla ondan uzaklaştım.

"Oğlum, sen arabayı anca yarın alabilirsin." Arif dayının dediklerinden sonra ellerimi birbirine vurdum. "Demek yarında buraya geliyoruz."

Arif dayı benim bu halime güldükten sonra başını olumlu anlamda salladı. "İyi o zaman bizde vakit geçsin diye Evrim ile birlikte arabalara bakalım madem."

Arif dayı yine başını olumlu anlamda salladı. Ondan aldığımız izin ile birlikte Evren'in koluna girdim.  Beraber arabaların yanlarına doğru ilerlerken ben gülüyor o ise burnunu tutuyordu.

⬇⬇⬇

⬇⬇⬇

Apartmanın sokağına giren taksi ile birlikte derince bir iç çektim. Yorgunluktan gözlerim kapanıyordu artık ama bu günü bir kez daha yaşardım sanırım.

Apartmanın demir kapısının önünde durduğumuzda kendimi dikleştirerek kapıyı araladım. "Evrim."

Evren'in sesini duymam ile beraber ona döndüm tam taksiden inecek iken. "Bir şey unutmadın mı?" kaşlarımı çatarak düşünmeye başladım. Bir şey unutmadığıma kanaat getirince başımı iki yana salladım.

Evren hafifçe güldükten sonra kapşonunu çıkararak bana uzattı. Yaptığı harekete güldükten sonra tek kaşımı kaldırdım. "Geri vermem ama?"

Başını tamam dercesine bir kez aşağı eğdiğinde elinden kapşonu aldım. Kendi üstüme vakit kaybetmeden giydikten sonra tekrar ona döndüm

"Bir şey daha unuttum Evren." Yapacağım hareketten dolayı yanaklarım ısınırken daha fazla kendime eziyet etmeyerek ona birazcık daha yaklaşıp kollarımı boynuna doladım. Yanağına minik bir öpücük kondurduktan sonra hızlıca taksiden indim.

Arkama dahi bakmadan ilerlerken apartmanın demir kapısına gelince ufacık ona bakmıştım. Camdan doğru bana bakıyordu. Güldükten sonra hızlıca demir kapıdan içeriye girdim.

Apartmana girdiğimde karşımda gördüğüm Nefes ile gözlerim kocaman açılmış ona bakıyordum. O da neydi öyle? Onun kafasında balta mı var?