Epilogue
Months later............
Thomas's PoV
"So ano wala ka nanamang gagawin? Manonood ka nanaman?", inis nanaman nitong saad sa akin.
Buti sana kung ganun kadali yon.
"I don't love her anymore.", pagsisinungaling ko dahilan para tumawa ito ng pagak.
"so sino ang kinukumbinsi mo nyan? Ako o sarili mo? C'mon Thomas, magkaibigan na tayo non pa. Hindi ibigsabihin na magkaiba tayo ng paaralan mababawasan ang pagkakakilala ko sayo.", seryoso nitong pagkakasabi.
"Masaya na sya. Guguluhin ko pa ba?", oo masaya na sya. Masaya na sya kasama si Mika.
"Masaya rin sya nong kayo pa. Happiness is underrated word to describe how she feels nong mga panahong kayo pa. I should know, sa akin sya nagsasabi. At kahit di nya sabihin nakikita ko.", tyaka ito lumabas sa terrace ng kwarto ko.
Sumunod naman ako rito at naupo sa upaan rito, ito naman nakatanaw lang sa labas.
"Kung alam ko lang na di mo sya kayang panindigan una pa lang di ko na sana hinayaang maging kayo.", nakatalikod man ito alam kong seryoso sya sa sinasabi nya.
Does it means she still have feelings for her?
"You still love her, do you?", lakas loob kong tanong rito.
Humarap naman ito sa akin, this time nakangiti na ito. Nakasandal lang ito sa railings ng terrace ko.
"Kung alam ko lang na may chance na maging kami pala, di ko na dapat sya pinaubaya sayo.", tyaka ito lumapit sa akin at umupo sa tabi ko. Nakatingin lang ako rito ito naman nakatingin sa kawalan. Di lingid sa kaalaman kong may pagtingin sya kay Ara non.
Who would have thought that this pretty lady beside me was once or should i say is still in love with a girl. Same girl that I love.
"Mahal mo pa nga?", ulit kong tanong rito. Humarap nama ito sa akin.
"loved Thomas. Past.", saad nito. "pero nanghihinayang lang ako sa chance na pwede palang maging kami kung di ko lang pinairal ang takot at kung nagkaron lang sana ako ng lakas ng loob na magtapat. Maybe Mika deserved her after all.", dugtong pa nito tyaka ngumiti.
Napaisip naman ako sa sinabi nito. Yah, What if... What if may ginawa akong paraan. What if meron pa palang kami. Ilang taon na bang yan ang laman ng utak ko?
It's now or never Thomas.
"Thank you Den.", sabay yakap ko rito. Aarg! I should have done this long time ago.
"I think nakapagdecide ka na.", sabay tap nito sa shoulder ko.
"yah. Wish me luck then.", nakangiti kong sagot rito.
"Good luck! Go get your other half now!", utos naman nito sa akin.
Ara's PoV
"babe, bilis na. Andyan na sila Tita sa Baba.", sigaw ko rito.
Kanina pa kasi sa banyo. Samantalang any minute mag-uumpisa na ang graduation ceremony nila.
"ito na!", sigaw naman nito at lumabas na ng CR. Nakasimangot naman itong humarap sa akin. So adorable.
"ba't nakasimangot nanaman ang princess ko?", sabay lapit ko rito at hawak sa magkabilang pisngi nito.
Pang-asar talaga 'to. Nagpout ba naman. So tempting.
"Di ba pweding wag na lang muna ako magmartya ngayon?", pababy nitong pagkakasabi.
"At bakit naman?", nakataas kong kilay na tanong rito.
