Bazen sadece mutlu olmak için yaptığım şeyler ne kadar bana zarar veriyor olsa da artık değişmem gerekiyor.Mesela beraber olmadığın birisinden ayrılmak ve seni sevmeyen birisiyle beraber olmak aynı şey gibi geliyor.İşte tam bu zaman başıma gelen olaylar ve benim tepkim,arkadaşlarımın alışılmadık tepkiler görmesi.Biraz farklı ve biraz alışılmadık Beril...
Saat kaç oldu bilmiyorum ama sanırım yoruldum.Kendimi hırpalamaktan başka bir şey yapmadığım kesin.Sessizce yağmurluğumu alıp kendimi dışarı attım.Ne kadar zor olsa da kimsenin haberi olmadı.Çok komik görünüyordu pijamanın üzerinde yağmurluk ama bu yağmurda başka seçeneğim yoktu.Sonuçta birileriyle karşılaşmam diye düşündüm.
Kulaklığımı takıp yürümeye başladım."Ne yapıyorsun Beril?"diyen sesle kulaklığımı çıkarttım.
"Sence?"
"Bence iyi değilsin."
"Sen kimsin bu arada?"derken arkamı döndüm.
"Ne işin var senin?"
"Özledim seni."
"Bora üzgünüm ama sonra görüşelim şu an seninle uğraşamam."
"Yüzleşmen gereken şeyler ve onların yüzüne bakamaman mı?"
"Ne güzel anlattın.Konuyu epey biliyorsun.Belkide konu sensindir.Ha?"
"Şu mesele mi?"
"Evet!"
"Senin için hepsi.Senin için bir yarışma yaptık.Ben kazandım."
"Zaten sen ve senin gibiler duygulardan anlamayan ve sadece kazanmak için elinden geleni yapan tiplersiniz.Şaşırmadım yani."
"Kazanmak kelimesi senin için değildi.Burak içindi.O kaybetti.Bu arada genellemenin içine alma beni.Sadece senin için vazgeçerim herşeyden.Vazgeçtim."
"Burak neyi kaybetti.Beni mi?Sen kaybettin.Senin için Burak'tan vazgeçeceğimi düşünmen bile saçma.Sen baştan kaybetmişsin."
"Neyse.Ben kazanmak için elimden geleni yapacağım.Görüşürüz."
"Görüşmesek?"
Yorum yapmayı unutmayın...
