ÜVEY ABİCİK

13~ÜVEY ABİCİK

Cansunun anlatımından

Korkuyla ellerimle gözlerimi kapadım. Acar açmaz omzumun orda Rüzgarın nefes alışını hissediyordum. Resmen dilim tutulmuş yerdeki olan Boraya baktım. Rüzgar beni kenara ittirip Boranın üstüne yürüdü. Borada Rüzgarın ustune gidip yakalarından tuttu. Aman Allahım. Dilim tutulmuş şekilde onları izliyordum. Rüzgar Boraya kafa attı.

"Bana bak it bu kızın yakınına yaklaşma duydun mu lan sen kimin kardeşini tutuyorsun *****(yazar terbiyeli birisi orda küfür ediyor Rüzgar bey yazmaya gerek yok 😊😊). Gözyaşlarım artık durmuyordu. Aktı sımsıcak yanaklarımdan acı veriyordu bana. "Kimsin lan sen he ******(ahh Bora sende mi😀😀) o benim sozlumdu lan sözlüm biz evlenecektik Cansuyla o o annesi Çiçek hanımefendi olmasaydı Cansu karımdı". Borayı deli gibi severdim annem onu tanıştırdığımda ısınmamisti sonra ise aldatma Allahim. Rüzgar bir yumruk daha attı Boraya çığlık attım. "Boraaa". "O picin adını ağzına alma Cansu". Rüzgar resmen kükremisti. "Ne yaparsa yapsın o bir insan herkese kötü davranmayı kes artık". "Bora bora cevap ver iyi misin".

Elimi yanağına bastirdim huzur kokulum hala aynıydı. Ama herşeyi bitirdi bizim. Rüzgar gelmiş kolumu tutmuştu. Zorla goturuyordu. "Rüzgar dur bırakmam onu bu halde Bora b
Bora". "Cansu kes sesini yuru bir daha soylemicem". Gözyaşlarım artık hiç durmuyordu. Ağlaya ağlayan onun peşinden zorda olsa gidiyordum. Arabasını gorunce duraksadım. "Cansu sinir etme bin". Birşey demeden arabaya bindim. Bir anda başımın dönmesiyle karanlık oldu gerisini hatırlamıyorum.

Rüzgarın anlatımından

Cansuyu bindirip sürücü koltuğuna oturdum. Cansunun gözleri kapalıydı. "Cansu aç gözlerini". Açmıyordu Allah kahretmesin. "Cansu kendine gel". Arabayı çalıştırıp son sürat suruyordum. "İyi olacaksın güzelim dayan dayan.

Cansuyu takip etmiştim. O it kurusu Cansuyu tutmuştu kim o lan kim. Masum gibi olan güzelime nasıl dokunur. Direksiyona vurup sürmeye devam ettim. Depoma gelince hemen inip Cansuyu kucağıma aldım. İçeri koşarak girdim.

"Lan çabuk doktoru arayın". "Abi bu Cansu değil mi ne isi var burda". "Soru sormayı kes Mert çabuk doktor çağır". "Tamam abi". 20 dakika sonra doktor geldi Cansu gözleri kapatmış masumca uyuyor gibiydi. Alnından öpüp geri çekildim. İyi olacaksın. "Nesi var doktor". "Birşey için bayilmis uzulmus ya da korkmuş olabilir bu ilaçları alsın bir sure toparlansin kendisini geçmiş olsun". "Sagolun doktor bey Mert geçir doktoru". "Buyrun doktor bey"

Cansunun saçlarından öpüp. Geriye çekildim. Güzel kız cadı kız. Gözlerini açıyordu. "Anne anne". Cansunun yanına yaklaştım. "Cansu aç gözlerini". "Nerdeyim ben". "Cansu depomdasın bayıldın bende buraya goturdum annenler telaslanmasin diye". Gözlerini devirip önüne döndü. "Teşekkür ederim". "Teşekküre gerek yok". Hemen dışarı çıktım ağzıma bir sigara koyup yaktım. Derin bir nefes aldım üfledim. Cansu beni izliyordu. "Birşey mi oldu Cansu". "Eve ne zaman bırakacaksın beni". "Hazırlan gidelim". Başını sallayıp içeri girdi.

5 dakika sonra hazırlanıp gelmişti. Arabaya bindiğinde hızlıca surup evin yolunu tuttum. Konuşmuyor sadece susuyordu. "Cansu geldik in". Sessizce indi. Bende arkasından takip ettim.

Kapıyı Çiçek açmıştı. "Kızım hoşgeldiniz aaa Rüzgarcığım siz birlikte mi geldiniz". "Çiçek abla yolda gordum aldım getirdim sevimli kızını". Cansu bana bakıp sinirle önüne döndü. "Ya evet annecim". İçeri girdik masa hazırdı. "Gençler misafiriniz gelecek öyle baslicaz". "Kim baba". "Yeni bir ortağım ve ailesi". "Ooo başkan babam". "Rüzgar uzun zamandır dayak yemedin". "Sustum ben". Cansu kahkaha atıyordu resmen bak sen üvey kardeşime.

Kapı çalmıştı. Çiçek abla kapıyı açmak için ayaga kalkttı. Cansu arkasından. Kapı açılınca Cansu da Çiçekte sanki birşey görmüş gibi donup kaldılar. Kimdi ki bu gelenler.........