MTE 45
Thomas's PoV
"stop it Ars. Ano ba.", kanina pa kasi nito pino-poke ang pisngi ko. And pinagtitinginan na kami ng mga tao. After ko syang suduin kanina dito na agad kami sa isang fastfood chain dumiritso.
Some taking pictures, for sure sabog na naman interactions ko. Namin. I wonder kung nagbubukas pa ito ng twitter nya.
I didn't know that short court side interview will lead to this. Us having shippers. If only they knew kung ano talagang meron sa amin. Nawala man ito ng isang taon pero yong interes ng tao sa buhay namin sa buhay nya nandun pa din. Particularly us being an item.
"so you'll help me na?", tanong nito tyaka dinip ang fries sa mix-ins nito.
"ba't mo ba laging ginagawa yan?", tanong ko rito sa halip na sagutin ang tanong nito. Noon naman sa gravy nito dini-dip ang fries nito. Well, Thomas, incase you didn't know that was a long time ago.
"ang alin?", nagtatakang tanong naman nito at ginawa ulit.
"that, dipping your fries.", sagot ko rito tyaka kumagat sa burger ko.
"masarap kaya. Try mo.", utos pa nito sa akin. Umiling naman ako.
The stubborn she is, now meron ng nakaambang fries sa harap ko already dipped in ice cream.
"dali na. Nakakangawit.", reklamo pa nito.
"A--", naputol na lang ang sasabihin ko ng bigla nitong isinubo ang fries sa bibig ko. Di naman ako nagpapasubo. Gusto ko lang namang sabihin kung Anong ginagawa nya.
"Diba, sabi sayo masarap.", komento agad nito. Masarap nga.
"oo na. Pero di mo naman kailangang subuan ako.", sagot ko naman rito.
"whatever.", pagtataray nito. At kumain na ulit.
Napapaisip tuloy ako, what if may ginawa ako. What if mas naging determinado akong--
"so ano na?", pagputol nito sa pag-iisip ko.
"anong ano na?", nagtataka kong tanong rito. Tinaasan naman ako nito ng isang kilay nya. I miss this. Her being what she really is.
"Tutulungan mo ako o hindi?", Tuluyan ng pagtataray nito.
Para namang kaya kitang tanggihan.
"may sinasabi ka?", pagtatanong nito. Navoice out ko ba yon. Yah right Thomas! You and your big mouth.
"Sabi ko, Oo na. Tutulungan na kita. Para namang may choice ako.", mabilis kong sagot rito. Baka mamaya mangulit pa kung ano yong sinabi ko kanina.
"The best ka talaga Thom. Thank you!", masigla nitong pagkakasabi sabay lipat nito sa tabi ko at niyakap ako patakilid.
"Oo na. Kumawala ka na nga. Baka mamaya ano pang isipin ng iba.", sabay tap ko sa ulo nito.
"ano naman ang maari nilang isipin aber? Magkaibigan tayo. And besides ano namang pakialam ko sasabihin nila e grateful talaga ako kasi tutulungan mo ako.", depensa naman nito. She's right. Wala naman kaming ginagawa. I'm sure Mika won't mind.
"napakatouchy mo. Mamaya maissue ka pa sa akin.", pagreremind ko rito. I know what people think about us. Na mas lalong nagpapadagdag sa bigat ng nararamdaman ko. Kung sana man lang may ginawa ako.
"yah right thom! Hatid mo na ako. May pasok pa ako mamayang hapon e.", sagot naman nito sa akin, na para bang di naintindihan ang sinabi ko.
"Ako rin may pasok pa. Yon lang naman pala sasabihin mo di mo na lang sinabi sa akin nong nagtext ka.", saad ko rito ng palabas na kami sa fastfood chain na kinainan namin.
