20/final

13.3K 479 47
                                    

Demir beni zorla dışarı çıkardığında beraber Kanatçı Haydar'a geleceğimizi tahmin edememiştim. Eğer etseydim ... galiba yine de çıkardım. Çünkü kanata bayılıyorum. Ama obur olduğumu belli etmemek için ilk gittiğimiz de arıza çıkardım tabii ki.
İlk gittiğimiz de iki üç kere gidelim desem de siparişler gelince yemeğe gömüldüm. Ama yemek sefamı Demir'in sesi durdurdu
"Bi 3 kg daha sipariş edelim sevgilim yetmez o sana"

"Sanane be sen git yemeğini ye"

"Tamam sevgilim kızma ya ben iyiliğini düşünüyordum"

"Hıı kesin öyledir"

"Valla ya"

"Sen yemeğimden önemli değilsin cınım sus da bitireyim"

"Peki bari"

Yemekleri bitirince önce bir kafeye gidip kahve içtik. Dengesizlikte son seviyelerdeyiz biliyorum. Daha sonra ise bana dönüp:
"Sevgilim seni bir yere götüreceğim gözlerini bağlayabilir miyim?" biraz merakta etsem kabul ettim.
Gözlerimi siyah bir bezle bağladıktan sonra kafeden çıkıp onun arabasına bindik. Tabii ben bunları yaparken onda benim koluma girmiş bana sağa dön, merdiven var gibi talimatlar veriyordu.
Arabaya bindikten 15-20 dakika sonra araba durdu. Sürücü koltuğunun kapısı açılıp kapandıktan saniyeler sonra benim kapım açıldı ve Demir yardımıyla arabadan indim. Biraz yürüdükten sonra gözlerimi açtı. Nerede miydim? Koskoca İstanbul'un en büyük lunaparklarından birindeydik. Ve ben lunaparklara BAYILIRIM!

O biletimsi şeylerden almaya gittiğinde bende fotoğrafımı çekmesi için telefonu birine verdim. Ve tabii ki anında instaya attım.

@geceozerx: Lunapark👑   +444@: kesin Demir'le gittiler                          @:kesin             @: üstündekinizi nerden aldınız?

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

@geceozerx: Lunapark👑
   +444@: kesin Demir'le gittiler
                          @:kesin
             @: üstündekinizi nerden aldınız?

Ben fotoğrafı attıktan 5 dakika sonra Demir geldi. İlk önce atlı karıncaya götürdüm. Bunun sebebi en çok sevdiğim oyuncak olmasıydı. Tabii ki tek başıma binmedim. Demir'i de yanımda sürükledim. Sadece 5 dakikalık bile olsa çok eğlenceliydi.
Ordan çıkar çıkmaz göz trenine doğru koşunca Demir:
"Sevgilim ben ona hayatta binmem"

"Niye kiii?"

"Korkuyorum işte ya"

"Benim için korkunu yenemez misin?"

"Olmaz"

"Nolurr" yavru köpek bakışlarıma kanması gerekliydi ve kandı.

"Denerim"

"Saol sevgilim" diyip sarıldım hem de kemiklerini kırarcasına.

Hız trenine doğru koşarken düşme tehlikesi atlatsam da umrumda değildi.
  En sonunda trene varınca insanların bize deliymişiz gibi baktığını fark etsem de pek umursamadım. Demir'de umursamamışa benziyordu. Bende yerime oturup görevlinin kemerleri takmasını beklemeye başladım. Demir yerinde huzursuzca kıpırdanırken görevli gelince Demir sorularıyla adamı boğdu.
"Burası açılır mı?"

"Aniden dursa ölür müyüz?"

"Çok hızlanır mı?"

Adam her şeye normal normal cevap verirken en sonunda:
"Beyefendi eğer korkuyorsanız binmeyin lütfen"

"Hayır beyefendi ben bugün korkumu yeneceğim" dedi ve sakince oturdu.
Birkaç dakika sonra tren yavaşça hareket etti. Daha sonra da hızlanmaya başladı. Ve hızlanmaya başladığı andan beri Demir'in çığlıkları hiç kesilmedi.
Ordan inince kulaklarımın çınlaması gidene kadar bir yere oturduk. Ve instagram daki fotoğrafların yorumlarını okumaya başladık. Normalde ilgilenmezdim pek ama ara sora eğlenmek için okuduğum da oluyordu.

•••

Deli gibi eğlendikten sonra eve döndük. Yani o beni evime bıraktıktan sonra kendi evine gitti. Eve girdim kendimi yatağıma attım ve bu mükemmel günü düşünerek kendimi uykuya teslim ettim.
Belki de bizim hikayemiz mükemmeldi ve asla bir yerinden patlak vermeyecekti. Belki de dünyanın kanunları bozulmak için vardı ve biz bozmuştuk..

🔮 🔮 🔮
Aslında paylaşmamak için her ne kadar dirensem belki uzatabilirim desemde tıkandığımı fark edince final yapma kararı aldım.
Bu son cümleler hep kafamın içinde dolaşıyordu final cümleleri olarak. Tam olarak istediğim gibi olmasa da öyle yada böyle bitti. Benim için bir devri kapatıyor bu cümleler. Gece ve Demir her zaman burada olacaklar. Onlar benim eşsiz çocuklarım. Siz ne zaman wattpad i açsanız onlar burada olacaklar.
Yazmayı özlediğimde geri dönüp özel bölüm yazacağım. Aklınızda kalan şeyleri bana mesaj olarak veya yorum olarak atarsanız illa cevap veririm.
Şimdi son bir kez hepinize galp♥️

Anonim[•texting•] ~ tamamlandıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin