Sweet Surrender

Sweet Surrender: 20

A strong man doesn't have to be dominant toward a woman. He doesn't match his strength against a woman weak with love for him. He matches it against the world.
__________

Aldous

NAPAPIKIT ako ng makita ang kaninang maamong mukha ni Hailey na namutla. I know that my words consumed her. After her father died in prison, alam kong iyon ang huling-huling lugar na gusto nitong puntahan. Kita ko ang lungkot sa mga mata nito ng basta ko na lamang siya hinatak papunta rito matapos ang gabing pinag saluhan namin. I never should have brought her back here. Forcing her to do so had been heartless and insensitive. Pero hindi ko rin magagawa ito ng hindi hinihingi ang tulong niya.

"If there's anything else I can do for you, please let me know," paalala pang sabi sa amin ni Warden na agad kong tinanguan.

"S-salamat," he's such a big help to us. Ibinigay niya ang kanyang oras at lahat ng ebidensiyang kailangan namin.

"Are you sure?" but he mostly speaking to Hailey, his gaze warm with concern and maybe attraction. After all, he's a young warden, and his ring finger was bare.

"Me and my fianceè were just fine, sir." Parang natauhan si warden matapos marinig iyon. Agad naging malikot ang mga mata nito na parang huling-huli sa pag kakasala. "One thing more, sir. We'd like to take Mr. Asuncion's things. I presume andito pa ang mga ito." Bumaba ang mga mata ko kay Hailey na tahimik pa rin sa tabi ko. I need to buy her a ring first thing tomorrow.

"I already gave those to Ms. Asuncion the day her father died." Pagkarinig ko sa sinabi ng warden ay saka ko naalala yung mga nakakalat na nga gamit sa loob ng apartment ni Hailey nung araw na muntikan ng sumabog ang bombang tinanim sa apartment nito.

Maybe those things were still inside the house. I asked Vince to taped the area that day and gave him the instruction not to touch anything. Now it will become handy, na preserved ang mga ebidensiya at mabilis na uusad ang kaso kung sakali. Nilingon ko si Hailey na tahimik lang sa tabi ko, naiisip kong may dahilan ang bomber. Maaaring gusto nitong pag takpan ang mga gamit ng ama ni Hailey na maaaring makapag turo dito kaya plinano na nitong taniman din ng bomba ang apartment. Alam nitong ibibigay sa kanya ang mga gamit ng ama.

Pero sino?

He couldn't share his suspicions with Hailey in front of the warden, though. He didn't entirely trust the man. Patay na ang inmate na sinasabing nag pasabog sa kulungan. Namatay ito at may ginawang sworn statement. A simple criminal can't do such things unless someone controls everything.

Hindi na kami nagtagal pa ng makuha na namin lahat ng aming pakay. Inalalayan ko lang si Hailey hanggang sa makasakay kami sa sasakyan ko. Kating-kati ba akong simulan ang pag i-imbestiga pero dahil nga sa nakikita kong pananahimik ni Hailey ay naaalangan ako.

"You shouldn't say that,"

"Shouldn't said what?" Sa unang pagkakataon ng makalabas kami ng kulungan ay nagsalita ito. It's obvious that a visit in prison had physically drained her. But then she hadn't gotten much rest—because they had been too busy making love to sleep.

"That I'm your fianceè," nangunot ang noo ko, "The look on the warden says it all, Aldous. Akala mo ba hindi nila mahahalatang nag papanggap tayo?" Parang may tumampal sa dibdib ko na naging sanhi ng pag kirot nito. Akala ba nito na sinabi ko iyon para lang makuha ang kailangan ko?

"Walang masama sa sinabi ko. I'm your fiancè, we're engaged. At hindi ko rin gusto ang mga tingin sa'yo ng warden na yon. Akala mo ba hindi ko mapapansin? You are mine, Hailey." Yeah. Nasabi ko rin. Maybe that's half meant to be true but as days go by that we're together I learn to appreciate Hailey. Naiinis ako dahil bakit dinala ko si Hailey doon. Naiinis ako sa sarili ko ba hindi mapigilan ang sarili kong angkinin siya at tawaging akin!