Sabah Uğur da vardı.Cüneyt ben ve Uğur...Yoktu Burak,her zaman olduğu gibi gelmedi sabah.Yolda takılmadım bizimkilerle,dinledim konuştuklarını.Arada ismimi söylüyorlardı ama istemiyordum artık konuşmak.Bütün bedenimi sarmıştı hüzün...
Okula geldiğimizde Burak'ı göremedim.Sınıfta fark ettim geldiğini.Kapüşon takmıştı.Zorla çıkarttı derste.Okul çıkışı yanıma geldi."Beril konuşmak istiyorum,bana gidelim."dedi tam burnumun dibinde.Aslında benim burnum tam onun göğüsüne denk geliyordu."Affetmedim seni,konuşmak istemiyorum.Gerçekler hızlı ortaya çıktı.Sen ne ara bu kadar acımasız oldun ha.Bal kabağı kırıldı.büyü bozuldu."O kadar sinirliydim ki eve dönerken,o hızla çöp kutusuna çarptım.Eve gidince gözümdeki morluk yüzünden sorguya çekildim.Uzunca bir süre hemde..
Bugün okul olmadığı için paten kaymaya gidecektim sahile.Ama canım o kadar istemiyordu ki vazgeçtim.Başak'la buluştuk.O anlattı ben dinlemedim.Çünkü umurumda değildi anlattığı şeyler,amacım zaman geçirmekti.Hava kararınca yürümek için ayrıldım Başak'tan.Sahile gidecektim en ara sokaklardan geçerken sokağın kenarında kapüşonlu birini gördüm.Takılmadım ona ve yanından geçtim.Tam yanından geçerken durdum Burak'tı o.Ağlıyordu.Hala sinirliydim ona ama dayanamadım."Burak,ne işin var burada."dedim.Hemen irkildi ,hemen sildi gözyaşlarını."Cezamı çekiyorum,ama asla affetmeyeceğim kendimi."dedi ağlarken."Zaten vicdanın yeterince acı çekiyor,bırak bedenin çekmesin."dedim yanından ayrılırken.Elinde bir not vardı.İyice sıktı elinde.Arkamı dönmemek için zor tutuyordum kendimi.Tam giderken bağırdı arkamdan"Neden yaptım biliyor musun bunu?!Senin için,artık dayanamıyorum anla artık,yapamıyorum!Olmayacak bir şey için seni üzmek istemiyorum!Benden nefret etmeni istemiyorum!Aşık olmanı istiyorum başkalarına,ama benden kaçmayarak!Ben senin yanında olursam söyleyemem Beril,anla beni!Bensizlik iyi gelecek sana!"dedi daha da bağırarak."Neymiş,o.Senin ne düşündüğünü merak etmiyorum ama söylemek zorundasın!"derken yağmur yağmaya başladı,aslında ne diyeceğini merak ediyordum.Ama tam o anda biri gözlerimi kapadı."İşte bu Beril!"dedi ağlamaklı sesiyle Burak...
Sizler onları özlediğinizde geri döneceğiz...
